Για να δω αν κατάλαβα καλά.....ακόμα προσπαθείτε να την...μετρήσετε;![]()
Για να δω αν κατάλαβα καλά.....ακόμα προσπαθείτε να την...μετρήσετε;![]()
εγώ άθεος; ισα-ισα, εχω τρεις: το μυαλό μου, τα χέρια μου και τα πόδια μου
το αμφισβητείς; ακόμα και οι εξυπνότεροι φαίνεται ότι απλώς εκτελούν τις ίδιες διεργασίες με περισσότερη ας πούμε ισχύ επεξεργασίας καταλήγοντας γρηγορότερα σε συμπεράσματα, πλην όμως ακόμη και αυτοί φαίνεται ότι πέραν ενός σημείου πέφτουν στον ίδιο τοίχο που συναντάει και ο βραδύνους. Διαφαίνεται δλδ ότι ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου είναι "κλειδωμένες", επιβεβαιώνοντας ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση αλλά σε κάποια περιοχή υπάρχει σκόπιμα τοποθετημένος κόφτης. Φυσικά και ο κατασκευαστής θα μπορούσε να άρει τα όρια αλλά δείχνει ότι τουλάχιστον μέχρι σήμερα αυτό δεν συμβαίνει.
Κατάλαβα πολύ καλά τι λες :P Και σου λέω ότι έτσι ακριβώς λειτουργεί η επιστήμη. Με παραδοχές, αξιώματα και θεωρίες. Μέχρι να καταρριφθούν ή να προσαρμοστούν σε καλύτερες, πιο σωστές. Και μετά ακόμα σωστότερες. Και μετά ακόμα σωστότερες. Αν καταλήγαμε στο "μέχρι εδώ φτάνει ο εγκέφαλός μας" δε θα είχαμε φτάσει πολύ μακρυά ως είδος...
Εκτός αν αναφέρεσαι στον κοινό, μέσο άνθρωπο κι όχι στην ανθρωπότητα ως σύνολο, οπότε πάω πάσο.
Life begins at 45°.
Ouch. Εδώ διαφωνώ 100%. Δεν υπάρχει ούτε σκοτεινή περιοχή, ούτε "κόφτης". Kαι μάλιστα "επιβεβαιώνοντας ότι είναι φτιαγμένος κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση"; Πώς το συμπεραίνεις αυτό; Τι είδους προσωπική παραδοχή είναι αυτή; :P
Αλλά ανοίγει ακόμα μια τεράστια συζήτηση.
Life begins at 45°.
Ρε σεις, αν όλα αυτά τα χρόνια της εξέλιξης δεχόμασταν την παραδοχή ότι "μέχρι εδώ φτάνει το μυαλό μας" ακόμα θα είμασταν στις σπηλιές και θα τρώγαμε σάπιο μαμούθ για τέταρτη εβδομάδα σερί.
Το μυαλό μας πολύ απλά έχει "κλειδώσει" σε ένα πεπερασμένο περιβάλλον καθότι αυτό διαχειρίζεται και αποκωδικοποιεί στο 99% των περιπτώσεων. Η έννοια του άπειρου, είναι πρωτίστως μαθηματική και δεν έχει νόημα να την χρησιμοποιούμε για το σύμπαν. Οι αριθμοί είναι άπειροι αλλά εκφράζουν ποσότητα, ένα "κάτι", για αυτό και μπερδευόμαστε.
λέω το ίδιο με άλλα λόγια μερικά ποστ πριν.
το ότι δεν είμαστε στις σπηλιές δεν σημαίνει όμως ότι τα εξηγούμε όλα σωστά, μάλλον αυθαιρετούμε σε ότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε προκειμένου να ξεφύγουμε απ τις σπηλιές. αυτό δεν είναι εξ ορισμού κακό ούτε αποτελεί ύβρι προς το σύμπαν, αλλά είναι εγωκεντρικό όπως ούτως η άλλως είναι ο άνθρωπος στη σημερινή του μορφή.
Παράδειγμα: Στην κλασική μηχανική, το βαρυτικό πεδίο δεν είναι μια πραγματική οντότητα, αλλά μόνο ένα επιστημονικό μοντέλο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα αποτελέσματα της βαρύτητας. Θεωρούμε λοιπόν ότι η βαρύτητα στη γη έλκει τα υλικά σώματα. Σε 1 σημείο στους πρόποδες του Ολύμπου στη Λεπτοκαρυά Πιερίας στη θέση Λείβηθρα το οποίο λόγω κατοικίας επισκέπτομαι συχνά (αλλά και σε άλλα σημεία του πλανήτη), τοποθετώντας σε δρόμο με κλίση μεγαλύτερη του 10% αυτοκίνητο βάρους πλέον των 1,6 τόνων ελεύθερα, αυτό μετακινείται αντίθετα από την κλίση συνεπώς αίρει τον νόμο της βαρύτητας τον οποίο κατά παραδοχή εκλάβαμε ως μοντέλο.
Αν δούμε και τη σχέση μάζας και βάρους... πόση είναι το βάρος του αυτοκινήτου εκείνη τη στιγμή;
και πόση η μάζα του;
ποια είναι η μεταβολή της κινητικής του ενέργειας στο χωροχρόνο;
:a12: