μπουρουμπουρου

[monstermind]

Γεννιέσαι, ζεις, πεθαίνεις,

Τρεις λέξεις όλο το ταξίδι, τρεις προορισμοί,

Μέσα σε αυτό το ταξίδι, μπλέκεις. Σκέφτεσαι το τερματισμό του, τον τελικό προορισμό, εκβαθύνεις, προσπαθείς να καταλάβεις, και όλο απομακρύνεσαι από την αλήθεια. Άλλοτε βιάζεσαι, άλλοτε αποτραβιέσαι και καθυστερείς. Εκεί θα πας βέβαια, αυτό είναι σίγουρο.

Διαρκώς προσπαθείς να λύσεις αυτό το άλυτο κουφάρι «να προλάβω να ρίξω ένα στερεό λόγο στους συνανθρώπους μου» όπως είπε και ο πνευματικότερος σύγχρονος Έλλην.

Έτσι λοιπόν και εγώ παλεύω να βγάλω τις άκρες, γιατί φυσικά δεν είναι μία. Μεγαλώνω ανάμεσα σε άλλους, και όλοι με θαρρούν προικισμένο, μικρό παιδί καθώς είμαι, βολεύομαι με την ιδέα. Τι και αν είμαι τι και αν όχι, δεν είναι κακό μήτε καλό. Κακό είναι που ακόμα δεν ξέρω.

Μεγαλώνω και ψάχνω να βρω πιο είναι το όπλο αυτό που με έχει προικίσει η μοίρα, το όπλο αυτό μέσα σε όλα τα ελλατώματα μου, που πρέπει να μάθω να χρησιμοποιώ για να μην πάω και εγώ στα σκουπίδια.

Μεγαλώνω και μαθαίνω από δασκάλους, πως είμαι ταπεινός, πως είμαι μικρός, πως είμαι ανόητος και αφελής. Μα συνάμα είμαι αστέρι φωτεινό. Οξύμωρο μα αληθές.

Μεγαλώνω και ξέρω πως η ελπίδα είναι εχθρός, μα πώς να της αντισταθώ όταν όλα γύρω καταρρέουν.

Μεγαλώνω και ξέρω πως η ταπεινότητα είναι αρετή, και η αυτοπεποίθηση εργαλείο, μα πώς να τα συνδυάσω για να κερδίσω.

Μεγαλώνω και ξέρω πως ο εγωισμός είναι πάθος, μα όσο και αν τον φτύνω κατάμουτρα, όσο και αν του γυρίζω την πλάτη, όσο και αν του στερώ τα χαλινάρια, αυτός είναι εκεί και περιμένει μια στιγμή αδυναμίας.

Μεγαλώνω και ξέρω την αλήθεια στα λόγια του πιο σοφού αρχαίου προγόνου μου « μόνη η αυτογνωσία σε κάνει αυτάρκη. Δίχως αυτή, η ευτυχία σου θα εξαρτάται πάντα από κάποιον άλλο»

Άντε λοιπόν δέξου αυτήν την αλήθεια. Δέξου την όπως είναι. Όσο μεγάλη, όσο τρομακτική, γιατί αν την κατακερματίσεις την χάνεις, άμα την χάσεις θα αποπροσανατολιστείς, άμα αποπροσανατολιστείς θα φτάσεις σε τοίχο και θα πρέπει να γυρίσεις πίσω. Αν αυτό το κάνεις πολλές φορές, θα τελειώσει το ταξίδι και εσύ… δεν θα έχεις δει τίποτα.

Γέννηση, Ζωή, Θάνατος.

Άλλη μια ειρωνεία, κωμική ή τραγική όπως θες εσύ την βαπτίζεις. Εγώ το βλέπω μάλλον κωμικό, που από τις τρεις, είναι η πιο μικρή λέξη, ενώ οι άλλες είναι ίσες.

[vangelis 64]

Κάθε φορά που μπαίνω σ'αυτό εδώ το site,ξεκινάω από τα ανέκδοτα έτσι για να πάει καλά η μέρα,που λέει και το παρασύνθημα τής στήλης.

Ετσι και σήμερα κι αφού τέλειωσαν τα ανέκδοτα διάβασα κι αυτό το "μπούρουμπούρου",περιμένοντας να δώ κανένα βαρετό mail, απ'αυτά που διαβάζουμε να σκοτώνουμε την ώρα μας.

Και διαβάζοντας το χάρηκα που η μέρα μου θα ξεκινήσει σήμερα με σκέψεις γεμάτες προβληματισμό και θετικότητα.

Χάρηκα που η "Ασκητική" βρήκε μια θέση σ'αυτό τον χώρο.

Και θα χαρώ περισσότερο αν μεθαύριο το απόγευμα καταφέρω (επιτέλους) να έρθω για πρώτη φορά στο "Δέλεαρ" και γνωρίσω όλους εσάς που μέχρι τώρα επικοινωνούμε μόνο γραπτώς.

Αυτά και τα υπόλοιπα από κοντά.
(Ακου μπούρουμπούρου.....!)

[νυχτερινος]

Με αφορμη το αντικειμενο του μπουρουμπουρου σκεφτομαι οτι ιδανικη απαντηση ισως θα ηταν δυο στροφες απο δυο διαφορετικα ποιηματα..................
Σα βγεις στον πηγαιμο για την Ιθακη
να ευχεσαι να ναι μακρυς ο δρομος
γεματος περιπετειες,γεματος γνωσεις.
Καβαφης
Δουλευτε τον ξανα τον κοσμο στη φωτια
και τα καλα του ξανανθιστε και τα κριματα
χτυπωντας τον με το σφυρι και με τ αμονι.
Παλαμας
Εδω μεσα κρυβονται πολλα νοηματα για τη ζωη και την πορεια του ανθρωπου.Ο θανατος.... ειναι μια αλλη ιστορια,με την οποια πρεπει να συμβιβαστουμε,οσο κι αν αυτο ακουγεται παραλογο......................

[nimbus]

γειά σου βρε Μαρίνε...
χάθηκες...

[πανας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από monstermind

.

Γέννηση, Ζωή, Θάνατος.

Άλλη μια ειρωνεία, κωμική ή τραγική όπως θες εσύ την βαπτίζεις. Εγώ το βλέπω μάλλον κωμικό, που από τις τρεις, είναι η πιο μικρή λέξη, ενώ οι άλλες είναι ίσες.

και οχι τυχαία φίλε μου.και καθόλου κωμικό.