19o 36ωρο - Οδοιπορικό Αντοχής 14 - 15 Μαιου

[Aνεμος]

Βασικά, δεν με ενδιαφέρει τι κάνει η κάμερα. Video απ΄τις βουνοκορφές θέλω ρε να δω.

σε αυτο μπορω να βοηθήσω


παρτε 2 σε Μπάρο -no music , πάω αργά γιατι κραταω την κάμερα με το αριστερό, ξέχασα τις βάσεις


https://www.youtube.com/watch?v=iuCx7Rw6dfE

https://www.youtube.com/watch?v=QhbFDrbr_zg

εδω το αρχικο κομματι μετα το καρπενησι , με την μοναδική "βαση" που ειχα πάρει , αλλα δεν ξαναχρησιμοποιησα για προφανεις λόγους κουνηματος.

βαλτε φουλ σκρην,μουσικη να παιζει σε αλλο παραθυρο και παρτε μια μικρη ιδεα

https://www.youtube.com/watch?v=whYQWK5AfpY

εχω κι αλλα πολλά, θα ραψω ενα καλό βιντεο με μουσικη κτλ,οτι ανεβαζω θα ενημερωνω εδω

[Vrasidas]

Οι καιροί είναι πονηροί … δεν λέει να σκορπά κανείς δεξιά και αριστερά χρήματα άσκοπα. Οπότε έπρεπε με πολύ χαμηλό κοστολόγιο να φέρω το παπί στα μέτρα μου για μεγάλο συνεχόμενο σε δύσκολη διαδρομή οδοιπορικό.
Αρχίζουνε τα πειράματα σε θεωρητικό πρώτα επίπεδο και μετά στην πράξη … αυτό σημαίνει 5 συνολικά αλλαγές γραναζιών μπρος πίσω για να δω πότε το μοτέρ τραβάει καλύτερα … Για να μην μακρηγορώ η τελική του μορφή ήταν μαμά γρανάζι εμπρός + 2 δόντια πίσω … Κόντυνα την σχέση και αποδείχθηκε στην πράξη (πχ ανέβασμα Μπάρου ) σωστό.
Συνεχίζοντας με αυτόν τον τρόπο λύσαμε και διάφορα άλλα θέματα ενίσχυσης της αξιοπιστίας και πρόληψης ενδεχόμενων βλαβών, ξοδεύοντας τελικά ελάχιστα χρήματα. Κάποια στιγμή ίσως γραφτούν πιο κάτω.

Μάλλον αρχίζω και μεγαλώνω … έχω δεχτεί ΤΗΝ καζούρα από τους άλλους … Ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ασχολούμαι τόσο σοβαρά με τον κινέζο και όχι με τα μεγάλα (τα οποία είναι σε άριστη κατάσταση). Πώς να εξηγήσεις σε μια παρθένα τι σημαίνει οργασμός ? … μόνο αν δεχτεί να την αποπλανήσεις … αλλά δεν είναι καιροί για έρωτες …

Και φτάνουμε στο μεγάλο πρόβλημα της αυτονομίας … Που πας ρε καραμήτρο ?? Μπετονάκι 5λιτρο πίσω δεν λέει … Κάθε λίγο και λιγάκι σταμάτημα – γέμισμα και ξανά γέμισμα στο γέμισμα … Πάει η μέρα και η μέση ωριαία θα πέσει κατακόρυφα. Άρα καλά ξημερώματα στο ξενοδοχείο …
Ο Στέλιος δίνει λύση ... βρίσκει ντεπόζιτο από FZR 400 του ’90 … 16 λίτρα και 3 το μαμά = 19 … Άρχοντας, πάνω από 600 χλμ αυτονομία. Η αλήθεια είναι ότι χωροταξικά το παπί δεν βοηθά για να μπει στην πιο κατάλληλη θέση αλλά η πολυτέλειες δεν είναι για εμάς … Αν ήθελα πολυτέλεια και πλασματική ευχαρίστηση είχα τον τρόπο.
Γελάμε από τώρα σκεφτόμενοι ότι πάρα πολλοί θα με βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους … ίσως το βγάλω χωρίς καμία στάση σε βενζινάδικο … Θα δείξει …

Μια γερή κατασκευή για στήριγμα και δέσιμο και έτοιμος. Η τροφοδοσία γίνεται πλέον από το μεγάλο ντεπόζιτο, τριπλά ρουμπινέτα και το μαμά ντεπόζιτο γίνεται ρεζέρβα … για 100 χλμ Χαχαχαχα που πας ρε καραμήτρο …

Και πάμε στα φώτα … Με τους φανούς θυέλλης του κινέζου μάλλον δεν είχα και πολλές ελπίδες επιβίωσης στα δάση της Πίνδου. Ήταν βέβαιο ότι θα με βρει βράδυ μέσα στο δάσος … και με τους ανοικτούς λογαριασμούς που έχω με κοκκινοσκουφίτσες και λύκους, μέσα στα λημέρια τους δεν την έβγαζα καθαρή παρά τους ανταρτοπόλεμους που έχουμε στην πλάτη μας.
Φίλος μου δανείζει δυό προβολάκια (γειά σου Χρηστάρα συνοδηπόρε της ψυχής) ... ο Στέλιος τα μοντάρει με λαμάκι εμπρός και όλα καλά … Η μπαταρία όμως δεν τα αντέχει … Τελικά ανακαλύψαμε ότι η μπαταρία των DTM 900 αν και μεταχειρισμένη είναι πολύ καλή και ταιριάζει άψογα δίπλα στην μαμά με παράλληλη σύνδεση και φόρτιση και δουλεύουν και τα προβόλια … Καλές μπαταρίες να τις προτιμάτε …

[taisteal]

Vrasidas τα σεβη μου..

