παδιά όπως είπα και στο άλλο θέμα στα ταξιδιωτικά , έχω 4 + χρόνια που ήρθα στον Καναδά.
οι λόγοι κλασικοί, ανεργία , αγανάκτηση και στα 25 πήρα μια βαλίτσα ρούχα, λεφτά δανεικά από μια κοπέλα , και την έκανα. είχα βρει μια δουλειά του κώλου που χρησιμοποίησα σαν το 1ο σκαλοπάτι για να μπω στην χώρα.
Πουθενά δεν είναι πανάκεια ούτε μας περιμένουν με κόκκινα χαλιά. το αναφέρω γιατί πολλά βλέπουν τα μάτια μου και ακούν τα αφτιά μου από νεοαφιχθέντες που τα περιμένουν όλα στο πιάτο.
Από τα καλά, όλα εδώ δουλεύουνε. υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά σε γενικές γραμμές μέρα με την νύχτα. Δεν προμοτάρεται η φοροδιαφυγή σαν μαγκιά, ένα άλλο καλό.
Ο καιρός τον πίνει άγριο με χειμώνα που αγγίζει το -40 χαλαρά , -55 με windchill έχω δει σαν εφιάλτη.
Η ζωή είναι ωραία, κάνεις πράγματα που θες, ζεις σαν άνθρωπος, κάνεις όνειρα και σχέδια δεν μένεις άπραγος στο παιδικό σου δωμάτιο.
το 2012 , μερικούς μήνες από όταν πάτησα το πόδι μου εδώ έδωσα και μια συνέντευξη στο CBC
http://www.cbc.ca/player/News/TV+Sho...ID/2191085665/
Θέλει πολλά κιλά @@ να πας κάπου χωρίς κανέναν και να το παλέψεις. τίποτα δεν είναι ουτοπικό.
4 χρόνια μετά δεν το μετανιώνω καθόλου. Ήρθε και το καρντάσι για δουλειά εδώ, χτίζω δικό μου σπίτι και πήρα την μηχανή που ήθελα από έφηβος




γιατί το μόνο που άλλαξε είναι ότι ξεφορτωθήκανε το καρμπυρατέρ και βάλανε ψεκασμό στις χάρλευ.