Εξαιρετικά εύστοχο παράδειγμα. Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για πίνακες ζωγραφικής, αλλά για σάτιρα. Βέβαια, όπως φαίνεται, ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού δεν καταλαβαίνει ούτε καν αυτή τη διαφορά.
Εξαιρετικά εύστοχο παράδειγμα. Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για πίνακες ζωγραφικής, αλλά για σάτιρα. Βέβαια, όπως φαίνεται, ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού δεν καταλαβαίνει ούτε καν αυτή τη διαφορά.
Life begins at 45°.
απλά αν τύχει σε κανέναν (χτύπα ξύλο) να κηδεψει από μπόμπα, πατέρα, θεία, αδερφή, γιο και μάλιστα αντί για φέρετρο του έρθει σε μικρά κουτάκια δεν θα έχει πολύ γέλιο τότε αυτή η "σάτυρα".... ούτε πολύ "νόημα"...
just sayin'....
Η φωτο ειναι μουφα (εδω και μήνες εχει κυκλοφορησει)
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο το 2004, 29 χρόνων. Ακόμα η οικογένεια και η παρέα κανει μακάβρια αστεία, χοντρά, εντελώς βάρβαρα. Μας βοηθάει να μην τον ξεχνάμε και να πονάμε λιγότερο.
Παίρνετε τη ζωή πολύ στα σοβαρά.
υποθέτω τη μέρα της κηδείας και κανα δυο μέρες μετά κάνατε χιουμοράκι του τύπου κοίτα ένα μανιτάρι που έβγαλε και τέτοια όμορφα...???
δεν νομίζω...
Νομίζω ότι αρκετά αργότερα έρχεται η συνειδητοποίηση και η συμφιλίωση με το τραγικό γεγονός, το ξεπερνάς (αν ξεπερνιέται) και ίσως κάνεις και αστειάκια γλυκόπικρα...
και πάλι μεταξύ συγγενών και φίλων. Γιατί αν ερχόταν ένας άσχετος, ένας γείτονας, ένας περαστικός, μια εφημερίδα και έπαιζε με τον πόνο σου ή τον έκανε αφίσα στη γειτονιά, μάλλον δεν θα το έβλεπες έτσι....
Για τον mgktinos νομίζω ότι σαν παράθεση εκτός του ότι είναι hoax η φωτό, είναι και εντελώς άσχετη αν κρύβει κάποιο επιχείρημα.
Γενικότερα γράφω σε ένα νήμα που αφορά μια κίτρινη φυλλάδα που τρέφεται από μισαλλοδοξία, μίση, ταμπού, κοινωνιικές παθογένειες και περιμένει σαν την ύαινα πάνω από ένα ψοφίμι να φάει λίγη πεθαμένη σάρκα. Αν κάποιοι πιστεύετε πως παράγει ευγενές πνευματικό έργο το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί και σάτυρα, προφανώς αυτό είναι η απόδειξη ότι όλοι οι άνθρωποι διαφέρουν και αντιλαμβάνονται αλλιώς τα πράγματα ο καθένας... και φυσικά δεν τους κρίνω, ούτε τους επικρίνω. Μάλλον είναι θέμα οπτικής γωνίας. Για μένα πάντως αυτό είναι το Σαρλί, και θα ήθελα να μην το γνώριζα καν...
Αποκλείεται. Εγώ δεν κάνω τέτοιο χιούμορ, άρα κανείς δε θα έπρεπε να κάνει.
Life begins at 45°.
To νόμισμα ένα, οι όψεις δύο. Δεκτά όλα και σεβαστά κατ εμέ. Ο καθένας μας έχει δικούς του μηχανισμούς και άμυνες.
Καλα και ωραία ολα αυτα.
(Και για όσους θέλουν, ας ρίξουν μια ματια στο λογο που είχε βγάλει ο John Cleese στην κηδεία του επι χρόνια συντρόφου του στους Monty Python και αγαπημένου του φίλου, Graham Chapman)
Το θεμα μας όμως δεν ειναι εκει.
Δεν ειναι ανάγκη να αντιμετωπίζουν όλοι το θάνατο με τον ίδιο τροπο.
Αλλο πράγμα κουβεντιάζουμε.
Το σαρλι δεν κανει χιούμορ με τους νεκρούς.
Σατιρίζει και καυτηριάζει καταστάσεις που οδηγούν σε διάφορες ακρότητες.
Το οτι χρησιμοποιεί τα συμβάντα αυτα για να περάσει ενα point δε σημαίνει οτι κανει χιουμορακι με τα ίδια τα συμβάντα ή οτι θεωρεί χαβαλέ το θάνατο 50-100-500 ανθρώπων.
Αλλα ξαναλέμε.
Αν το καταλάβαιναν όλοι, δε θα είχαμε με ποιους να γελάμε.
Οποτε αφήστε εμάς να γελάμε με τους ηλίθιους, κι ας νομίζουν οι ηλίθιοι οτι γελάμε με τους νεκρούς.
Είσαι απροκάλυπτα προκλητικός και προσβλητικός. Αν βέβαια ήξερες και άλλον τρόπο να εκφράζεσαι δεν θα ήσουν αυτός που είσαι.
Γέλα εσύ λοιπόν με τους ηλίθιους όπως λες κι άσε τους ηλίθιους στην ησυχία τους.
Τουλάχιστον οι ηλίθιοι σέβονται με τον τρόπο τους τον άλλο όσο ποταπός κι αν είναι...
ολοι ηλιθιοι ειμαστε!!!![]()