Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Συμφωνώ μαζί σου Corki ,αλλά για να γίνει αυτό ,πρέπει το παιδί να εκ-παιδευτεί γι'αυτό ,απο την 1η τάξη του Δημοτικού ,σταδιακά κ βήμα-βήμα ,όπως (υποτίθεται οτι) εκπαιδεύεται γενικά ένας άνθρωπος.
Σήμερα όμως ,επειδή "ουδέν καλόν αμοιγές κακού" ,βιώνουμε τον υπερπροστατευτισμό του 95% των σημερινών παιδιών ,ο οποίος τα εχει μετατρέψει σε σχεδόν άβουλα κ αδύναμα όντα ,ώστε να μπορέσουν να αναπτύξουν πρωτοβουλίες άμυνας κ δυναμική διεκδίκησης των όποιων δικαιωμάτων τους ανα περίοδο ζωής τους ,'εναντι του 5% που έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει γύρω τους ,κ θεωρούν οτι "το έχουν"...εύκολα.
Είπαμε ,πάντα συνέβαινε κ θα συμβαίνει.
Απλά παλιά ,οι ισορροπίες ήταν φυσιολογικότερες.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
" the PouroDuro team "
τώρα μιλάμε σωστά.... το έχω δει live αυτό:
Παιδί 5 χρονών χτυπάει άλλο 3,5 χρονο.
Ο 5 χρονος είναι γνωστός για την επιθετική συμπεριφορά του...
Το αφήνει λιπόθυμο. Οι 2 γονείς παρόντες.
Να χαρώ ψυχραιμία γονέα 3χρονου που θα κάτσει να πει στο παιδί του "deal with it" και "έτσι είναι τα πράγματα" ή "μάθε καράτε"
μπεεεεε....
Τι σωστά κ λάθος φίλε μου.
Εδώ μιλάς για διαχείρηση βρεφών με γονείς παρόντες.
Σαφώς κ ο κάθε γονιός θα πρέπει να προβλέψει-νουθετήσει-προστατέψει- το παιδί του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Σαφώς και ,αν βλέπεις μπροστά σου τον προβληματικό γονιό ,του προβληματικού παιδιού ,να μην κάνει τίποτα για να σταματήσει την προβληματική συμπεριφορά του ,θα επέμβεις.
Αλλά...
Τι σχέση έχει αυτό με καζούρα-σφαλιάρες-προσβολές-κ πιθανές αρπαγές προσωπικών αντικειμένων μεταξύ παιδιών Γυμνασίου-Λυκείου;(ή κ ΤΕΙ-ΑΕΙ αργότερα)
Αυτό που συζητάμε (νομίζω) είναι το κατα πόσο κ το κατα πώς ,μπορούμε να βοηθήσουμε (ή θα μπορούσαμε να έχουμε βοηθήσει προβλέποντας) τα παιδιά μας ,ώστε ,να αντιμετωπίζουν μόνα τους το μεγαλύτερο ποσοστό παρόμοιων συμπεριφορών απο κακόβουλους τρίτους συνομήλικούς τους.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
" the PouroDuro team "
Ξαναλέω. Το 1ο βήμα είναι να μάθετε ότι το παιδί σας υπόκειται σε παρενόχληση. Σωματική ή (κυρίως) ψυχολογική.
Μετά θα ψάξετε τη λύση.
Αν ένας πιτσιρίκος πλακώσει το γυιο μου στις γρήγορες, ναι τότε θα το δω (αίματα, γρατσουνιές κλπ) και θα δράσω.
Και ναι, ίσως και να του πω "καλά να πάθεις που πήγες και έμπλεξες με τον / τους κλπ κλπ" αναλόγως.
Γιατί εκεί μπορεί και να φταίει. Ή μπορεί να πλακώσω τον νταή, τον πατέρα του, τη μάνα του, να τους κάνω
μύνηση, να πετάξω διαλυτικό στο αμάξι τους, πολλά μπορώ να κάνω.
