Ο Θοδωρας πριν φτάσουμε Τρίπολη παραλίγο να φύγει τελείως όλα κάτω από μπροστινό τόσο που νόμιζα οτι κάτι έπαθε το μπουρδελο. Όταν σταμάτησαμε Τρίπολη και είδα και τους άλλους να κοιτάνε τα μπροστινα ανακουφιστηκαΔημοσιεύθηκε αρχικά από gior-gos
Ο Θοδωρας πριν φτάσουμε Τρίπολη παραλίγο να φύγει τελείως όλα κάτω από μπροστινό τόσο που νόμιζα οτι κάτι έπαθε το μπουρδελο. Όταν σταμάτησαμε Τρίπολη και είδα και τους άλλους να κοιτάνε τα μπροστινα ανακουφιστηκα
Ναι, γλιστραγε πολυ ο κωλοδρομος
είπαν ότι πάντα ξαπλώνουν λίγο μετά το φαγητό...Κουραστηκατε πουλακια μου;;
Μου θελετε και μονοημερες,πτωματα
Ωραιοι ρε,ζηλεψα λιγο αλλα θα μου περασει..
Τη βόλτα την περίμενα πως και πως μιας και είχα καιρό να βγω.Όταν την προηγούμενη Κυριακή ρίξαμε άκυρο λόγω καιρού ήμουν μέσα στα νεύρα.
Τελικά χωρίς κάνα συγκεκριμένο πλάνο και μετά από διάφορες αποφάσεις (μίνι κονκλαβια) σε κάθε διασταύρωση φτάσαμε Στυμφαλια όπου βρεθήκαμε με τους Πατρινους (χάρηκα για τη γνωριμια παλικάρια ) και μετά το καφεδάκι υπό τη βασανιστικη μυρωδιά κοκορετσιων και λοιπών εδεσματων τράβηξαμε για Λεβιδι - Βυτινα από ένα αλπικο τοπίο με ένα πιστακι (κατηφορικο κι αυτό όπως παρατηρησε σωστά ο Σωτήρης ) με καινούργια άσφαλτο σούπερ. Αφού ανεφοδιαστηκαμε από Βυτινα τραβηξαμε για Λιμποβιτσι μέσα από μια διαδρομή βγαλμενη από ταινία με τα Έλατα αριστερά δεξιά.Τρομερή και η πηγή στο Λιμποβιτσι που αραξαμε να δροσιστουμε αφού είχαμε λιώσει στη ζέστη μέσα στη Βυτινα.Εξαιρετική επίσης και η επιλογή να γυρίσουμε από Αχλαδολαμπο αφού εκτός του ότι μας δόθηκε η ευκαιρία να περάσουμε ένα τρομερά στριφτερο κομμάτι με θέα,μας έφερε κι ένα βήμα από τον αγαπημένο Ιταλό και αυτό είναι "an offer you can't deny" οποτε τσιμπησαμε το παγωτακι και φύγαμε γεμάτοι εικόνες και εμπειρίες για το βαρετό δρόμο της επιστροφής (ευχαριστούμε ταμια Θάλεια ) από την Εθνική.
Τρομερό παρεάκι, τρομερά τοπία συνταγή για σούπερ επιτυχημένη βόλτα. Αντε και στα επόμενα!!!
Άκη βγάλε χάρτες για Καρπενήσι μετά το Πάσχα!
Φέρτε μου χιλιόμετρα....
Τα σκούτερ και τα παπια δεν ειναι μηχανές και δεν είναι τρου αντβεντσουρ Taisteal™
και ενα τεστ παρατηρητικότητας ...
όλοι είδαμε το παρακάτω:
πράγματι , ευγενέστατοι οι άνθρωποι …όχι σαν τα ρεμαλια (εμας) που μόλις είδαμε να έρχονται λέγαμε
: «..να βοηθήσει καποιος με τους κάβους..» , .. «..δεν φτάνουν τα ρεμεντζα…» … «..ο ένας πάρκαρε μακριά …αροδου..» κλπ σαχλαμαρες..
