Σταματώ κι’εγω και τους λέω.. ωραίο το Καζάν έτσι δεν είναι; Έπαθαν πλάκα!! Ρε φίλε Έλληνας είσαι; Πω πω πόσο καιρό έχουμε ακούσουμε Ελληνικά.!!! Το λοιπόν ο φίλος έχει έρθει για δουλειά στην Ρωσία.. όχι στο Καζάν αλλά σε μια πόλη λίγο μακριά από εδώ.. δούλευε σε μια κατασκευαστική στην Ελλάδα και βρήκε εδώ κάτι καλύτερο και ήρθε οικογενειακώς. Είχαν έρθει για σαββατοκύριακο στο Καζάν.
10-8-14 ΚΥΡΙΑΚΗ (RU-Ufa 574χιλ) 7 Nebo Apartments €38 χωρίς πρωινό διαμέρισμα..
Άντε πάμε ξανά για τις ατελείωτες ευθείες. Ίδιος δρόμος ίδιες συνθήκες. Πάντως όσο κάνω όλο και ποιο πολλά χιλιόμετρα σε τέτοιους δρόμους, όλο και πείθομαι για την συγκεκριμένη επιλογή του F-650.. μέχρι 120χιλ ταξιδεύω χαλαρά και πολύ οικονομικά. Δεν είναι και για πάρα πάνω εδώ που τα λέμε οι δρόμοι. Γενικά από αστυνομία δεν έχω δει, εκτός από τα τσεκ πόιντ που βρίσκονται σε είσοδο και έξοδο των πόλεων, και δεν έτυχε μέχρι τώρα να με σταματήσει κανείς. Σταματώ για βενζίνη, και βλέπω στο κινητό ότι έχω 4 κλήσεις και μάλιστα από Ρωσία. Ποιος είναι αυτός ρε γαμωτο!!!!
Σκέπτομαι να δω την εκτύπωση από το διαμέρισμα που έχω κλείσει μήπως είναι από εκεί. Τσεκάρω τον αριθμό και είναι ίδιος. Τι να θέλουν τώρα; Το αφήνω μήπως ξανά πάρουν γιατί υπάρχουν και χρεώσεις, δεν έχω τοπικό νούμερο. Ξεκινώ και πάλι μετά από μια ώρα νιώθω την δόνηση στην τσέπη του μπουφάν που είχα το τηλέφωνο. Σταματώ να δω και είναι αυτοί πάλι.
Τώρα θα τους καλέσω γιατί λέω δεν μπορεί κάτι συμβαίνει. Το σηκώνει ένας που προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά, και λέει ότι είναι ο αδελφός αυτού που έχει το διαμέρισμα..
Δεν ξέρει αγγλικά ο αδελφός, και θέλει να μου κάνει κάποιες ερωτήσεις.. ωραία λέω τα πιάσαμε τα λεφτά μας!! Αν θα έρθω, που βρίσκομαι, σε πόση ώρα υπολογίζω να είμαι εκεί, αν είμαι μόνος κ.δ.τ.κ.(και διάφορα τέτοια κουφά)…να μου εξηγεί πως θα βρω το διαμέρισμα γιατί ο αριθμός της διεύθυνσης που έχω είναι ο σωστός αλλά το κτήριο έχει το νούμερο 47..!!! ρε μεγάλε θα μου έρθει ο λογαριασμός άστα να πάνε..!!! θα σε πάρω ξανά όταν φτάσω.. όρεξη για κουβέντα είχε.. Κατάλαβα σε τσιμεντένιο μπλοκ πολυκατοικιών θα είναι και αυτό..Άντε να δούμε!!
