Δημοσιεύθηκε αρχικά από
amyroukai
Μάικ έχεις εν μέρει δίκιο.
Το ότι το να φτιάξεις ένα φόρουμ έγινε εξίσου εύκολο με το να πας για τσιγάρα στο περίπτερο, έκανε πολλούς να θέλουν να έχουν το δικό τους μέρος αντί να είναι υποκατηγορία κάπου αλλού. Να μαζευτούν οι πιστάδες εκεί, οι καφεδάκηδες αλλού, οι ταξιδιώτες παραδίπλα, οι χωμάτινοι, το τάδε μοντέλο, η δείνα μάρκα κλπ κλπ κλπ. Το πόσα φόρα έχουν ανοίξει (και κλείσει) το έχουμε δει όλοι. Στα περισσότερα, ο ίδιος "πυρήνας" συντηρεί το φόρουμ. Και έχουμε δει και τραγέλαφους του στιλ "πες μας ποιός είσαι και τι είσαι σε μιά παράγραφο για να δούμε αν θα μπεις". Εξασφαλίζει κάπως το "μαγαζάκι" αλλά...
Στο φόρουμ εδώ χάσαμε το mojo όταν έπεσε για σχεδόν ένα χρόνο. Μετά δεν ήταν τα πράγματα ίδια ή τουλάχιστον έτσι νιώθω. Χάθηκε το Δέλεαρ (αυτό είχε χαθεί πιο νωρίς, αλλά χάθηκε η συνάντηση εννοώ). Αυτό το πράγμα, που μαζεύονταν 150-200 άνθρωποι (μπορεί και παραπάνω) σε βάρδιες σε ένα μαγαζί και κάθε Παρασκευή/Δευτέρα, όχι δυό φορές το χρόνο, δεν το έχω ξαναδεί. Χάθηκαν τα Πετράλωνα, όπου πάλι περνούσε κόσμος πολύς. Μετά στο Pulp μίκρυνε η παρέα περισσότερο. Γενικά "χαθήκαμε" και δεν γνωριζόμαστε πιά. Μεγάλο μείον. Όσο και αν εκτιμώ και σέβομαι πχ τον Aufgebracht για την σκέψη του (και ας έχουμε τις διαφορές μας σε διάφορα θέματα και συγγνώμη που το προσωποποιώ, ξέρω ότι δεν θα κακιώσει) το ότι δεν ξέρω ποιός είναι δεν με βοηθάει όπως πχ κάποιον άλλον με τον οποίο βρίσκομαι κάθε εβδομάδα σχεδόν και που ότι και να πει δεν θα παρεξηγηθεί γιατί... απλά ξέρω τι λέει πως το λέει γιατί το λέει.
Χάθηκαν άνθρωποι διαμάντια. Πχ, αυτόν τον npat πραγματικά τον θαυμάζω. Για εμένα είναι ο ορισμός του ανθρώπου μοτοσικλετιστή. Και με λυπεί που δεν έχω γίνει έστω κάτι κοντινό, γιατί το πρότυπο ήταν/είναι εκεί. Και δεν ήταν μόνον αυτός, αυτός πες εμένα μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση. Χάθηκαν πολλοί άλλοι. Θα μου πεις οικογένειες, γκόμενες, η ζωή που δεν ξέρεις τι φέρνει και πως. Το ότι οι νεότεροι δεν φτάσαμε στα επίπεδα των παλιών είναι μιά προσωπική αποτυχία, για όλους μαζί και τον κάθε έναν χωριστά.
Χάσαμε τις βόλτες και σε αυτό φταίνε τα λεφτά. Όταν πριν το 2010 μπορούσες να πας βόλτα Σάββατο, βόλτα Κυριακή, βόλτα μακρινή, βόλτα κοντινή, βόλτα "πολεμική", βόλτα "σε μία ώρα φεύγω", χώμα, άσφαλτο και τώρα υπάρχει πολύς κόσμος που τα μετράει για να πιεί έναν καφέ στα 100 χιλιόμετρα και αν βγαίνει για τόσα, είναι πρόβλημα. Έφτασε να θεωρείται βόλτα το... Σούνιο. Μετά αντί να πειραζόμαστε για το πως περάσαμε, πειραζόμαστε απλά. Idle hands do no good λένε οι ξένοι. Κάποτε τις Παρασκευές κανονίζονταν/τροποποιούνταν οι βόλτες και τις Δευτέρες έπεφτε το ανελέητο πείραγμα για τα πεπραγμένα και τα ανέκδοτα συμβάντα. Τώρα... ΟΚ θα βρεθείς, θα πεις τα δικά σου. Σαν έναν κοινό καφέ οποιασδήποτε άλλης μέρας.
Από την άλλη, όταν είχαμε πάει στον Αθανάσιο Διάκο είχε έρθει ένα άλλο φόρουμ (στο οποίο συμμετέχουν και δικοί μας άνθρωποι). Βρεθήκαμε στην ίδια ταβέρνα. Έβαλε ο διαχειριστής; Ιδιοκτήτης; Κάτι στο στυλ "πάω να πάρω τον αέρα μου 600 χιλιόμετρα" και βρέθηκαν 50 μηχανάκια στο δρόμο, φουλ της στροφής και του επαρχιακού. Μου έκανε φοβερή εντύπωση. Τόσους πολλούς σε ένα γκρουπ είχα να δω ούτε θυμάμαι από πότε. Εν μέσω κρίσης. Δικάβαλοι πολλοί από αυτούς. Δεμένη παρέα... Μου θύμισε τα παλιά δικά μας. Άρα υπάρχει ακόμα κέφι για χιλιόμετρα.
Με το "άρχον" κομμάτι ποτέ δεν είχα πολλές επαφές, μερικοί δεν ξέρω καν ποιοί είναι αν τους δω στο δρόμο. Πρόβλημα δεν είχα ποτέ. Στο τέλος τέλος είμαι φιλοξενούμενος σε έναν χώρο, οπότε υποχρεούμαι να σεβαστώ κανόνες (που δεν θεωρώ ότι είναι και παράλογοι) και τους εφαρμόζοντες αυτούς και όσο με ανεχτούν στις παρεκτροπές μου. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να δίνουν κατεύθυνση σώνει και καλά. Δεν είναι βοσκοί σε πρόβατα ούτε οι σκύλοι του κοπαδιού. Θεωρώ ότι θα έπρεπε να έχουν (αν μπορούν) λίγο παραπάνω συμμετοχή στα δρώμενα (πχ μια βόλτα στο κάθε όποτε) και χαίρομαι που έρχονται έστω όσο έρχονται στον Κρίκο, είναι καλό να γνωρίζεις τον άλλο από κοντά. Οι ίσες αποστάσεις που γράφονται... Πουθενά και ποτέ δεν υπήρξαν. Ο απολύτως αντικειμενικός άνθρωπος δεν υπάρχει, απορώ με ποιά λογική τον απαιτούμε.
Απάντηση με παράθεση
