Πότε (υποτίθεται) ότι είμαστε έτοιμοι να πάρουμε συνοδηγό στη μηχανή (δεν μιλάμε για κανένα ταξίδι)? Ξέρω ότι αυτό είναι πολύ σχετικό, αλλά υπάρχει κάποιο "σημάδι" ότι "το έχουμε"? Έχω τη μηχανή 1 μήνα και έχω οδηγήσει περίπου 12-15 ώρες και νιώθω σχετικά άνετος, αλλά σε καμία περίπτωση τελείως άνετος...
όταν αισθανθείς οτι η συγκεκριμένη ερώτηση δεν έχει πια νόημα. προς το παρόν είσαι μακριά
Δεν υπάρχουν εγχειρίδια για τα πάντα. Κάποιος μπορεί να πέφτει και να είναι επικίνδυνος όχι μετά από 12-15 ώρες εμπειρίας αλλά μετά από 1200-1500!
Θα το καταλάβεις όταν είσαι έτοιμος από την άνεση που θα έχεις.
Αυτό που πρέπει να θυμάσαι πάντα είναι ότι είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για την ασφάλεια του συνεπιβάτη σου και για το πώς θα βιώσει τη βόλτα μαζί σου.
Think faster than you ride
θα το καταλαβεις μονος σου καποια στιγμη.Αυτοπεποιθηση,διορατικοτητα,γνωση του τι κανω,ελεγχος περιβάλλοντος κινησης διαρκης,γνωση της μηχανης ελεγχος σωματος.Τελος σε ολους μπορει να τυχει η στραβη ειτε απειρς ειτε εμεπειρος.
Όταν - χωρίς δευτερη σκέψη - καθίζεις πισω στο XR/ΙΤ/ΥΖ/ΡΕ (άνευ πατακίων συνοδηγού) το γκομενακι με το μινι (εναλλακτικά, καυτό σορτσακι) με rollers αντί για παπούτσια...Δημοσιεύθηκε αρχικά από guardian
Όμορφα παιδιά, η περιπέτεια πέθανε...
Εγω θα συνιστουσα καμια "προβα" με συνεπιβατη εκτος οδικου δικτυου(κανα μεγαλο παρκινγκ ας πουμε) για να δεις λιγο την αισθηση χωρις να ρισκαρεις. Η αληθεια ειναι πως ο συνεπιβατης αλλαζει πολυ τα πραγματα,. Ειδικα αν η μηχανη σου ειναι ελαφρια θα δεις τεραστια διαφορα στην συμπεριφορα της. Απο την αλλη αμα περιμενεις να νιωσεις 100% ετοιμος... θα περιμενεις κανα χρονο και μπορω να καταλαβω πως σε καιει να μοιραστεις αυτην την εμπειρια με καποιον δικο σου.
Εννοειται πως και οι δυο σας θα πρεπει να ειστε οσο γινεται καλυτερα εξοπλισμενοι.
και καλο θα ειναι για τις πρωτες φορες ο συνοδηγος να μην ειναι βαρυτερος ή πιο ογκωδης απο εσενα, γιατι θα εχεις θεμα.......
«Αυτούς που χόρευαν τους είπαν τρελούς εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακούσουν την μουσική»
Γενικά, εφόσον είσαι αρκετά εχμ... εύσωμος, δε θα δυσκολευτείς ιδιαίτερα. Διάβασε σχετικά περί συναναβάτη και φρόντισε να είναι και ο ίδιος ενημερωμένος. Κανείς, ειδικά αρχάριος, δε θέλει ένα σακί πατάτες πάνω στο μηχανάκι του. Αν δεν ανεβάσεις άτομο που βγάζει σώμα προς το εξωτερικό της στροφής, δεν καταλαβαίνεις
Life begins at 45°.
Και το κυριότερο, να πλαγιάζει* μαζί σου χωρίς φόβο αλλά με πάθος
*Ειδικά άμα είναι ελαφρύ το μηχανάκι, αν είναι βαρύ, στα @@ μας, δε πα να κοπανιέται;
εδιτ: Με πρόλαβε ο μπλίτσερ
Δεν ξέρω τι μηχανακι έχεις, αν είναι Harley, είσαι έτοιμος.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Οταν νιωσεις ΤΕΛΕΙΩΣ ανετος και....