Και σε ολους τους υπολοιπους που συμμετειχαν

[Vrasidas]

Τα υπόλοιπα κωλόπαιδα (κουμπάροι) έχουν βγάλει αφρούς … Σχεδιάζουν ότι μπορείτε να φανταστείτε για να ματαιώσω το ταξίδι ... Ξεκίνησαν από γκρίνια : Εμείς που σε στηρίζουμε τόσα χρόνια .. που σε μάθαμε να οδηγάς … που σε έχουμε κολώνα στο σπίτι μας ... που μας πουλάς και θα πας με το παρτάλι … (και άλλα τέτοια φαιδρά) και κατέληξαν στο να σχεδιάζουν να ρίξουν ζάχαρη και ναφθαλίνη στο ντεπόζιτο … Βρήκαν στην διαδρομή από ποιες γέφυρες θα περάσω από Αθήνα μέχρι το Καρπενήσι για να με περιμένουν και να μου ρίξουν αβγά … :a31:
Εγώ όπως στα παπάρια μου … οι δοκιμές δοκιμές και μάλιστα είχα και σχέδιο αντίμετρων … Είχα μπροστά στον ανεμοθώρακα δύο μπανάνες έτσι ώστε όταν θα τους έβλεπα από τους καθρέπτες να πλησιάζουν θα έτρωγε κατακούτελα από μία ο καθένας …
Κουφάλες τα ψωμιά σας είναι λίγα στα βουνά … Που πάτε ρε με τα κουλοαπρίλια στις ραχούλες ? …

[Vrasidas]

Με τα λίγα και τα πολλά για να μην σας πολυζαλίζω έχει φτάσει πλέον η ώρα για την αναχώρηση.
Σχετικά νωρίς το βράδυ για ύπνο … και απειλητικό μήνυμα στην δουλειά μην τολμήσουν και με ενοχλήσουν γιατί θα τους στείλω σε υποχρεωτικό 36ωρο του χρόνου (πάντα πιάνει) …

Μεσημέρι ξεκινώ και μέσω Αττικής Οδού – Εθνικής σε ακριβώς 5 ώρες είμαι Μοντάνα.

Ξέχασα να πω ότι οι ζηλόφθονες κουμπάροι με δούλευαν για το ντιζάιν του πίσω ντεπόζιτου … Ήθελαν να ντυθεί με κάτι από σεμεδάκι και μάλιστα σε διάφορα χρώματα και σχέδια ... να είναι ένα με την φύση της Πίνδου … Τους έγραψα στα παπάρια μου και έβαλα από πάνω σακούλες σκουπιδιών ώστε η κατασκευή να είναι αδιάβροχη σε ενδεχόμενη βρόχα … Με τα σεμεδάκια θα έβαζα επιπλέον βάρος + το νερό που θα παρακρατούσαν + το ότι μετά θα ήθελαν πλύσιμο …

Τι κουλοπαπάρες Θεέ μου … δεν έχουν ίχνος τεχνικών γνώσεων περί κατανομής βάρους και άλλων εργοστασιακών ρυθμίσεων … Επιπλέον για να είμαι σίγουρος για την αδιαβροχοποίηση του ντεπόζιτου, φτιάξαμε και ένα κλαπέτο στην τάπα του ντεπόζιτου …. Η σωστή προετοιμασία είναι η μισή νίκη …

[Vrasidas]

τρίτα άντα δεν νομίζω, αλλά καλά το πας...
Ο γνωστός γκαντέμης (όχι ο πατρινός) είναι πολύ γατάκι μπροστά σου, Βρασίδα ΜακΛάουντ του κλαν ΜακΛάουντ;

τριάντα, σαράντα, μετά πάς πενήντα, εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα, ενενήντα, εκατό, εκατόν δέκα, εκατόν είκοσι, εκατόν τριάντα. Μιά χαρά κρατιέσαι...

Αν πάλι εννοούσες τα τρίτα ήντα, χαρά στο κουράγιο σου γέροντα...

χαχααχχααχα ... τα πρώτα -ήντα εννοούσα ...

