Κάτω απο τα 6 m με μερική πίεση Ο2 1,6 το 100% οξυγόνο γίνεται τοξικό .Χρησιμοποιείται κυρίως σαν μίγμα αποσυμπίεσης μετα απο βαθιά βουτιά με υποχρεωτική αποσυμπίεση, συνήθως σε stage (μπουκάλα με ρυθμιστή δικό της) που κρέμεται απο την αλυσίδα του σκάφους στα 3-4m, ωστε να μειωθούν οι χρόνοι αποσυμπίεσης-αποβολής αζώτου απο το αίμα. Συνήθως η ύπαρξη του εξυπηρετεί σκοπούς ασφαλείας-αχρείαστη να είναι- (χορήγηση 100 % οξυγόνου, ) σε περιπτώσεις "στραβής".Πρακτικά το 100 % είναι μίγμα που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει πολλές εφαρμογές λόγω του μικρού ορίου βάθους λόγω μερικής πίεσης.
Χρόνο υποχρεωτικής αποσυμπίεσης μπορείς να "γράψεις" και σε περιβάλλον κατάδυσης αναψυχής, αν δεν τηρήσεις τα όρια χρόνου-βάθους.
Σήμερα η χρήση nitrox κάνει αρκετά ασφαλέστερη την κατάδυση αναψυχής και ελλατώνει αρκετά τον κίνδυνο νόσου.
Το πηγάδι στα Λιμανάκια είναι εντυπωσιακή βουτιά-αυτη η αισθηση του σωλήνα που γράφει και ο byron- αλλα γνωρίζοντας τι εχει συμβεί εκεί καθώς και τα κάγκελα και η πινακίδα δημιουργούν μια φρικουλιάρικη αίσθηση.
....Την Κυριακή απολαύσαμε γαμώ τις βουτιές στην Κάρυστο , βαθύτερη προσωπική και επιτέλους έβγαλα καλές φωτό![]()
Τελευταία τροποποίηση από Aνεμος; 29/03/2016 στις 09:33.
there's no such thing as impossible
Και όμως ακόμα και στα 5 μέτρα η αίσθηση είναι απίστευτη.
Και στα 3 και στα 4!
Το καλοκαιράκι με το θερμοκλινές πολύ χαμηλά, με ένα σορσάκι και ένα σακάκι ή τουλάχιστον ένα γιλέκο, μπορείς να παρατηρείς το βυθό λίγο πια βαθιά απ' ότι κάνεις με τον αναπνευστήρα επιφανείας.
Και υπάρχουν πολλά μέρη σε αυτά τα βάθη για να εξερευνήσει κάποιος και πολλά πράγματα να δει αυτός που δεν έχει δει στη ζωή του ούτε χάνο.
Το θέμα είναι ότι θα μπορεί να το πάρει και αυτός που δεν ξέρει ούτε εξίσωση να κάνει και ο λαυρακοκυνηγός και ο βραδινός ψαροντουφεκάς.
Sent from me using a computer.
Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα καλό . Αφήνοντας απέξω τους ψαροντουφεκάδες -που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να χρησιμοποιούν καμία μέθοδο "αναπνοής" κάτω απο το νερό-αθέμιτος ανταγωνισμός προς τα ψάρια -, δημιουργεί και θέμα ασφαλείας για τον εντελώς άσχετο, γιατι μια χαρά πνευμοθώρακα αποκτάς αναδυόμενος σφεντόνα στην επιφάνεια απο τα πέντε μέτρα με φουλ γεμάτα πνευμόνια....
Στο τεχνικό του μέρος, μοιάζει αρκετά στην λογική των rebreathers , αλλα έχω απορία για το πώς θα είναι η αίσθηση αντίστασης κατα την εισπνοή χωρίς να αποθηκεύει κάπου τον αέρα. ¨Οπως και να έχει είναι μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη στον τομέα...
there's no such thing as impossible
Και που να δεις πως είναι η αίσθηση όταν βούτηξα πρώτη φορά ελεύθερο στο πηγάδι. Ένα μαύρο στόμα που κατεβαινες στο κέντρο του...
Πρώτη φορά βούτηξα ελεύθερο εκεί, κατά την εκπαίδευση του 1ου αστεριού μαζί με φίλους που βοηθούσαν στο σχολείο.
Μακράν όμως η πιο απόκοσμη βουτιά/ες που έχω κάνει, είναι στο ναυάγιο του Serenade στον κόλπο του Ναβαρίνου. Ο κόλπος έχει σχεδόν πάντα πολύ χαμηλή ορατότητα, και ενώ κατεβαίνεις στο πουθενά βλέπεις μπροστά στη μάσκα σου τα σίδερα της γέφυρας.
Spooky εντελώς...
Για την κατάδυση σου, photos or it didn't happen...
Για το βάθος, θα συμφωνήσω με τον daz. Στα 5 μέτρα μπορείς να δεις πολλά και όμορφα χωρίς να χάνονται τα χρώματα.
Η συσκευή που συζητάμε, όντως δεν ξέρω τι παραπάνω προσφέρει. Η τεχνολογία της και τυχόν εφαρμογή της σε βαθύτερες καταδύσεις μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα πάντως.
