Σε λιγο θα κλεισω ενα χρονο χωρις μοτοσυκλετα.
οχι πως πριν ειχα....συνεχεια χαλασμενη ηταν...
μια καρμπυρατερ,μια ηλεκτρικα,μια το ενα μια το αλλο...και οι μαστορες...αλλοι παλι...
αν μαζευα ολα τα λεφτα που εδωσα σε μαστορες και τα εδινα στα προσφυγακια θα ειχαν σωθει ολα!!!
παρολα αυτα ενας χρονος χωρις μοτοσυκλετα και συνηδειτοποιω ότι πραγματικα μου λειπει.
μου λειπει πολυ η αισθηση της μοτοσυκλετας. η οδηγηση της ,η ευκολια που σου παρέχει (οταν δουλευει). το κρυο που τρως αλλα και η χαρα που εχεις.
που καβαλας για να πας στη δουλεια σου και νμιζεις οτι φευγεις ταξιδι για εξερευνηση...
το ονειρο για κανουρια μοτο ειναι μακρινο...πολυ μακρινο...
λεφτα δεν υπαρχουν...
που και που κοιταζω απο το μπαλκονι τη zzr να στεκει εκει στο παρκινγ μεσα στη σκονη.
κριμα...