[Vrasidas]

Πάμε πάλι πίσω στην Εθνική προς Καρπενήσι ..
Οκ … δεν ήμουν με το 1000 … ήμουν όμως με την ηρεμία μου, τις σκέψεις μου … επιτέλους με τον εαυτό μου.
Δουλειά – σκυλιά – και λοιποί φτωχοί συγγενείς ξαφνικά μπήκαν στα spam … Ο κινέζος δούλευε στρωτά … 105 στο κοντέρ 82 πραγματικά βάση gps.
Μια λεπτομέρεια: …από 36ωρο μαζοχισμό το gps χρησιμοποιήθηκε ΜΟΝΟ για την καταγραφή της απόκλισης της ένδειξης ταχύτητας του κινεζοκοντέρ, έτσι ώστε να έχω αίσθηση του χρόνου και της ταχύτητας για να είμαι όσο πιο κοντά μπορώ στον σχεδιασμό της διαδρομής που είχα ήδη ετοιμάσει.
Πραγματική ταχύτητα στις ανηφόρες 18 χλμ ένδειξη κοντέρ 35 – 40 …. Δεν χρειάστηκε πουθενά αλλού …
Το πραγματικό τεστ για το τι είχα να αντιμετωπίσω ήταν στις ανηφορικές φουρκέτες πριν το Καρπενήσι … 2α στο σασμάν και αρκετές φορές για λίγο 1η … Μάλλον το κόντεμα ήταν σωστό …

Μέχρι την Λαμία η διαδρομή απλά αδιάφορη … σχεδόν καθόλου κίνηση, ωραία θερμοκρασία και εγώ το νου μου για γέφυρες και στις μπανάνες μου … Δεν ξέρετε με τι κωλόπαιδα έχω μπλέξει … Ο ένας χειρότερος από τον άλλο στο να στήνουν παπαριές … :a36:

Μία στάση μόνο για 10 λεπτά στα Goody’s Λαμίας … τόσο όσο χρειάζεται για να πάει ο προστάτης στην θέση του και να τεντώσω λίγο το απίθανο κορμί μου. Παρεμπιπτόντως … σε κάθε ταξίδι σταματάμε στο ίδιο σημείο για καύσιμα και ξεκούραση … Αυτήν την φορά ΔΕΝ σταμάτησα για καύσιμα, ούτε ουσιαστικά για ξεκούραση … Κινέζος – σούπερ ντούπερ = 1-0 …. :a36:

Η διαδρομή κλασικά πανέμορφη. Το πράσινο ξεκουράζει μάτια και ψυχή … Το μοτεράκι δουλεύει γλυκά, δεν ακούγεται να ζορίζεται ούτε να κομπάζει … Σε κατηφορικά κομμάτια δοκιμάζω φρένα – λάστιχα – στρεβλώσεις ( πάνω από 250 κιλά βάρος ) … όλα καλά … δεν τρομάζει ... δεν κουνάει πολύ … δεν διαμαρτύρεται … Αρχίζω να χαμογελάω …. Ήδη νοητά είμαι μέσα στα βουνά κυνηγώντας στα κλειστά κατηφορικά, Γιαπωνέζους και Ευρωπαίους …
Ξέρω ότι οι δικοί μου ( «παντρεμενάκηδες» ... για όσους δεν γνωρίζουν αυτό είναι το όνομα της ομάδας μας που συμμετέχουμε στα 36ωρα), μέσα τους εκτός από την ανησυχία τους για το αν θα αντέξει ο κινέζος, θέλουν ενδόμυχα να ολοκληρώσω κανονικά την διαδρομή και να έχει επιτυχία το όλο σκηνικό … άσχετα εάν ξέρουν ότι μέχρι και την επόμενη χρονιά θα τους ψήσω το ψάρι στα χείλη. Τώρα που το σκέφτομαι … μόνο για τον κινέζο ανησυχούσαν … για εμένα στα παπάρια τους … 2-0 … :a36:

[foogr01]

Μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες και οργανωτές

[Vrasidas]

Στις 19:00 φτάνω Μοντάνα.
Δωμάτιο – βόλτα έξω στην απλόχερη θέα … Αυτοί που πήραν τα βουνά κάτι ήξεραν.

Πάνω στην ώρα που σκεφτόμουν που να είναι τώρα οι κουλοί με τα απρίλια, τσουπ χτυπάει το τηλέφωνο …
- Που είστε ρε κουνάβια ? …
- Εμείς Αθήνα … εσύ ξεκίνησες να τρως γουρουνοπούλα ? …
- Είμαι στο αρνί τώρα …
- Είμαστε πάνω στο δωμάτιο, περίμενε να το φάμε μαζί …
Τι παπάρες Θεέ μου … χαχχαχα έφτασα πρώτος και τους έμειναν τα αβγά στο χέρι … 3-0 :a36:
Αναγκάστηκα να φάω και τις μπανάνες για να μην τις πετάξω.
Στο ντίνερ παρέλασαν αρκετοί γνωστοί αλλά πολλές νέες φυσιογνωμίες … Είχα την αίσθηση όμως ότι κόσμος ήταν αισθητά λιγότερος από τις άλλες χρονιές. Κατά ένα τρόπο αυτό δείχνει και το που πάμε συνολικά ως χώρα …. Σκέφτομαι ότι εάν συνεχίσουμε έτσι, πολύ σύντομα που θα το γυρίσουν όλοι α ν α γ κ α σ τ ι κ ά σε παπιά, θα έχω στον δρόμο το πλεονέκτημα του πιο οργανωμένου και με τα περισσότερα χλμ ….
Το πρωινό ξύπνημα ήρθε γρήγορα και το πρωινό φαγοπότι γρηγορότερα καθώς υπήρχε καθυστέρηση στην εκκίνηση … αντί του 07:40, λόγω καθυστέρησης έναρξης του πρωινού από ξενοδοχείο, τελικά έφυγα στις 08:25 … Ήδη 45 λεπτά εκτός υπολογισμού με το καλημέρα σας …
Χμμ … δεν βαριέσαι .. τα σουπερ ντούπερ θα τα προλάβω ούτως ή άλλως … Είναι απλά μαθηματικά … Από την έξοδο του ξενοδοχείου το πανηγύρι αρχίζει άμεσα … Καμία παρατεταμένη ευθεία … κανένα ίσωμα … άρα έχω ήδη αρκετό πλεονέκτημα.
Κινούνται στα σφιχτά ισώματα και κατηφορικά περίπου με την ίδια ταχύτητα με εμένα ... σε κάποιες περιπτώσεις κινούμαι γρηγορότερα … Θα με έχουν στις παρατεταμένες ευθείες και στις ανηφόρες ... με κόστος κούρασης όμως. Άντε να μαζέψεις τα κιλά της ορμής και να τα διαχειριστείς για τόσες ώρες … Μέχρι το μεσημέρι οι περισσότεροι θα είναι κομμάτια … Βάλε μέσα σε αυτά και τους ανεφοδιασμούς και τα τσιγάρα λόγω έλλειψης νικοτίνης … Τους έχω, πάμε …
Τα πρώτα ανηφορικά με μαζεμένες φουρκέτες ήρθαν γρήγορα. Το συγκεντρωμένο πίσω βάρος έδειξε τα δόντια του … δεν με νοιάζει όμως … πήρα αρκετό πρωινό και έχω ρίξει αρκετό βάρος εμπρός ...
Οι νάιλον κινέζικες λαστιχούμπες με εξέπληξαν ευχάριστα … Συνεχής ροή και βάρος τα ζέσταναν γρήγορα και παραδόξως ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ !! Δεν είχα την αίσθηση της γόμας αλλά δεν με πούλησαν ποτέ … Δυό φορές μόνο έφυγα μονοκόμματος – αλλά προοδευτικά - για λίγο αριστερά σε δεξιές με πολλά για την κατηγορία του … Σε αυτό προσθέστε και την απουσία μονού πίσω αμορτισέρ.
Στο μυαλό μου προσπαθώ να καταγράφω όλες τις αδυναμίες που παρουσιάζει … Ήδη σχεδιάζω το επόμενο πλάνο και μόνο που σκέφτομαι την έκφραση με το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας κάποιων όταν θα τους πω τι σχεδιάζω, γελάω σαν μαλάκας μόνος στις ερημιές … :a31:
Και ο κινέζος διέσχιζε τα βουνά της Ευρυτανίας ράιτ θρου …
Καλεσμένο - Κερασοχώρι – Κρέντης φεύγουν σχετικά γρήγορα και εύκολα.
Τριγύρω οι βουνοκορφές οργιάζουν, το οξυγόνο απελπιστικά αναζωογονητικό. Το μάτι δεν χορταίνει εικόνες .. οι μύτη μυρωδιές … τα γυαλιά μου σφίγγες – μέλισσες – μυγοειδή εξωγήινα πλάσματα … αλλά δεν με νοιάζει … Είμαι στην μέση του πουθενά μόνος - νέος – ωραίος και μοιραίος … Ένα παζλ που δεν τολμάς να χαλάσεις.
Συνειδητοποιώ ότι ο κινέζος συμβάλει στην ηρεμία μου. Όπου δεν υπάρχει τραγική ανηφόρα δεν δίνω μεγάλη σημασία στο μοτέρ και στο ζόρι του … απίστευτο κι όμως αληθινό, ο φτηνιάρης κίτρινος με αφήνει να απολαμβάνω σχεδόν τα πάντα γύρω μου … Το βλέπω το έργο να ξετυλίγεται γύρω μου για τις επόμενες ώρες …
Τα κατεβάσματα προς Ταυρωπό και Αγραφιώτη ποταμό καταπληκτικά !! … Στρίψιμο – στρίψιμο και πάλι στρίψιμο …
Γρανίτσα και Ραπτόπουλο έφτασαν γρήγορα … 1η φωτο και ωωω !! τι χαρά … χαχαχα στριμωξίδι άγριο γύρω από κιόσκι για μια φωτο …. Ο κινεζάκος ελίσσεται πιάνει την άκρη … τσουπ η φώτο γειά σας !! Να δω μετά από πόση ώρα θα με περάσουν ….
Λεπιανά !! .. οι κακές γλώσσες λένε ότι είναι το μέρος της καταγωγής μου από προπάππου … Κάποια στιγμή το οφείλω στον εαυτό μου να το ψάξω καλύτερα. Το ότι είμαι ξεροκέφαλος είναι ένα δείγμα ότι υπάρχει πιθανότητα να είναι αληθές το μέρος της καταγωγής μου.
Βρουβιανά και εντουράδα πάνε μαζί … Μπααα !!???? … τι βλέπουν τα ματάκια μου !!??? … δύο απρίλια γυρίζουν πίσω και ψάχνουν για μπενζίνα !! χαχχαχαχαχαχχα …. Ρε τα τριχωτά κουνάβια τι τραβάνε ….
Και η μπενζίνα έρεε ράιτ θρου …. 4-0 :a36:
Μεγαλόχαρη και η Άνω Καλεντίνη γειά σας …Ήδη τα 152 χλμ καλύφθηκαν. Παραδόξως σε σχέση με την ώρα που έφυγα – όσους με πέρασαν – όσους άφησα πίσω στο κιόσκι και μετά … δεν ξαναπέρασαν πολλοί …
Μέχρι τους Μελάτες η διαδρομή ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ !! …. Δεξιά το ποτάμι – ο δρόμος κρατάει καλά – τα νάιλον δεν κουνούν καθόλου – δεν έχω μείνει από φρένα στις παρατεταμένες κατηφόρες - ο κινέζουλας στρίβει με όσα έρχεται – διατηρώντας ροή ….