Φτάνω στην σωστή διεύθυνση σε μια αχανές έκταση με τσιμεντένια μπλοκ πολυκατοικιών. Μιλάμε για δρομάκια ανάμεσα, και παιδικές χαρές.. αρχίζω και ψάχνω αλλά δεν βρίσκω το μπλοκ 47. Κάπου το χάνω και δεν ξέρω τι παίζει. Ρωτώ έναν που περνούσε εκείνη την στιγμή, και μου λέει ότι πρέπει να βγω από εδώ, και να πάω ποιο πάνω από μια κεντρική λεωφόρο, όπου συνεχίζει η αρίθμηση (η συνεννόηση έγινε στην νοηματική).. λαβύρινθος πολυκατοικιών κι’εγω χαμένος!!! Φτάνω επιτέλους στο μπλοκ 47, και παίρνω τον Ρώσο να μου πει σε ποια είσοδο να περιμένω. Μπορεί και πέντε εισόδους να είχε το κάθε μπλοκ.
Έφτασαν τα δυο αδέρφια μέσα στην τρελή χαρά, και αυτό γιατί ήμουν ο πρώτος Έλληνας που νοίκιαζα το διαμέρισμα τους. Πάμε να αφήσεις τα πράγματα και μετά να πάμε την μηχανή σε παρκινγκ εδώ κοντά.!!! Άντε ξανά ο αγώνας για παρκινγκ. Με το που αφήνω τα πράγματα μου λέει ο ένας αυτός που ξέρει λίγα αγγλικά, ότι ο αδελφός του θέλει να μου πει!!! Ξεκινά μιλά Ρωσικά στο τηλέφωνο του, και ακούω στα Ελληνικά αυτά που θέλει να πει. Είχε εφαρμογή στο κινητό που μετάφραζε..
Ωραίος ο brother!!!! Με τον τρόπο αυτό μου έδειξε το διαμέρισμα και γενικά με τις λειτουργίες εδώ..
Ωραία τώρα πάμε για παρκιν γιατί η ώρα περνά και λυσσώ της πείνας. Αυτοί σε αμάξι και εγώ ακολουθω. Φτάνουμε στο παρκινγκ, αλλά συμβαίνει το εξής κουφό (τυχαίο; δεν νομίζω).. ο τύπος με τίποτα δεν δεχόταν μηχανή, και όχι ότι δεν είχε θέση απλά έλεγε ότι είναι μόνο για αμάξια. Ρε καλέ μου ρε χρυσέ μου οι Ρώσοι να προσπαθούν να τον πείσουν, να πληρώσουμε για θέση αυτοκινήτου; τίποτα ο άλλος βράχος.. Τι κάνουμε τώρα; σκεπτόντουσαν που μπορούμε να πάμε αλλού.
Τους ήρθε κάτι στο μυαλό και πάμε σε άλλο.. εδώ τώρα ήταν ανοιχτό δεν φυλάσσετε από κάποιον παρά μόνο είχε κάμερα. Το σκέπτονται, ρωτάν κάποιους εκεί, μπορούμε να την αφήσουμε αλλά με δική μας ευθύνη. Ούτε εδώ πάμε αλλού, έχω αρχίσει να τρελαίνομαι!!! Στο τρίτο ήταν και το καθοριστικό. Επιτέλους ξεμπέρδεψα. Δεν είναι κοντά από το διαμέρισμα πάντως περίπου τρία χιλιομετρακια στο νερό!! Αφού μπήκα στο αμάξι να με γυρίσουν πίσω, τι το ήθελα κάνω κρίσιμη ερώτηση!!! Θέλω να αλλάξω λάστιχα υπάρχει τίποτα εδω; Και αμέσως συμφωνούν να ψάξουμε τώρα.. απόγευμα προς βράδυ και Κυριακή!!! Πάμε σε ένα που ξέρουν αλλά τζίφος είναι μόνο για αμάξια. Επιτόπου μπαίνει με το κινητό ιντερνέτ και ψάχνει.
Κανά δυο τρία τηλέφωνα και είναι κλειστά. Ξεκινάμε για άλλο, ξανά τα ίδια για αμάξια, φορτηγά ναι για μηχανή όμως όχι.. και κάνω ξανά κρίσιμη ερώτηση. Δεν έχετε εδώ μηχανές; απαντά με χαμόγελο.. όχι γιατί θεωρείτε πολυτέλεια, την στιγμή που οι καιρικές συνθήκες εδώ είναι δύσκολες. Μέχρι -40 τον χειμώνα και κρατεί πολύ καιρό ο χειμώνας εδώ. Οπότε είναι για λίγους με ακριβά χόμπι!!! Ο τελευταίος μας έδωσε μια διεύθυνση να πάμε που μπορεί εκεί να αλλάζουν λάστιχα. Αλλά είναι κλειστός και ανοίγει αύριο.
Αύριο τι ώρα θέλω να φύγω; Πρωί φυσικά αλλά θα κάνω μια εξαίρεση τώρα που βρήκα ανθρώπους και θέλουν να βρεθεί λύση. Το ραντεβού δόθηκε αύριο 10:00 πρωί.. επιτέλους βρίσκομαι στο διαμέρισμα και βγάζω τα ρούχα μηχανής. Σχεδόν νύχτωσε και φαγητό υπάρχει μόνο σε ένα εστιατόριο εδώ κοντά, η στο σουπερ μάρκετ στο ίδιο κτήριο στο ισόγειο. Δεν είχα υπομονή για παραγγελία σε εστιατόριο και διάλεξα την δεύτερη λύση.. σαλαμάκι, ψωμάκι, τυράκι, ντοματούλα, και γλυκάκι για επιδόρπιο ήταν βασιλικό γεύμα τέτοια στιγμή!!!
Ξαφνικά αστραπές, ένας μανιασμένος αέρας, βροντές, να ρίχνει καρέκλες συνεργισμοί από αυτοκίνητα να χτυπούν, και τσακ πέφτει το ρεύμα.. την πέφτω για ύπνο και όνειρα γλυκά..
11-8-14 ΔΕΥΤΕΡΑ (RU-Chelyabinsk 425χιλ) Hotel South Ural €18 μονόκλινο με πρωινό.
9:55 είμαι κάτω στην κεντρική είσοδο και φτάνει με ταξί ο Ρώσος. Πάμε στο παρκινγκ να πάρω την μηχανή. Βολεύω κάπως τα λάστιχα για να πάρω αυτόν δικαβαλο. Εντωμεταξύ μέχρι νωρίς το πρωί έβρεχε. Τώρα προσπαθεί ο ήλιος να κάνει την εμφάνιση του, αλλά η δρόμοι γεμάτοι νερό.. Αυτός πρώτη φορά ανεβαίνει σε μηχανή και λογικό δεν ήξερε.. Του είπα πως και φεύγουμε.. στάση στο μαγαζί που χθες ήταν κλειστό και μας είχαν πει ότι μπορεί και να αλλάζει λάστιχα. Πόρτα κι’εδώ φάγαμε.!! Τώρα που πάμε; μήπως να το άφηνα και να έφευγα γιατί έχω χιλιόμετρα μπροστά μου; Αυτοί μέσα στο βουλκανιζατέρ έχουν αρχίσει τα τηλέφωνα..
Να περιμένουμε λίγο.. και ναι βρέθηκε το ένα, το μοναδικό, το ανεπανάληπτο, βουλκανιζατέρ σε όλη την Ufa που μπορώ να αλλάξω λάστιχα στην μηχανή.!!!! Πήραμε την διεύθυνση και με την καθοδήγηση του Ρώσου φτάνουμε στο μαγαζί.
Επιτέλους αλλάζω τα λάστιχα, μου φεύγει ένα βάρος που το κουβαλούσα από Αθήνα, και ένα πρόβλημα μείον!! €45 για αλλαγή ελαστικών και ζυγοστάθμιση!!! Εγώ τώρα χαιρόμουν που είχα καλή εξέλιξη και επιστροφή στο διαμέρισμα.
Είχε φτάσει και ο αδελφός του για να παραδώσω κλειδιά και να με αποχαιρετίσει. Τους ευχαρίστησα για ότι έκαναν για μένα και πατώ την μίζα. Η ώρα 14:00 ίδει μεσημέρι και ο καιρός αρχίζει να κλείνει πάλι. Τον Μ5 από δω και πέρα θα έχω συντροφιά που φτάνει μέχρι το μακρινό Vladivostok..
