Το παλευω....θεωρω οτι σε καμια τριετια....η stelviαρα θα ναι φορτωμενη με ολα τα καλουδια της στο βαπορι....![]()
Επαρχία - Περιφέρεια: Ωραία ιδέα, στην πράξη τι γίνεται;
Πόσο εύκολοι είναι οι ρυθμοί της, οι μη - ευκολίες της πόλης, εν τέλη πόσο εύκολο είναι για ένα σκυλάκι του καναπέ να το ρίξεις στα λιβάδια - όχι για θερινές διακοπές, αλλά για πάντα;
Το πρωτο βημα το εκανα:εφυγα απο το πτωμα που το λενε Αθηνα.Το δευτερο ειναι τα πιο πολλα που τρεφομαι να τα εχω απο μονος μου.Το παλευω.Απο φιλους εκανα (λιγους)αξιολογους (κατα τη γνωμη μου)ανθρωπους εδω που ηρθα.Με τους περισσοτερους δεν εχω κοινα στοιχεια οποτε....ενα καλημερα και φτανει.
Πες μου μερικες ευκολιες των μεγαλουπολεων,που δεν τις εχουν στην επαρχεια.
Άλλο ΤΕΡΑΣΤΙΟ θέμα, οι παρέες. Προσωπικά πηγαινοέρχομαι στο χωριό (τουλ, πριν παντρευτώ) σχεδόν κάθε ΣΚ επί 30 χρόνια. Δεν έχω ούτε έναν φίλο από εκεί, μόνο γνωστούς. Τυχαίο; (οκ είμαι λίγο γεροπαράξενος)
ps: Θα ψήσω τον μπάκλεϋ που είμαστε κοντοχωριανοί να κατέβει μόνιμα με τα μηχανάκια του να αράζουμε με ανακατασκευές κ ούζα στο λιμάνι![]()
Δεν είναι ακριβως έτσι.Δεν έχουμε όλοι στη περιφέρεια κήπο ή αυλή.Και εκεί πολυκατοικίες έχει.Και να έχεις κήπο, δε πιστευω πως κάποια απο αυτά τα πράσινα, που τρωτε, που φυτρώνουν επαρκούν για όλη την οικογένεια.Ντομάτα πχ λογικά θα πρέπει να τρως τον Ιούνιο κτλ.Δεν έχω καταλάβει βέβαια αν αυτό που αναζητουσες ήταν πέτρινα χρόνια ή απλά αποφυγή αστικού κλίματος αλλά με όλες τις ανέσεις της τεχνολογίας υπαρκτές.
Φίου φίου φι φι φίου
Επαρχία με επαρχία διαφέρουν βέβαια, αλλά επιγραμματικά: Υγεία - Ιατροί - επείγοντα περιστατικά, Ψυχαγωγία (θέατρο-σινεμά), μη - αναγνωρισιμότητα στην πόλη, πιο ακριβές τιμές σε ρουχισμό και σίτιση (οκ βάζεις τη μελιτζάνα σου αλλά θες κ το σούπερ μάρκετ σου με τιμές 10% πάνω) και πολλά άλλα.
Θέλει σθένος για να κάνεις το βήμα. Προσωπικά θα το έκανα αν είχα λύσει το πρόβλημα της δουλειάς κ των φίλων.
2,5 χρόνια στην βαθιά επαρχία. Πίσω στο πατρικό, κοντά σε δικούς μου ανθρώπους, φίλους παιδικούς και γνωστούς. Στα 28 μου μπορώ να πω μαύρη η μέρα που γύρισα. Δύσκολος τόπος η επαρχία, ειδικά αν έχεις μάθει αλλιώς. Τα καλοκαίρια περνάνε γρήγορα και οι χειμώνες με κατάθλιψη(ομαδική ε).
Μια φορά χοντρός, μια ζωή "χοντρος" .
Ρε....ψωμί- ελιά- ρακί και το εντουρακι στην άυλη για να οργώνω τα χωράφια όποτε μου τη δίνει......
Πέρα απο την πλάκα τώρα το σωστο μερος για τον κάθε ενα είναι υποκειμενικό και ειναι συνάρτηση των προτεραιοτήτων και της δουλειάς του......Παντού ομορφα ειναι αρκεί εκει που ειμαστε να μπορούμε να χαμογελάμε και λιγο.........![]()