[Vrasidas]

Για τα Τζουμέρκα τι να πει κανείς … Αν η περιγραφή δεν είναι ακριβής, αποτελεί ύβρη προς την φύση … Ένα μαγικό χαλί απλώνεται συνεχώς μπροστά σου … τίποτα άλλο … Κάθε λίγο και λιγάκι όλο και κάποιο αρπακτικό πουλί απλά αιωρείται από πάνω παρακολουθώντας τύπους σαν και μένα να εισβάλουν στην περιοχή τους …

Μέχρι πριν τα Άγναντα πανηγύρι και μόνο μια στάση για αποβολή υγρών και σύντομη κουβεντούλα με έναν κύριο με ευγενική φυσιογνωμία και φυσικά 36αωρίτη … Πρέπει να συμβάλουμε με οποιονδήποτε τρόπο στην ανακούφιση των γνήσιων κινέζικων αλόγων …

Εδώ υπήρχε μια μάλλον ασάφεια στις οδηγίες … Στην ευθεία για Άγναντα οι οδηγίες έλεγαν προς ΛΕΠΙΑΝΑ => ΣΓΑΡΑ και υπήρχε ταμπέλα αριστερά προς ΣΓΑΡΑ. Στρίβοντας αριστερά σε έβγαζε λίγο μετά σε πλάτωμα με διασταύρωση και μεταλλική γέφυρα που πήγαινε αριστερά. Πουθενά πινακίδα για ΣΓΑΡΑ και η γενική κατεύθυνση προσανατολισμού έδειχνε απλά Βόρεια. Ακολουθώντας το ένστικτο βρέθηκα στην πινακίδα της 2ης φωτο ….
Σχεδόν το ίδιο σκηνικό … Γειά σας – φωτο – γειά σας …

ΑΓΝΑΝΤΑ έως ΚΑΛΑΡΡΥΤΕΣ απλά ΜΑΓΕΙΑ … Κατά καιρούς όλο και κάποιος με προσπέρναγε (ξανά και μανά ξανά … χαχαχχαχα μάλλον κάποιοι βαρέθηκαν να βλέπουν το ντιλιβεράδικο λουκ συνέχεια μπροστά τους … και εγώ βαρέθηκα να με προσπερνούν πάνω κάτω οι ίδιοι ) … Στα κατηφορικά ο κινέζουλας ακολουθούσε με αξιοπρέπεια μπορώ να πω και για πολύ ώρα θηρία 80+ αλόγων …

ΚΑΛΑΡΡΥΤΕΣ …χωριό που άνετα θυμίζει χωριό εξωτερικού … Η θέα ιλιγγιώδης … τα συναισθήματα στα κόκκινα … ο κινέζουλας στα κόκκινα επίσης … Άθλια ανηφόρα, που θα πας … θα τελειώσεις …

Το τοπίο σιγά σιγά άλλαζε … Το ψηλότερο φυτό μισό ύψος από το γρασίδι του γηπέδου του Ατρόμητου … Ο αέρας προσπαθούσε να τιμωρήσει την αυθάδεια του παπιού να ανέβει εκεί πάνω και ταυτόχρονα τον παπάρα που το παρέσυρε … Για σπάσιμο ιδρύεις άνετα μια τσάινα τάουν εκεί πάνω ... έτσι για το γαμώτο …

Φωτο στο ψηλότερο πέρασμα της Ελλάδος (1950 μ.) με την ψυχή στο στόμα … Ο ντιλιβεράδικος διάκοσμος είχε μεγάλη μετωπική επιφάνεια με τον δυνατό αέρα και το παπί διάθεση για την πρώτη του πτήση … Κοίτα να δεις που θα γυρίσω με τα πόδια … και άντε μετά να σε πιστέψουν (κρατήστε το αυτό για μετά … έχει πολύ ενδιαφέρον ..)
Εκεί βρέθηκα με τον Ktinos και τον συνοδοιπόρο του με το GS 1200 .. Νικ σε ευχαριστώ για τις φωτο !! Στην συνέχεια βρεθήκαμε κάμποσες φορές μαζί στα σημεία των φωτο … μέχρι και την Νο 6.

Κάπου εκεί πάνω πρέπει να μου έπεσε και το κόκκινο τσαντάκι φαρμακείο που κουβαλώ πάντα μαζί μου. Το άλμα το θυμάμαι ... και το σκάσιμο της προσγείωσης επίσης.

[Vrasidas]

Το κατέβασμα από Μπάρο λύτρωση για τον κινέζο … και απόλαυση για εμένα .. Λούνα πάρκ κανονικό … από την Αλπική ζώνη λόγω υψόμετρου ξανά μέσα στο δάσος .

Μπαίνουμε Χαλίκι … η φύση γύρω οργιάζει … το παπί επίσης … Με όσα έρχεται με τόσα μπαίνει …. Κουνάει λόγω έλλειψης γέφυρας στο ψαλίδι - μονού αμορτισέρ και μακριάς σωλήνας που χρησιμεύει σαν πλαίσιο - σκελετός, αλλά δεν τρομάζει … Δύο μόνο χασίματα και αυτά μονοκόμματα και προοδευτικά … Εξάλλου το έχω φορτώσει υπερβολικά και όχι σωστά με βάση το κέντρο βάρους …

Πριν χρόνια στην ίδια ακριβώς διαδρομή στο Χαλίκι κάποιοι μας πέταγαν κομμένους κορμούς από τις στοίβες των υλοτόμων οι οποίοι ή κατρακύλαγαν από ψηλά αριστερά μας ή ρόλαραν στην κατηφόρα μαζί μας μέχρι να βγουν από τον δρόμο προς το ρέμα ... Είχα νευριάσει και συνεχίζοντας να οδηγώ, έψαχνα με τα μάτια να τους βρω καθώς το μυαλό μου πήγε σε άμυαλα παιδιά ήθελαν να κάνουν πλάκα … Μετά από καιρό που ο ένας από την παρέα πήγε οικογενειακώς στο ίδιο μέρος και τους το συζήτησε, οι ντόπιοι του είπαν πως τους κορμούς τους έσπρωχναν προς εμάς ΑΡΚΟΥΔΕΣ επειδή μπήκαμε στα λημέρια τους !!!

Ήδη είχα γράψει 310 χιλιόμετρα και αποφάσισα να μπω Μέτσοβο να γεμίσω καύσιμο και να επιβεβαιώσω την κατανάλωση από την προηγούμενη μέτρηση Αθήνας – Καρπενησίου.

Μπαίνοντας στο βενζινάδικο είχε τρεις 36ωρίτες που γέμιζαν … Στήνω τον κινέζο δίπλα στο GS 1200 και περιμένω να έρθει η σειρά μου … Ξαφνικά ο οδηγός του βλέπει στο μπράτσο το σήμα του 36ωρου … Έκπληκτος με ρωτάει εάν είμαι μαζί τους … Κάπως έτσι χτίστηκαν οι τσάινα τάουνς ανά τον κόσμο … Από έναν κινέζο που έκανε το πρώτο βήμα …

Βγάζω την πρώτη σακούλα για να έχω επαφή με την τάπα του ρεζερβουάρ και ο βενζινάς πλησιάζει με την κάνουλα ψάχνοντας …
- Που βαζ’ ?? μου λέει …
- Εδώ του λέω … και ανοίγω την τάπα … - Είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις ξαναγεμίσει τέτοιο παπί, του λέω ….
– Όχι μου λέει …και με ρωτάει από πού έρχομαι … Τι να του πω τώρα … Θα του πω από το πιο κοντινό μέρος και όχι από Αθήνα …
- Από Καρπενήσι του λέω …. Και ο Θεούλης απαντά …
- Αϊ ισύ τουχις χαμέν' ….
Αγαπάμε βενζινά Μετσόβου … ο βενζινάς της καρδιάς μας !!!

310 χλμ / 11 λίτρα …. Όχι και άσχημα για 250 κιλά και 10 άλογα …

Βγαίνοντας από Μέτσοβο δεξιά πέφτω πάνω σε στεκ της Λέσχης … Είχε κόσμο και από λάθος μπαίνω μέσα στο παιχνίδι που είχαν διοργανώσει … Σόρρυ παιδιά …

Με πλησιάζει ένας της Λέσχης και μου λέει ότι πρέπει να έχω αφήσει πάνω από 70 μηχανές πίσω μου … χαχαχαχαχα ρε καζούρα που θα πάθουν τα απρίλια … Τα σκέφτομαι και γελάω σαν χαζό μόνος μου …

Το κρύο αρχίζει και με ενοχλεί, αλλά ακόμα αντέχω … Αν δω ότι συνεχίζετε αυτή κατάσταση σταματώ και βάζω το αδιάβροχο ώστε να κρατηθώ ζεστός και να μην χάνω άσκοπά ενέργεια …
Ξέχασα να πω ότι εν κινήσει χλαπάκιασα 3 μπάρες δημητριακών και ένα κρουασάν με σοκολάτα … Τρώγοντας το κρουασάν προσπέρασα έναν την ώρα που με το αριστερό χέρι το κράταγα και έκοβα με το στόμα μια καλή μπουκιά … Τι θα σκέφτηκε ο άνθρωπος … Ρεζίλι έγινα.

[Vrasidas]

Παρεμπιπτόντως σχεδόν καθόλου κούραση ή πιάσιμο και μόνο με δύο τρίλεπτες στάσεις για κατούρημα ή ούρηση αν το προτιμάτε, μία στάση πριν το Χαλίκι σε πηγή για λίπανση αλυσίδας γέμισμα νερού στο μπουκάλι και μια στάση για βενζίνη Μέτσοβο.

Με το σουπερ ντούπερ γιαπωνέζικο θα ήμουν σίγουρα πολύ κουρασμένος με τόσο στροφιλίκι - φουρκέτες – ανηφοροκατηφόρες …

Μπαίνω αριστερά για πηγές Αωού … Δεν περίμενα τόσο μεγάλο κύκλο, αλλά είχε ένα ενδιαφέρον … Βρίσκω το σημείο για την φωτο Νο 4 μαζί με δύο δικάβαλα και βοηθά ο ένας τον άλλο με τις φωτογραφικές.
Το κρύο έσφιγγε ώρα με την ώρα. Στο τέλος του κύκλου σταματώ να το παίζω τζόβενο και βάζω το αδιάβροχο .. Μεγάλη ανακούφιση …. Χτυπάω και ένα κρουασάν … πάει η δίαιτα …
Το υπόλοιπο κομμάτι προς Γρεβενά – Μαυραναίους σχεδόν αδιάφορο και σε ανοικτό δρόμο. Για λίγο πήγαμε μαζί με τα παιδιά με το μπλε XX που είχαν την πτώση λόγω νερών στην κατηφορική αριστερή και μάλιστα αρκετά νωρίς στο οδοιπορικό. Τους πέτυχα σε εφοδιασμό καυσίμων για αυτούς και εφοδιασμό χαρτιού υγείας για εμένα στο ίδιο βενζινάδικο, αρκετή ώρα πιο πίσω. Θα πω λίγα : Είναι ψυχάρες και οι δυό τους και μακάρι να είναι έτσι σε όλο το υπόλοιπο της ζωής τους. Ειδικά ο τρόπος που το αντιμετώπισε η κοπελιά … έχοντας γνωρίσει άπειρες μυξοπαρθένες, μόνο σεβασμό μου ενέπνευσε η συγκεκριμένη.

Σε αυτήν πήγα να την πάθω και εγώ … Καταβαίνω σχετικά γρήγορα, βλέπω τα νερά και φρέσκες γραμμές από πέσιμο στην άσφαλτο … Είμαι ήδη στα φρένα και αμέσως τα αφήνω … ένα μέτρο πιο κάτω το μπροστινό ήδη είναι ασαφές και γλιστρά ελαφρά … Χου τσι γιαν το σώσαμε ... Πάμε παρακάτω … ή μάλλον παραπάνω γιατί η ανηφόρα ήδη έδειχνε τα δόντια της.

Φτάνοντας Μαυραναίους βρίσκω τον Ktinos να έχει ήδη βγάλει φωτο και να βάζει το κράνος του … χαχαχαχαχα σιγά μην τον άφηνα ανεκμετάλλευτο … τσουπ πάει και η Νο 5 … Επίσης μου μπήκαν σοβαρές υποψίες ότι ο ktinos και ο φίλος του με παρακολουθάγανε … Θα δείξει …

Μέχρι Σαμαρίνα η διαδρομή όνειρο … Βουνά – βουνά και βουνά … Εκεί είναι που άρχισα να σκέφτομαι αν σταματούσα σε καμιά στάνη με το «ντιλιβεράδικο» και τους ρωτούσα που είναι ένα φανταστικό πρόσωπο γιατί το ψάχνω για παράδοση πίτσας, τι αντίδραση θα είχε ο τύπος …

Και φυσικά στην Νο 6 φωτο ποιος άλλος ήταν εκεί ?? …. Αυτοί που με ακολουθάγανε από τον Μπάρο φίλε μου … Κάπου χαθήκαμε στις ανηφόρες μετά την Αγία Παρασκευή λόγω του ότι ο κινέζος κώλωσε για λίγο αλλά μετά η κατάσταση ίσιωσε … Φυσικά, σιγά που θα τους άφηνα ανεκμετάλλευτους για την καθιερωμένη φωτο … Πάει και η Νο 6 ...

Κατέβασμα προς Κόνιτσα – πάντα σε καταπληκτική διαδρομή και η ΚΛΕΙΔΩΝΙΑ πλέον είναι κοντά.

Η ώρα έχει προχωρήσει … είναι πλέον βέβαιο ότι η νύχτα θα με βρει κέντρο Ζαγοροχώρια.

Ήδη συμπληρώθηκαν 510 χλμ και ο πάπιος δεν έχει καταλάβει τίποτα. Βουρ για Αρίστη και όσο περισσότερο φως ημέρας μπορώ να εκμεταλλευτώ. Μέσα από Αρίστη προς Κάτω Πεδινά και το περιβάλλον τριγύρω υπόσχεται πανηγύρι δρόμου …
Ανεβαίνω το βουνό και πέφτω πάνω ένα μνημείο από το ‘40 … Ευκαιρία για ακόμα μια φωτο άσχετη με τον διαγωνισμό .
Μια από τις καταπληκτικότερες στιγμές του οδοιπορικού παίχτηκε στο ανέβα από Αρίστη προς Κάτω Πεδινά … Κοπάδι από 4 – 5 άγρια άλογα μαζί με ένα πουλαράκι με ακολούθησαν για λίγο καλπάζοντας πολύ κοντά μου δίπλα στο πλάτωμα … Τρέλα ! Το γκρίζο σταχτή ήταν όλα τα λεφτά ! Απορώ πως οι αγριάθρωπες που κατοικούν σε αυτήν την χώρα, δεν τα έχουν ακόμα εξολοθρεύσει …

[Vrasidas]

Το δάσος πανέμορφο αν και ο ήλιος έχει ήδη πάρει τον δρόμο για την αγκαλιά του Μορφέα.