Αν όμως του κλέβει π.χ. το κολατσιό ή δεν τον αφήνει να πάει π.χ. στη τουαλέτα, δεν θα το μάθω εύκολα.
Και είναι χειρότερο, μακράν χειρότερο αυτό. Γιατί το παιδί (ενήλικας ίσως) ζεί τρομοκρατημένος. Δεν έχει διέξοδο
και η αντίδρασή του μπορεί να είναι τόσο απρόβλεπτη που να δημιουργήσει στον εαυτό του περισσότερα
προβλήματα (Ο Στέφεν Κινγκ είναι τεράστιος, ας θεωρείται ποπ)
Εύκολα θα το καταλάβεις.
Από το δικό σου ή τα υπόλοιπα ή από το σχολείο.
Το θέμα είναι ότι ορισμένες φορές τα "κρούσματα" είναι τόσο πολλά που δεν ξέρεις τι να πιστέψεις.
Πάντως είναι και αυτή μια μαθησιακή διαδικασία για τα παιδιά αρκεί να μη φτάνουμε σε ακραίες καταστάσεις.
Κοίτα σε γενικές γραμμές είσαι σωστός κι έτσι λειτουργώ αλλά κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και χρίζει διαφορετικής αντιμετώπισης. πχ η δικιά μου (Ιωάννα) τσακώθηκε με άλλη πιτσιρίκα που έλεγε συνεχώς ψέματα στην παρέα σχετικά με την δικιά μου, την διέβαλε με σκοπό να την αποκόψει από τους υπόλοιπους για να έχει αυτή την αρχηγία (είναι και οι 2 ηγετικές στην παρέα). Η αρχική μου θέση ήταν να πω στην δικιά μου να μην κατεβαίνει να παίζει όταν βρίσκονταν και η άλλη κάτω. Αυτό την στεναχώρησε αλλά το δέχτηκε. Μετά σκέφτηκα ότι είναι άδικο να της στερώ το παιχνίδι με την παρέα της λόγω μη δικιάς της υπαιτιότητας και γενικά μου φάνηκε ότι είναι ένα είδος άδικης τιμωρίας οπότε και άλλαξα γνώμη και μετά 2 μέρες της είπα να κατέβει να παίξει αλλά να αποφύγει να τσακωθεί. Η άλλη πιτσιρίκα θεώρησε νίκη της την προσωρινή αποχή της Ιωάννας και μόλις την ξαναείδε στην παρέα άρχισε πιο έντονη αντιπαράθεση μέχρι που τις μάζεψε από την δικιά μου (οι ρουφιανιές λένε ότι αφού η άλλη της επιτέθηκε στην αρχή φραστικά και μετά την έσπρωξε, η Ιωάννα την έβαλε κάτω και τις έριξε μερικές ψιλές). Η Ιωάννα ήρθε πάνω στο σπίτι και μου είπε τα καθέκαστα έτοιμη να μπήξει τα κλάματα (προφανώς φοβόταν την αντίδρασή μου). Της ζήτησα να μου πει όλη την αλήθεια γιατί έτσι κι αλλιώς θα την μάθαινα από τους υπόλοιπους. Με όσα μου είπε έκρινα ότι καλώς έπραξε και της το είπα. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σε διαβάλλει και να σε προσβάλει και όταν αυτό συμβαίνει είναι δικαίωμά σου να αμυνθείς, επίσης δεν είμαι και πολύ Χριστιανός να της διδάξω να γυρίζει και το άλλο μάγουλο.
Περίπου μισή ώρα μετά το συμβάν μου χτύπησαν το κουδούνι μάνα και αδερφή της δαρμένης και μου ζήτησαν τον λόγο. Ήθελαν να κατέβω στον δρόμο να μου πουν να μου κάνουν συστάσεις κλπ κλπ κλπ. Τους κάλεσα πάνω στο σπίτι μου (στον δρόμο δεν λύνεις διαφορές με γυναίκες) τις κέρασα αναψυκτικό και τις άκουσα προσεκτικά. Σε γενικές γραμμές μου είπαν τα ίδια που ήξερα παραλείποντας όμως τα σημεία που η κόρη - αδερφή ήταν λάθος και ανέφεραν συνεχώς το ότι είναι λάθος η χειροδικία.
Τους απάντησα ότι κακώς δίνουν σημασία σε κοκορομαχίες 11χρονων και ότι δεν αξίζει τον κόπο να τσακωθούμε εμείς οι μεγάλοι για μαλακίες των παιδιών. Τους είπα να αφήσουν τα παιδιά να λύσουν μόνα τους τις διαφορές τους. Επέμεναν να φωνάξω την Ιωάννα και να την επιπλήξω μπροστά τους. Αρνήθηκα βέβαια και απάντησα ότι για μένα η Ιωάννα καλά έκανε και κοπάνησε την κόρη - αδερφή και αν ήθελαν να μην ξανασυμβεί αυτό θα έπρεπε να διδάξουν στην δαρμένη να μην λέει ψέματα, να μην προσβάλει και να μην ειρωνεύεται τους άλλους γιατί πάντα θα υπάρχει εκεί έξω μια "Ιωάννα" που δεν θα κάνει πίσω και δεν θα φοβηθεί.
Ο καιρός έδειξε ότι ο τρόπος που το αντιμετώπισα ήταν ο σωστός, τώρα είναι κολλητές είναι από το πρωί έως το βράδυ μαζί, μαζί φεύγουν για το σχολείο, μαζί γυρίζουν,μαζί πάνε Αγγλικά και μαζί παίζουν.
Σε άλλη περίπτωση που ένας Νταής στο σχολείο ταπείνωνε καθημερινά έναν πιτσιρικά από την Γεωργία που ο μόνος συγγενής που έχει εδώ είναι μια φουκαριάρα γιαγιά, σε πρώτη φάση πήγα στον διευθυντή του σχολείου ο οποίος έδειξε να εκπλήσσεται από τα λεγόμενά μου και προσπάθησε να μου πει ότι δεν πρέπει να πιστεύω όλα όσα μου λέει η κόρη μου, τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία μου είπε κάνουν διάφορες μυθοπλασίες για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του γονιού. Εγώ είχα διασταυρώσει όλα όσα μου είχε πει η κόρη μου κι ενώ ήξερα την αλήθεια κατάλαβα ότι ο διευθυντής δεν είχε καμία διάθεση να εμπλακεί και να πάρει θέση. Να σημειώσω ότι και ο Νταής ήταν μαθητής του σχολείου. Κλασσική περίπτωση με 2-3 άλλους παρατρεχάμενους αυλικούς. Στο σχόλασμα τον φώναξα κοντά μου και ήρθε με μαγκιά μαζί με τους αυλικούς του. Τον ρώτησα ευγενικά κι ενώ του χάιδευα τα μαλλιά γιατί συμπεριφέρεται άσχημα στο συγκεκριμένο παιδί. Άρχισε να μου λέει κάτι μάγκικα και τα χέρια μου έπιασαν τ' αυτιά του τα οποία και ξεχείλωσα μέχρι δακρύων. Του είπα δε ότι αν τολμήσει να ξαναενοχλήσει τον πιτσιρικά θα του τα έδινα να τα φάει. Μάντεψε, οι μαγκιές τέλος . Βέβαια αν όπως λέει ο Σνάιπερ είχε κανέναν πατέρα δίφυλλη ντουλάπα και ερχόταν να με βρει μάλλον θα τις μάζευα κι εγώ και θα μπαίναμε σε περιπέτειες, αλλά δεν μπορώ την μαγκιά του κλανόμαγκα που προσπαθεί να επιβληθεί. Με την καμία όμως.
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
@Vaska
1) Δε ηξερα οτι τα κοριτσια χρησιμοποιουν την βια για να λυσουν τις διαφορες τους....νομιζα οτι αυτο ειναι χαρακτηριστικο των αγοριων! Οπως και να εχει ...αναμενομενο το αποτελεσμα......με εναν τσακωμο .......αρχιζει η φιλια!
2) Οσο νταης και να ηταν ο πιτσιρικας, οσο δικιο να ειχες, οσο καλη προθεση και σκοπο να είχες........τυπικα......και αυστηρα ακολουθώντας το γραμμα του νομου ...........χειροδικισες σε ανηλικο και πρεπει να σε συλλαβουν και να πας σε εισαγγελεα.
Αν δεν αντεχεις πεντε κουβεντες ειρωνικες και "μαγκικες" απο ανηλικους .......και αυτο χρειαζεται μονο για να σε κανει να απλωσεις χερι........φιλε μου καλο ειναι να κρατησεις τις αποστασεις σου απο τα παιδια (προφανως δεν εννοω τα δικα σου). Υπομονη (πολυ) και κουβεντα (πολυ) χρειαζεται.
Υπαρχει λογος που η υποχρεωτικη εκπαιδευση ειναι 12 τουλαχιστον χρονια.......αν ηταν ετσι οπως τα λες.........ξεραμε να τα "κουτουλαμε" μεχρι να κανουν το σωστο.
συμφωνώ, μεγάλο ρίσκο να χειροδικήσεις σε παιδί αλλου μπορεί να έφερνε χειρότερα αποτελέσματα μπορεί όχι σε αυτόν τον νταή, αλλά στον χ-ψ επόμενο νταή σχετικά με το θύμα του, ποσο μάλλον στον γονέα του σε σχέση με εσένα.
κανόνας δυστυχώς δεν υπάρχει το πως θα το κάνει ο καθένας γιατί είμαστε τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες όλοι μας, αντιλαμβάνομαι ότι όσοι έχουν αποτέλεσμα απο την δράση που έλαβαν θα αισθάνονται περισσότερο δικαιωμένοι για την επιλογή τους αυτή.
Απο την άλλη και το σχολείο ως επόμενο εκπαιδευτικό μέσο μετά την οικογένεια του παιδιού δεν λαμβάνει μέτρα για να βοηθήσει να αντεπεξέλθουν κοινωνικότερα τοσο στα προβληματικά επιθετικά παιδιά όσο και τα σθεναρά όταν φυσικά ο γονέας είναι είτε εγωιστικά ανεκπαίδευτος είτε κυρίως είναι προβληματικός ο ίδιος. και όλα αυτά γιατί ο μηχανισμός του κράτους δεν ασχολείται λόγο ανεπάρκειας ικανοτήτων και της κουλτούρας του της ίδιας
you rise you fall you're down then you rise again
Ω ναι...επρεπε να πάνε τα παιδια μου σχολείο για να καταλάβω/πιστέψω σε τι
χαμηλό επιπέδο (νοητικό/μορφωτικό/κοινωνικο)
βρίσκεται ακομα και σήμερα μεγαλη πλειοψηφία ελληνων.
Οχι του '60....του '40 θα ελεγα εγω.
Απο την αλλη , αν κρινεις απο τα εκλογικα αποτελεσματα των ιδιων τελευταιων 40 ετων
θα έπρεπε πάλι να μην με εκπλήσει και τόσο![]()
μη μπλέκεστε εδω, το νοητικό / μορφωτικό επίπεδο δε υπολείπεται έναντι της δύσης. Η κουλτούρα μας είναι αυτή που κάνει την "διαφορά" και πρέπει να κάνει ο καθένας μας την αυτοκριτική του εάν θέλει πραγματικά να βελτιωθεί/αλλάξει.
και η κοινωνική μας βελτίωση έναντι της ζωστήρας και του νόμου 4000 είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ
όσο για το θέμα της μεταπολίτευσης εκλέγουμε όπως ακριβώς το ίδιο κάνουν και οι "πολιτισμένοι" της δύσης
you rise you fall you're down then you rise again
δεν ακουμπαμε και δεν επιπληττουμε ποτε ξενο παιδι για κανενα λογο οπως δεν θελουμε κι εμεις κανενας να εμπλακει με το παιδι μας
απευθυνομαστε στους γονεις του και μαλιστα ιδιαιτερως και η αντιδραση των γονιων του θα καθορισει και τη δικη μας σταση