Αραχτός στο σπίτι,άκουγα μουσική ο,τι είχα ξυπνήσει.Στο βάθος άκουγα συν έναν ήχο.Χαμηλώνω μουσική και ήταν το τηλεκοντρόλ του συναγερμου.Alarm general λέω θα γίνει της τάνας.Εκει που είναι το μηχανάκι δε περνάει κόσμος,πας μόνο αν ξέρεις ο,τι είναι εκεί.Αρα κάποιος ήξερε ο,τι είναι εκεί.Βγάζω κεφάλι απο το παράθυρο και βλέπω την ομάδα Δίας να τριγυρίζει το μηχανάκι.
-Ψάχνετε κάτι;
-Δικό σου είναι το μηχανάκι;
-Ναι δικό μου αλλα πως το βρήκατε εδώ και γιατί;
-Μου λες τη πινακίδα του;
-τάδε τάδε κτλ και έρχομαι κάτω.
Ένα συνεργείο όπου το παράθυρό του βλέπει στο άδυτο, είδε το μηχανάκι,νόμιζε πως είναι κλεμμένο και ενημέρωσε την Α.Δ.
Εφόσον έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες,χαρτιά μηχανής κτλ, έφυγαν οι άνθρωποι.Απο τη μια σκέφτηκα καλά έκανε ο άνθρωπος και ενημέρωσε (μακάρι να γινόταν και πριν 8 χρόνια όταν μου είχαν φάει τη ρωξάνη),αλλά,με μια δευτερη σκέψη, μου ήρθε το εξής:
Ρε φίλε αν ενημερώνεις για κλεμμένο στον χώρο της πολυκατοικίας των λιγοστών διαμερισμάτων οπου, ξέρεις ποιοι μένουν,είναι σα να έχεις υπόνοιες πως έχω κλεμμένο μηχανάκι ΕΓΩ ως φρεσκότερος κάτοικος στη γειτονιά.
Δεν πήγα καν να πιάσω κουβέντα με τον άνθρωπο που έκανε την κλήση, ουτε για ευχαριστώ,ούτε για το γιατί όμως.Οσο περνάει η ώρα τώρα όμως,ενοχλούμαι περισσότερο με την ενέργειά του αυτή.