Υπάρχει ένα μικρό άγχος για τα προβολάκια και το πώς θα δουλέψουν .

Κατεύθυνση προς Φραγκάδες και να ‘μαστε στην Νο7 φωτο … Ο Ναός των Ταξιαρχών πανέμορφος όπως και το γύρο περιβάλλον.

Σε 10 λεπτά από εκείνη την στιγμή το σκοτάδι ήρθε λυτρωτικό για τους κυνηγούς της νύχτας … Στρίβω σε μια αριστερή και ΩΩΩΩΠΠΠΠ !!! Έεελα Αλέκοοο !! Λύκος διασχίζει κάθετα τον δρόμο και χάνεται στο δάσος !!! Και η νύχτα έπεφτε ράιτ θρου ….

Τα προβολάκια δουλεύουν μια χαρά και τηρουμένων των αναλογιών βλέπω μια χαρά … Φτάνω στην διασταύρωση προς Διπόταμο και μπερδεύομαι λίγο μέσα στο απόλυτο σκοτάδι .
Ούτως ή άλλως η διαδρομή είναι κυκλική προς τα δεξιά … οπότε μπαίνω δεξιά και ξαναπέφτω σε μικρή διασταύρωση που με μπερδεύει λίγο … Ψάχνω για είναι σημάδια ή πινακίδες ... τίποτα ... Δεν μπορεί να έχω κάνει τόσο λάθος … θυμάμαι τον χάρτη και όλα τα δεξιά κάποια στιγμή βγάζουν Ιωάννινα … και βενζίνη έχω … στα παπάρια μου . Αλλά στην τελευταία φωτο ρε φούστη μου ?? Αυτοί που με παρακολουθάγανε που είναι τώρα ???

Αλλά όποιος είναι βλάκας στην θάλασσα … είναι και στο βουνό ! Είμανε ακριβώς δίπλα στην πινακίδα που έλεγε αριστερά προς Διπόταμο … μικρή ξεθωριασμένη …. Χαχχαχα ρε τους μπαγάσιδες τους γκουζαίους … σιγά μην τους κάνω το χατίρι !!

Μπαίνω δεξιά … δρόμος στεναδούρα και ο λύκος ή το κοπάδι του κάπου πίσω μου ….
Πολύ στροφιλίκι και φουρκέτα … και στο βάθος φώτα φωτιζόμενου Κοινοτικού δρόμου … και το χαμόγελο έπεφτε ράιτ θρου …

Η φωτο Νο 8 είναι πλέον γεγονός ! Δεξιά για Ελάτη και ΠΟΛΥ κρίμα που είναι νύχτα … η διαδρομή πρέπει να είναι όνειρο … Αν την ευχαριστήθηκα τόσο πολύ νύχτα κατράμι, φαντάσου τι θα γινόταν ημέρα !
Φτάνω στον άξονα Κοζάνης – Ιωαννίνων και στην διασταύρωση κάπου μπλοκάρει το μυαλό … Δίπλα μου ένα άσπρο φορτηγό με κάτι ΥΠΟΠΤΟΥΣ τύπους μέσα … Ρωτάω εάν πάω καλά για Ιωάννινα … και τσαφ μου σβήνει ΤΟ ΠΑΠΙ !!! Δεν δουλεύουν τίποτα από τα φώτα μαμά !! …μόνο τα έχτρα προβολάκια !! .. παίρνει εμπρός ευτυχώς αμέσως αλλά εξακολουθούν να μην δουλεύει τίποτα από τα μαμά φώτα …
( για τους ύποπτους τύπους κάνω πλάκα … Απλά έμαθα την επόμενη ημέρα – από τους ίδιους - ότι ήταν παιδιά της λέσχης … ).

Συνεχίζω προσεκτικά προς Γιάννενα με άγχος εάν οι μπαταρίες αντέξουν τα προβολάκια και για πόση ώρα ακόμα … Μετά από δύο χιλιόμετρα περίπου ο Άγιος των κινέζικων παπιών έβαλε το χέρι του και τα φώτα ΓΥΡΙΣΑΝ ξαφνικά και το μοτόρι δούλευε ΚΑΝΟΝΙΚΑ!

Είσοδος στο ξενοδοχείο 23:00 ακριβώς και γραμμένα στο κοντέρ 637 χλμ από το Μοντάνα σε περίπου 14 ½ ώρες και σχεδόν ξεκούραστος.

Παρεμπιπτόντως … οι υποχθόνιοι τύποι που γλύτωσαν τις μπανανιές στην Εθνική, είχαν εγκαταλείψει και ήταν ήδη στα κρεβατάκια τους … 20 – 0

Τέλος 1ης μέρας ….

[Δεινόσαυρος]

Ρόμπα τα έκανε τα άλλα το Κινεζάκι...

Πέραν του αστείου όμως, μήπως κάποιες αναθεωρήσεις για τέτοιου είδους βόλτα και τα κατάλληλα οχήματα θα ήταν επίκαιρες;

[taisteal]

Πέραν του αστείου όμως, μήπως κάποιες αναθεωρήσεις για τέτοιου είδους βόλτα και τα κατάλληλα οχήματα θα ήταν επίκαιρες;

Οπως;;