Ποιος όμως είδε πινακίδες ?
Τα δυο είχαν ελληνικές και το ένα γερμανική …πoιο είχε την γερμανική?
(θα ταίριαζε και στο JAPAN vs EUROPE)
Hondaπoιο είχε την γερμανική?
(θα ταίριαζε και στο JAPAN vs EUROPE)
Χμ... το έψαξα λίγο. Το πιστάκι που κατεβήκαμε είναι όντως πιστάκι. "Ανάβαση Αχλαδόκαμπου". Απλά το κάναμε ανάποδα.
https://www.youtube.com/watch?v=ZMbzu4vDzQ8
Life begins at 45°.
Μπραβο ρε παιδιά....Οι διαδρομή που κάνατε είναι φοβερή και γενικά το Μαίναλο είναι αγαπημένο βουνό...
Και στις επόμενες....
Εν αναμονή των απαντήσεων σχετικά με το πως θα στηθεί μιά κουζίνα και της φακής που βράζει, πάμε να δούμε λίγο χτεσινά ενσταντανέ.
Από το περίπτερο δεν έβγαλα φωτό. Αυτό το πράγμα με την προμονή της εκκίνησης με κάνει και ξεχνάω. Η κοσμοσυρροή στο περίπτερο είναι από τους λόγους που με ξενερώνει σαν αφετηρία, παρά την πλεονεκτική του θέση.
Η πρώτη στάση. Δεν θυμάμαι που, στην φάση που σκεπτόμαστε βόρεια της λίμνης ή νότια; Ευτυχώς (για τους πατρινοί) που πήγαμε Νότια γιατί δεν περίμεναν πολλή ώρα. Το πλατάνι φιλόξενο, σκιερό, δροσερό...
Και με βρύση με πόσιμο και μη πόσιμο νερό. Οι περισσότεροι το θεώρησαν τρολιά των λόκαλς και έκαναν αναρχία στην ταμπέλα πίνοντας από το μή πόσιμο. Η έλλειψη κοιλιακών διαταραχών στην διάρκεια της ημέρας, μάλλον τους δικαιώνει.
Και από την άλλη πλευρά...
Ο μεσιέ λε γαβρ αποφάσισε ότι θα μυήσει την φουρτούνα στα μυστικά της αγωνιστικής οδήγησης. Η μαθήτρια στην πρώτη άσκηση, πλάγιασμα με το ένα χέρι και χαλαρότατη γιατί το'χει λέμε, ενώ ο γαύρος ζορίζεται με τα δύο. Εδώ παρατηρούμε επίσης και ότι ως true adventure biker δεν βγάζει καν το κράνος του στις στάσεις. Και ας διαρκέσουν 10 λεπτά. Η λάθος στάση σώματος οφείλεται στο ότι δεν έχει φτάσει ως εκεί η διάλεξη, φυσικά.
Ο Μαέβιους Παχατουρίδης εξηγεί το πως και γιατί τα Ιαπωνικά βετέσσερα είναι ανώτερα των ευρωπαϊκών που πλειοψηφούσαν σε αριθμό (στο Αθηναϊκό κλιμάκιο).
Άφιξη στην Στυμφαλία... Και άραγμα για καφέ. Το σατανικό σχέδιο του ggs ήταν να κάτσουμε σε ταβέρνα χωρίς να φάμε και χωρίς πολλά πολλά στο περιβάλλον για να μην θέλουμε να κάτσουμε πολλή ώρα. Έπιασε. Καφές σε λιγότερο από 45 λεπτά, πρέπει να είναι ρεκόρ εκδρομών μοτο.γρ
Μικέ, ΜΟΝΟ εσύ θα με καταλάβεις ρε φίλε, ΔΕΝ ΦΑΓΑΜΕ ΟΥΤΕ ΨΙΧΟΥΛΟ, ούτε μιά τόση δα πετσούλα...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση