
Δημοσιεύθηκε αρχικά από
byron
alres, ξέρεις αυτά τα βαρύγδουπα δεν τα αντέχω...
Αν σου διαφεύγει, ο κόσμος γύρω μας δεν είναι οι πεινασμένοι. Υπάρχουν δυστυχώς και οι πεινασμένοι (κυριολεκτικά), αλλά η πλειονότητα των ανθρώπων γύρω μου τουλάχιστον προσπαθούν είτε δουλεύοντας σκληρά, είτε φεύγοντας, είτε διαβάζοντας Αρλεκιν να συντηρούν ένα επίπεδο ζωής κοντά σε αυτό που είχαν. Μην μιλάμε για πείνα και άλλα τραγικά, ας ρωτήσουμε τους γονείς μας ή τους παππούδες μας τι σημαίνουν αυτές οι καταστάσεις. Και καλό θα είναι να μήν χρειαστεί να ανακαλύψει κανείς μας για το τι είναι ικανός να κάνει, ή να υπομένει για να επιβιώσει, ναι?
Σε ότι αφορά την παρωδία δημοψήφισμα, έχουμε γράψει κάτι GB και εδώ μέσα. Ούτε σαφές ήταν, ούτε ξεκάθαρο, ούτε σωστά πληροφορημένοι ήταν οι άνθρωποι για το τι σήμαινει ΟΧΙ και ΝΑΙ.
Αν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι/κυβερνώντες, εντέχνως παραμύθιασαν τον κόσμο για να καλύψουν την τραγική ανεπάρκεια τους πως με ένα δυνατό ΟΧΙ, θα εξασφαλίσεις την ευημερία του λαού χωρίς καμμία μα καμμία συνέπεια, το οποιοδήποτε αποτέλεσμα το πετάς στα σκουπίδια.
Όταν λοιπόν τους ήρθε στο κεφάλι το ΟΧΙ, και προφανώς κατανόησαν πως τα "ψιλά γράμματα" της σύμβασης που δεν είπαν στον πελάτη/ψηφοφόρο θα ήταν τρομακτικά για το επίπεδο ζωής του μέσου Ελληνα, ο οποίος με την σειρά του θα τους γαμούσε ότι είχαν και δεν είχαν μόλις θα ερχόταν ο λογαριασμός του περήφανου και ανένταχτου ΟΧΙ, σφύριξαν κλέφτικα. \
Το α, β, γ ΠΟΥ δεν ακολουθεί το Χ, Ψ κόμμα, δεν χρειάζεται να μπαίνει σε δημοψήφισμα. Αν για κάθε θέμα, ρωτάς τον λαό για το τι να κάνεις, ο λαός δεν σε χρειάζεται και σε στέλνει στο διάολο. To delegation upwards το σιχαίνονται όλοι, γιατί δείχνει ανικανότητα στην εξεύρεση λύσεων. Και θέματα όπως η οικονομία ή τα εθνικά θέματα, δεν τα βάζεις σε δημοψήφισμα ΠΟΤΕ. Ή ξέρεις τι κάνεις προκειμένου οι αποφάσεις σου να είναι προς όφελος της χώρας σου, ή πας στα τσακίδια. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.