Πλιάτσικο θα γίνει η δουλειά
Πλιάτσικο θα γίνει η δουλειά
Φίου φίου φι φι φίου
Νίκο το μεγκα ειναι το τελευταίο που θα νοιαστω. Έχουν μείνει οικογένειες και οικογένειες στον δρόμο που έβγαζαν μεροκάματο με ιδρώτα και οχι κολοβαρωντας.
Δεν σου είπα οτι ζηλεύω την φίλη μου. Ανέφερα οτι αφενός ζούν σε ενα κόσμο δικό τους με την λογική οτι αφου στον κύκλο τους δεν υπάρχει φτώχεια τοτε καπου ολοι υπερβάλουμε ( και όντως εχει γίνει αυτη η συζήτηση) και αφετέρου έχουν οικονομήσει αρκετά τόσο καιρο. Δεν ειναι για λύπηση.
Επίσης αν δεν κανω λάθος μέχρι τωρα κρατικά λεφτά συντηρούσαν κατα κάποιο τροπο το κανάλι. Εμείς θα πληρώσουμε τα χρωστούμενα τους παλι
Λοιπόν, ήταν ένα αντικειμενικό ενημερωτικό μέσο το MEGA; Oύτε για αστείο, θα έλεγα μάλιστα ότι η προπαγάνδα που ξερνούσαν σε καθημερινή βάση τα φερέφωνα – δημοσιογράφοι, ήταν σε πολλές φορές διχαστική, καθότι στοχοποιούσαν συγκεκριμένες κοινωνικές ή επαγγελματικές ομάδες, με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Το να βαφτίζεις «ενημέρωση» και «δημοσιογραφία» την κάθε άλλο παρά αντικειμενική και ίσων αποστάσεων παράθεση των γεγονότων και των απόψεων, είναι άθλιο και προφανές ότι εξυπηρετούσε συγκεκριμένα συμφέροντα.
Ως ψυχαγωγικό μέσο από την άλλη, δεν ξέφυγε από τα συνήθη ποιοτικά standards της ελληνικής τηλεόρασης, δηλαδή «κατηγορία σκουπίδια». Οφείλω να παραδεχτώ ότι είχε κάποιες αναλαμπές με καλές - ποιοτικές παραγωγές αλλά τελικά δεν ήταν τίποτα άλλο πέρα από εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Με βάση τα ανωτέρω και μιας και το MEGA είχε αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια ως το πιο ταλιμπάν τηλεοπτικό κανάλι, ξεμπουρδελεύοντας κάθε έννοια δεοντολογίας, όντας το αντίστοιχο της κρατικής Βορειοκορεάτικης τηλεόρασης εν Ελλάδι, χαίρομαι πολύ που κλείνει και θα πρότεινα αφού σφαλίσουν οι μπάρες και εκκενωθεί το κτήριο, να το βομβαρδίσουν κιόλας, για να είμαστε απόλυτα σίγουροι.
…και φτάνουμε στην ταμπακιέρα… το προσωπικό που θα μείνει στον δρόμο. Το προσωπικό αυτό ήταν που λειτουργούσε το MEGA όλα αυτά τα χρόνια, επιτρέποντας σε αυτόν τον τηλεοπτικό βόθρο, όχι μόνο να αδιαφορεί αλλά και να επικροτεί τις μαζικές απολύσεις άλλων εργαζομένων, να βαφτίζει «μικρές συγκεντρώσεις» τις διαδηλώσεις εκατομμυρίων ανθρώπων στους δρόμους, να αβαντάρει και να χαϊδεύει τον φασισμό, να γλύφει και να προμοτάρει ξεδιάντροπα τους πολιτικα ξοφλημένους «ηγέτες», να αγανακτεί που έρχονται μετανάστες προς την χώρα μας και έχουν το θράσος να πνίγονται στο Αιγαίο και άλλα τέτοια ωραία και καλά… τέλος, το προσωπικό αυτό ήταν που έκατσε με σταυρωμένα χέρια όταν οι συνάδελφοι τους στην ΕΡΤ έτρωγαν «μαύρο», φροντίζοντας ώστε το σήμα που χαιρετούσε την απόφαση αυτή να είναι loud and clear.
Οπότε προσωπικά, όχι, δεν στεναχωριέμαι που θα μείνουν στον δρόμο ή για να το θέσω καλύτερα, η χαρά μου που κλείνει το πουστροκάναλο, μετριάζει τον πόνο...
…όπως πολύ σωστά έγραψε και κάποιος στο twitter:
«To να στεναχωριόμαστε που οι εργαζόμενοι του MEGA θα μείνουν στον δρόμο, είναι σαν να λέμε ότι πρέπει να συνεχιστούν τα δρομολόγια του πρεζοπλοίου Νoor1, για να μην χάσει την δουλειά του το πλήρωμα...»
Could not have said it better
Επισης για να γινω πιο συγκεκριμένος ας πληρώνουν Ότο μισθούς θέλουν. Δεν τα βάζουν απο την τσέπη μου. Αλλα ας πληρώνουν και τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Οχι μονο ο φίλος μου που ανοίγει μαγαζι και το κλείνει γιατι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει
Υποθέτω οτι ο παραπάνω twitterας, ήταν στα κάγκελα όταν έπεσε το μαύρο της ΕΡΤ για τους "εργαζόμενους που χάνουν τη δουλειά τους"...
Άσχετα με το τι θα γίνει με το mega, αυτοί που τώρα χαίρονται για το κλείσιμο του καναλιού και ταυτόχρονα έσκιζαν κυλότες στα κάγκελα της ΕΡΤ, χρειάζονται ψυχίατρο.
Μιλάμε για τεράστια ψυχολογικά προβλήματα...
Τώρα δλδ, κρίνουμε το αν είναι καλό ή κακό να χάσει τη δουλειά του (1ο στάδιο για την τελική εξαθλίωση) ο όποιος εργαζόμενος σ' ένα ιδιωτικό ΜΜΕ από το τι κάνουν οι μέτοχοι της εταιρείας ή πόσα έπαιρναν οι 5-10 σταρ δημοσιογράφοι;
Εντάξει, ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν όλοι.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Καλά, αντί να γράφεις όλα τα παραπάνω...γιατί δεν συνοψίζεις με ένα "σκατά στον τάφο σας", "στα τσακίδια μ@υνόπανα" ή κανένα ωραίο non politically correct αφού εκεί θέλεις να καταλήξεις?
Και πετάς και το κουλο για το "μαύρο της ΕΡΤ"...αυτό το απαύγασμα αντικειμενικής δημοσιογραφίας, που έκλεισε από τον Κιμ-Σαμαροβενιζέλο για να μπορέσουν να εκτελέσουν τα σκοτεινά τους σχέδια χωρίς αντίλογο από τις αιχμηρές πένες της ΕΡΤ...
Της ΕΡΤ...της ΕΡΤ ρε συ? Της ΕΡΤ των τσάτσων της κάθε κυβέρνησης? Της ΕΡΤ των κομματόσκυλων? Της ΕΡΤ των μεγαλοδημοσιογράφων και των δημοσιογραφίσκων με τα 000,000€ στα ετήσια συμβόλαια? Με την μόνιμη ορχήστρα που παίζει μια φορά τον χρόνο? Με τον μόνιμο υπάλληλο κουρδιστή πιάνου? Της ΕΡΤ που την πληρώνει ΑΜΕΣΑ ο καθένας μας, είτε βλέπει είτε όχι?
Αυτό το μαύρο της ΕΡΤ λες? Ασε ρε μαν, πήξαμε στις νεράϊδες και στους καλικάντζαρους...
Απλή ερώτηση:
Ποια τα χρέη της ΕΡΤ και ποια της Τηλέτυπου / ΜEGA;
...εκτός αυτού, αν δεν αναγνωρίζετε το ότι ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει κρατική τηλεόραση, τζάμπα κόπος...
Άσχετο με την ουσία, αλλά κρατική τηλεόραση πρέπει να υπάρχει. Όχι φυσικά για να βολεύονται οι ημέτεροι αλλά για να εκπαιδεύει και να προάγει τον πολιτισμό. Οφείλει να υπάρχει.
Το mega είναι μια ιδιωτική επιχείρηση που μπήκε μέσα και κλείνει. Όπως πολλές άλλες επιχειρήσεις. Που δεν χρηματοδοτήθηκαν μάλιστα με ανύπαρκτες ή αβέβαιες εγγυήσεις και σαφώς δεν μπορούσαν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη σύμφωνα με τις προσταγές των εγγυητών ή χρηματοδοτών τους.
Κρίμα για τους απλούς εργαζόμενους. Μόνο γι αυτούς λυπάμαι. Για την επιχείρηση, τους μετόχους και τους μεγαλό "δημοσιογράφους"... καθόλου.
Think faster than you ride
Χρέη? Ποιά Χρέη? Το κόστος που πληρώνουμε για να λειτουργεί εννοείς...
240 εκατομμύρια είχε τον τον χρόνο, και νομίζω πως είχε μαζέψει και 35 εκατ. ζημιές.
Αν ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει κρατική τηλεόραση? Σε μια κλίμακα με 10 το BBC και 1 την Βόρεια Κορέα που είναι κρατικά κανάλια, που θα τοποθετούσες την ΕΡΤ? (και απαντάς μόνος σου στο τι πρέπει να υπάρχει και τι όχι).
Θεϊκή ανάλυση![]()
![]()
Η παρακμή του Συριζαίου ψηφοφόρου: Σκέψεις πάνω στην κατάπτωση του πιο αγωνιστικού ανθρωπότυπου
Όταν αναλύαμε το έγκλημα της απάτης στη σχολή, μου έκανε εντύπωση που ο καθηγητής του ποινικού δικαίου επέμενε πως η αστρολογία δεν εμπίπτει στο πλαίσιό του. Τι κι αν πρόκειται για εργαλείο εμπορικής εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ηλιθιότητας, η αστρολογία ως έννοια και δραστηριότητα ενέχει τόση κοινωνική απαξία, είναι τόσο έκδηλα ανυπόστατη που είναι αυτονόητο ότι ψεύδεται. Καταφεύγοντας στην αστρολογία για να λύσεις τα προβλήματά σου, λοιπόν, αποδέχεσαι το γεγονός ότι κάποιος θα σου πουλήσει αστοιχείωτες κουταμάρες ως αλήθεια – τις οποίες αγοράζεις αυτοβούλως γνωρίζοντας καλά ότι κανείς δεν μπορεί να τις αποδείξει. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, συνεπώς δεν σε εξαπατά κανείς.
Με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ συνέβη ακριβώς το ίδιο. Κανείς ποτέ δεν τους παραπλάνησε γιατί ούτως ή άλλως ποτέ δεν τους ενδιέφερε η κυριολεκτική αλήθεια. Δεν τους απομάκρυνε, λοιπόν, κάποιος από αυτήν-αντιθέτως, την απέρριψαν μόνοι τους επειδή ήταν δυσάρεστη. Τα αντικειμενικά δεδομένα ήταν γι’αυτούς συνωμοσίες, κινδυνολογία και προπαγάνδα, έτσι επέλεξαν να τα αγνοήσουν, κατασκευάζοντας μια εναλλακτική πραγματικότητα εναρμονισμένη με τους ευσεβείς τους πόθους και απαλλαγμένη απ’ ό,τι τους χάλαγε.
Εξαρχής πίστεψαν ολοφάνερα ψεύδη, ιδεολογικοποίησαν το παράλογο και εμπιστεύθηκαν αστείες διακηρύξεις που αντίκεινται στη λογική, στον νόμο και την κοινή πείρα. Η πεποίθηση ότι μία χώρα μπορεί να σκίσει συμβάσεις που υπέγραψε, να διαγράψει τα χρέη της μονομερώς, να διατηρήσει κάθε της προνόμιο εν μέσω χρεοκοπίας, και να διεκδικήσει αέναη χρηματοδότηση από ξένους εταίρους, χωρίς όρους και περιορισμούς, δεν είναι πολιτική, είναι ρεμβασμός – μία φαντασίωση που κανείς δεν δικαιολογείται να πιστεύει. Και το ξέραμε όλοι, εκτός από αυτούς.
Η πιο τρομακτική, όμως, ψυχολογική πτυχή των Συριζαίων ψηφοφόρων δεν ήταν η ροπή τους στην ευήθεια. Αυτή μπορεί και να είναι συγγνωστή. Ήταν ότι ακόμα κι όταν οι εξωλογικές προσδοκίες τους διαψεύστηκαν έμπρακτα, δεν κατάλαβαν το σφάλμα τους. Δεν τους πείραξε που πείστηκαν ότι πετάει ο γάιδαρος. Τους πείραξε που τελικά ο γάιδαρος δεν πέταξε. Και εξακολουθούν να περιμένουν (και να το θεωρούν λογικό) ότι κάτι τέτοιο πρέπει/μπορεί/θα μπορούσε να συμβεί. Και πάλι κατασκευές εχθρών, και πάλι υστερικά σενάρια, και πάλι πόλωση, και πάλι διχασμός. Άλλαξαν μόνο τα πρόσωπα του παιχνιδιού, όχι το μωρουδίστικο παιχνίδι.
Κι επειδή το θράσος είναι κατ’εξοχήν γνώρισμα των ανθρώπων που δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για τίποτα, ούτε για τα δεινά που προκάλεσαν στους φίλους τους ούτε καν για όσα επέσυραν στους εαυτούς τους, οι Συριζαίοι ψηφοφόροι σήμερα είναι τα πάντα εκτός από μεταμελημένοι. Μερικοί τα ‘χουν βάλει με τον Τσίπρα που δεν έκανε τα μαγικά που υποσχέθηκε, άλλοι τα έβαλαν με την Ευρώπη ως οικονομία επειδή τους δανείζει υπό όρους, άλλοι με την Ευρώπη ως κουλτούρα επειδή τους ερεθίζει ό,τι δεν καθρεφτίζει τη μιζέρια τους, και άλλοι απλώς διασκεδάζουν την αμηχανία τους πλάθοντας εσωτερικούς εχθρούς. Κάποιο κανάλι, κάποιος δημοσιογράφος, κάποιος μη αριστερός φταίει για όλα – αυτοί τα έκαναν όλα άψογα. Άλλωστε είναι αριστεροί, και στο τέλος της ημέρας αυτό καθαγιάζει και νοηματοδοτεί κάθε τους ενέργεια επιρρίπτοντας παράλληλα όλες τις ευθύνες στον αντίπαλο- ακριβώς όπως ο θεός συγχωρεί τις αμαρτίες των τέκνων του και την ευθύνη τους επωμίζεται ο διάβολος. Ίδιο σκεπτικό, ίδια μονολιθικότητα, ίδιος φανατισμός θρησκευτικού τύπου.
Συνέχεια ΙΙ
Το πρόβλημα με τους Συριζαίους ψηφοφόρους στην ουσία του, πάντως, δεν έχει να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας συγκυριακός ξενιστής ενός διαχρονικού μικροβίου ισχυρότερου από αυτόν, του μικροβίου της ανεύθυνης λαϊκής ανοησίας, η οποία αυτή τη φορά έτυχε να ενισχυθεί από τα μπαχαρικά της αριστερής φαντασιοπληξίας γιατί ήταν η σειρά της αριστεράς να το φιλοξενήσει στον οργανισμό της. Στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ή και η Χρυσή Αυγή, όλα τους εν δυνάμει δοχεία της ακατέργαστης οργής της μάζας, που δεν φιλτράρεται ποτέ από τη λογική, μόνο συσπειρώνεται στον εκάστοτε πρόσφορο λαϊκιστή για να χυθεί μετά σαν εμετός παντού. Ιδεολόγοι της πλάκας και ευκαιριακά αρρωστάκια του trend ενώθηκαν σε ένα νοσηρό πολιτικό μείγμα χωρίς αρχές και συνοχή, για να διαμαρτυρηθούν, να εξουσιάσουν, και να κάνουν μια τρύπα στο νερό λίγο πριν διαλυθούν και τραβήξει ο καθένας την πορεία του.
Η πτώση του συριζαϊκού ιδεώδους βρίσκει τους θιασώτες του σε γνωστική ασυμφωνία. Το αριστερό μνημόνιο δεν είναι ακριβώς μνημόνιο, αλλά ακόμα κι αν είναι, δεν οφείλεται στην αριστερή κυβέρνηση. Αλλά ακόμη κι αν οφείλεται, δεν φταίνε οι ψηφοφόροι της. Η σωστή στάση στο δημοψήφισμα ήταν το ΟΧΙ που σήμαινε ΟΧΙ στα μέτρα, αλλά τα μέτρα που παίρνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιάνονται γιατί οφείλονται στους οπαδούς του ΝΑΙ, που μπορεί να μην επικράτησε αλλά υποστήριξε την Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι είναι τοκογλύφοι, εκβιαστές και πραξικοπηματίες, αλλά εμείς μπορούμε να τους ζητάμε λεφτά κι αυτοί οφείλουν να μας τα δώσουν. Αν μας τα δώσουν, φταίνε που τα θέλουν πίσω. Αν δεν μας τα δώσουν, απεργάζονται τον αφανισμό μας βυθίζοντάς μας στη φτώχεια. Πανικός και σύγχυση, τα συμπτώματα του ρεζιλέματος.
Εγκλωβισμένοι σε ένα συμπλεγματικό και άτοπο blame game, προσπαθούν να προσαρμόσουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους για να διασώσουν την περηφάνια τους, αντί να έρθουν επιτέλους αυτοί στα μέτρα της πραγματικότητας. Παιδάκια με χεσμένα παντελόνια που αρνούνται ότι χέστηκαν.
Σιγά σιγά, οι Συριζαίοι ψηφοφόροι που δεν προσβλέπουν σε κάποια ευεργεσία του κόμματος, αρχίζουν να αποστασιοποιούνται από αυτό. Έχει πλάκα, γιατί δεν παραδέχονται ευθέως την αστοχία τους, αλλα διεκδικούν σιωπηλά κάτι σαν δικαίωμα στη λήθη – όπως συμβαίνει όταν βγαίνει απ’ τη μόδα ένα ρούχο που φόρεσες και θες να ξεχαστεί απ’ όλους η εικόνα του πάνω σου. Ξαφνικά χάνουν την πολιτική τους ταυτότητα κι αρχίζουν να αυτοπροσδιορίζονται μέσα από την αντιδιαστολή: δεν κραυγάζουν πια τι είναι αλλά τι δεν είναι (η σύγκριση με κάτι εξόφθαλμα κακό αποβαίνει πάντα ευνοϊκή για τον συγκρινόμενο). Η κυβέρνηση που στήριξαν με μανία (θυμάστε άραγε τις πορείες στήριξης της κυβέρνησης στο Σύνταγμα; ) ψηφίζει τερατώδη νομοσχέδια στη Βουλή, αλλά αυτοί τώρα ασχολούνται με τη μουσική, τα live τους, τις τέχνες τους, πράγματα απαγορευμένα όσο κυβερνούσαν οι “χουντικοί” προκάτοχοι του ΣΥΡΙΖΑ. Η αγωνιστικότητα έπεσε σε νάρκη, η επανάσταση ματαιώθηκε, η πολυδιαφημισμένη ελπίδα έγινε γαργάρα ανάμεσα στο τρίτο και το τέταρτο ποτό του σαββατιάτικου αράγματος στα Εξάρχεια. Αλλά δεν πειράζει, αυτοί είναι αριστεροί και στο κάτω κάτω “οι άλλοι καλύτεροι ήταν;”
Άρης Αλεξανδρής
http://thecurlysue.com/2016/05/20/i-...forou-opinion/
Λίγο παραδίπλα, έχουν εξακριβωθεί ότι έχουν διοριστεί στο Δημόσιο 2,500 υπάλληλοι με πλαστά απολυτήρια Λυκείου κι αντί να τους απολύσουν (όπως θα έκαναν οι ιδιωτικές εταιρείες που δεν μας νοιάζει και πολύ) και να τους μηνύσουν κιόλας για απάτη και να τους ζητήσουν και τα μισθά πίσω (όπως ζητάνε πίσω το ΕΚΑΣ από τους αποικιοκράτες συνταξιούχους των 700€), ετοιμάζονται να κάνουν εξετάσεις να περάσουν οι καημένοι...
Είμαστε κράτος ανάδελφον.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.