Οταν αυτην την ερωτηση την κανεις στον εαυτο σου πρωτα.... και οχι σε φορουμ......
Τοτε προσπαθησε το.....
Μεχρι στιγμης παρατα τον καθε συνοδηγο σου ησυχο.....!!!
Το θεμα ειναι αν ο συνοδηγος θα θελει.
Κι εγώ εύσωμος είμαι και μια χαρά δυσκολεύομαι μετά από 5-6 χρόνια που καβαλάω, όταν χρειάζεται να βάλω συνεπιβάτη
Και συνήθεια είναι, και στον οδηγό είναι, και στο συνεπιβάτη είναι, και όλα είναι.
Έχει τύχει να ανεβάσω πάνω φίλο μου ακράνωτο (ναι οκ μαλακία ξέρω), και μάλιστα για σχετικά μεγαλούτσικη διαδρομή, αλλά ούτε που ίδρωσε το αυτί μου.
Ήταν λες και δεν υπήρχε.
(όχι δεν τον άδειασα πουθενά. Μαζί φτάσαμε
Από την άλλη, μπορεί να τύχει να βάλω συνεπιβάτη φουλ προβλεπέ και για απόσταση που την κάνεις και με τα πόδια, και η μόνη σκέψη που να περνάει από το μυαλό μου από την ώρα που θα ανέβει μέχρι την ώρα που θα κατέβει, να είναι ένα συνεχόμενο "τώραπέφτουμετώραπέφτουμετώραπέφτουμε"
Ανέβασε κάποιο φίλο σου κατά προτιμήση ελαφρύ, και ακόμα καλύτερα αν έχει κι ο ίδιος μηχανή ή αν ανεβαίνει συχνά συνεπιβάτης.
Κάνε μια πολύ μικρή βόλτα να δεις πώς θα νιώσεις.
Και βλέπεις.
Το δύσκολο ούτως ή άλλως με το συνεπιβάτη είναι οι χαζοτούμπες με λίγα χιλιόμετρα ή και στατικές σε κανά φανάρι στην κίνηση κλπ, γιατί αν κουνηθεί και χάσεις το βάρος της μηχανής χέσε μέσα.
Το να τον έχεις τον άλλον πίσω και να ρολλάρεις σε άδειο δρόμο με 100 είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Μιλούσα γενικά, όπως συμβαίνει πάντα στα φόραΠαίζουν ρόλο, σαφέστατα, πολλοί παράγοντες. Ένας καλός συναναβάτης μπορεί να μην κάνει αισθητή την παρουσία του ποτέ. Ωστόσο, ΓΕΝΙΚΑ, η μεγαλύτερη δυσκολία του να είσαι δικάβαλος είναι τα ανέβα-κατέβα, σταμάτα-ξεκίνα, επιτόπιοι ελιγμοί με χαμηλές ταχύτητες και, ΓΕΝΙΚΑ, ξαναλέω, πράγματα τα οποία εξαρτώνται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από το πόσο σταθερά πατάς κάτω και κατά πόσο μπορείς να κρατήσεις όρθια τη μοτοσυκλέτα σε περίπτωση στραβής. Σε αυτό βοηθούν ΠΑΡΑ πολύ οι φυσικές διαστάσεις.
Δεν αναφέρω τι έκανα προσωπικά σαν αρχάριος, γιατί εγώ είμαι η εξαίρεση (και είχα, σίγουρα και την τύχη με το μέρος μου). Αλλά, πραγματικά, έχω πάρει δικάβαλο και ΠΟΛΥ κακούς συναναβάτες και μάλιστα σε σύντομο, στριφτερό ταξιδάκι. Δεν ήταν πολύ ευχάριστο.
Life begins at 45°.
Ο καλυτερος συνοδηγος ειναι αυτος που καθεται σπιτι
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση