Το Τενερέ πάσχει σε αυτό το θέμα απο σχεδιασμού του.
Δεν υπάρχει μια βαση πινακίδας που να μην έχει σπάσει κάποια στιγμή.
Ειδικά αν πηγαίνεις χώμα.
Το δικό μου ουραίο αποδήμησε εις Κύριον εδώ κ χρόνια μαζί με την πινακίδα.
Αμφότερα δεν ανεβρέθησαν ποτέ ...όχι απο εμένα τουλάχιστον.
Δηλώθηκε απώλεια πινακίδας κι εκδόθηκε νέα.
Ουτε για μια στιγμή δεν μου πέρασε απο το μυαλό να ξανα-αγοράσω αυτό το προβληματικό κ ακαλαίσθητο πλαστικό κομάτι ,που υποτίθεται οτι βρίσκεται εκεί για να στηρίζει την πινακίδα.
Για ποιόν λόγο άλλωστε ,αφού ,εκτός απο το οτι την τοποθετεί σε άχαρο (για την σιλουέτα της μηχανής) σημείο ,δεν καταφέρνει κ να την στηρίξει τελικά ,αφού σπάει κ χάνεται.
Κόπηκε φύλο αλουμινίου στις διαστάσεις της νεάς πινακίδας κ σμιλεύτηκε στις γωνίες του για να ταιράξουν απόλυτα στο σχήμα.
Εγιναν 2 σε 1 με πριτσίνια.
Και το ισχυρό πλέον σάντουιτς βιδώθηκε στο επάνω μερος του πλαστικού της ουράς ,το οποίο είναι σαφώς πολύ στιβαρό.
Ακριβώς κάτω απο το στόπ.
Στο σημείο που μπήκε μου αρέσει πολύ καλύτερα εμφανισιακά.
Τοποθετεί την πινακίδα ψηλότερα κ σε πιό ταιριαχτή γωνία ,για μοτοσυκλέτα ΟνΟφφ.
Κρατάει μια χαρά τα νερά κ τις λάσπες που πετάει ο τροχός.
Και μετά απο 25Κ km ,πολλά απο αυτά χωμα ,το σύνολο συνεχίζει να είναι στοιβαρό κ στη θέση του χωρίς υποψία προβλήματος.
Ακύρωσα βέβαια με αυτό τον τρόπο το φως πινακίδας.
Θα μπορούσα να βάλω ενα universal ,αλλά δεν ασχολήθηκα.
Ακυρώνεται κ το ανακλαστικό ,αφού πλέον βρίσκεται κάτω απο την πινακίδα.
Τα φλάς τα "κούμπωσα" στα κάγκελα ,γιατι είναι πιό εμφανή εκεί.
Θα μπορούσα να πάρω δυο universal με μακρύτερο "λαιμό" κ να τα κουμπώσω στη θέση τους ,αλλά δεν βρήκα τον λόγο μέχρι τα μαμά να χαλάσουν.