«Αυτούς που χόρευαν τους είπαν τρελούς εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακούσουν την μουσική»
ότι πιο χαλαρωτικό έχω κάνει στην ζωή μου. Το άγχος άρχιζε στο ανέβα που φοβόσουν μην σε κουρέψει κανένας προπελάκιας από αυτούς που όλοι οι ωκεανοί είναι δικοί τους και δεν δίνουν καμία σημασία σε σημαιάκια και πλωτήρες.
Κάπου κοντά στην Παναγοπούλα σε μια καλή ρίβα έπαιζα επί 30 μινς τουλάχιστον με μία πίνα τεράστια στο ταπεινό βάθος των 35 μέτρων. Είναι εκπληκτικό πως τόσο μικρό καβουράκι κινεί και κλείνει με απίστευτη δύναμη τα 2 κελύφη του.
Στο θέμα μας τώρα, μπαταρία και συσκευή αναπνοής για μένα είναι μη αποδεκτά όσες δικλείδες ασφαλείας κι αν έχουν οι συσκευές.
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Είχαμε προτείνει στην Αμερικάνικη πρεσβεία, να τους βγάλουμε (τουλάχιστον τους δύο) αλλά τους θεωρούσαν "θαμμένους στην θάλασσα" και ευγενικά μεν, επιτακτικά δε, μας το απαγόρευσαν. Δυστυχώς, στις επόμενες επισκέψεις μου διαπίστωνα ότι κάποιοι θεωρούσαν τρόπαιο κάποιο κομμάτι από τον εξοπλισμό των νεκρών και φρόντιζαν να τους απαλλάξουν. Τελικά έμειναν μόνο στολές και σκελετοί. Αυτά πρίν 20 χρόνια περίπου.
Έχω την εντύπωση πως οι δυο τουλάχιστον, βγήκαν πριν κάποια χρόνια. Λάθος θυμάμαι;
Με ποιο τρόπο μπαίνατε μέσα; δεν είχε μπει το κάγκελο; Δενόσαστε με κάποιο σχοινί πριν μπείτε; ξέρατε πότε αλλάζει το ρεύμα;
Από όσο ξέρω, αυτά που είχα διαβάσει δηλαδή, είχε αποδειχθεί πως το πηγάδι επικοινωνούσε με την λίμνη και δημιουργούσε με τις κατάλληλες συνθήκες ένα σιφόνι από το οποίο ήταν πολύ δύσκολο να βγεις.
Έτσι δεν πνίγηκαν και οι τελευταίοι Αμερικάνοι (όλοι δηλαδή);
Τελικά μαζευόμαστε μπόλικοι
Να κάνουμε καμία βουτηχταδικη σιδεροκωλη?
Τα τσαμπραγκαλα τα έχω ακόμη να μου θυμίζουν καλες και ένδοξες εποχές
Στην δεξιά πλευρά του πλέγματος υπήρχε ένα μικρό κενό. Συνήθως έπρεπε να βγάλεις τον εξοπλισμό για να περάσεις. Φυσικά μόνο με σχοινιά και φρένα έμπαινες, αν ήθελες να ξαναβγείς. Το ρεύμα, μετά το πλέγμα, ήταν τόσο δυνατό που, με ιδανικές συνθήκες, οριακά μπορούσες κολυμπήσεις αντίθετα με όλον τον εξοπλισμό. Οπότε σκέψου τι γινόταν όταν είχαμε πανσέληνο, παλίρροιες κτλ. Έχοντας κάνει αρκετές βουτιές στο σημείο, ποτέ δεν είδα ρεύμα προς τα έξω. Μετά από περίπου 60μ, κατά προσέγγιση, είναι αδύνατο να προχωρήσεις λόγω του ότι. όχι μόνο στενεύει αρκετά, αλλά είχε συσσωρευτεί ένας μεγάλος όγκος από σκουπίδια και σχοινιά. Να διευκρινίσω, ότι το βάθος μετά το πλέγμα, δεν ξεπερνά τα 35μ.
Δεν γνωρίζω αν τελικά τους έβγαλαν, αλλά αν έγινε θα πρέπει να έγινε μετά το 2000. Οι αναφορές μιλάνε για τρία άτομα, εκ των οποίων το ένα δεν βρέθηκε ποτέ.
Η επικοινωνία με την λίμνη, τουλάχιστον μέχρι το 2001 που βούταγα στην περιοχή, μόνο σε εικασίες βασιζόταν. Φυσικά αν υπάρχει επικοινωνία, θα είναι με τα σπήλαια και όχι με την λίμνη. Η λίμνη, η οποία βρίσκεται ψηλότερα από την στάθμη της θάλασσας, με μέγιστο βάθος λιγότερο από 10μ και λασπώδη βυθό, θεωρώ ότι θα είχε εμφανή σημεία εισόδου νερού. Βέβαια να μην ξεχνάμε ότι το νερό της λίμνη μάλλον αλμυρό το λές (δεν είναι θάλασσα), ενώ το νερό των σπηλαίων είναι καθαρά υφάλμυρο. Οπότε, από κάπου μπαίνει η θάλασσα.