Περιττό να πω ότι την βροχούλα την έφαγα και πάλι, και όσο προχωρείς προς Σηβιρια, η κίνηση των οχημάτων ελαττώνεται. Νταλίκες η πλειοψηφία εδώ..
Έφτασα στην καρδιά της πόλης όπου βρίσκονταν και το ξενοδοχείο που είχα κλίσει..Το λόμπι της ρεσεψιόν άριστο, και τίποτα δεν κινούσε υποψίες για την συνέχεια.!!!
Με το που βλέπω το κλειδί αρχίζουν οι υποψίες. Πως ήταν αυτά τα παλιά σιδερένια κλειδιά από παλιές πόρτες σε κελάρια, η στα υπόγεια της KGB (Κα-Γκε-Μπε) δεν ξέρω αλλά φαντάζομαι..!!!! βρίσκομαι έξω από την ξύλινη πόρτα του δωματίου ανοίγω με μια καλή σπρωξιά (είχε μπλοκάρει) και μπαίνω. Εντάξει… no comments…
τουλάχιστον είναι καθαρό.!!! 18 ευρώ πλήρωσα τι θέλω τώρα και πολυτέλειες; Έχω και παράθυρο με θέα την κεντρική λεωφόρο και φασαρία σουπερ..!!!
Βγαίνω για ακόμη μια φορά να πάω την μηχανή σεεε; Ευτυχώς σε παρκινγκ του ξενοδοχείου που βρισκόταν πίσω από αυτό.. συνεχίζω για μια βόλτα εδώ κοντά με τα πόδια. Δεν νομίζω ότι έχει και κάτι να δεις εκτός από ένα ακόμα άγαλμα του Λένιν!!
Προσπερνώ μια πιτσαρία το σκέπτομαι και τελικά δεν.. Συνεχίζω προς τα πίσω για ξενοδοχείο, και δίπλα από αυτό έχει μια καντίνα, hot-dog και αγιος ο θεός, τσίμπησα δυο και ανέβηκα δωμάτιο. Φτιάχνω φραπεδακι και αράζω στο σαλόνι του ορόφου, γιατί μόνο εκεί έπιανα wifi. Τέλος για σήμερα αύριο μια καινούρια χώρα θα με υποδεχτεί..
12-8-14 ΤΡΙΤΗ (ΚΖ-Petropavlovsk 555χιλ) Altyn Adam Hotel €34 μονόκλινο με πρωινό..
Εγερτήριο νωρίς γιατί έχω το πρώτο επίσημο ΣΤΑΝ σήμερα.. Καζακστάν λοιπόν σου έρχομαι..!!!! τώρα όσο αφορά τα πρωινά στα ξενοδοχεία για μένα είναι σημαντικό πρώτον γιατί με κόβει η λόρδα το πρωί, και δεύτερον φτιάχνω κάτι για τον δρόμο. Τώρα πείτε μου εσείς τι να πάρω μαζί μου όταν το πρωινό είναι μακαρόνια σκέτα, με μια άσπρη σάλτα ξεχωριστά και δυο μικρά λουκάνικα βραστά..!!!
Τι να πω βάλτα σε ταπερ; την τρέλα μου γαμω!!! Τώρα βάζω και την υπογραφή μου ότι αυτό πριν γίνει ξενοδοχείο πρέπει να ήταν ψυχιατρείο!!! Όπου φύγει φύγει γιααααα..!!!
Μ5 και ξερό ψωμί για σήμερα, με τις γνωστές ατέλειωτες ευθείες, μπαλώματα και μοναξιά στον δρόμο.
Μουσική δεν ακούω όταν οδηγώ και γενικά δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Την βαρεμάρα η οποία είναι συχνό φαινόμενο σε αυτούς τους δρόμους, δίνω λύση με σκέψεις και διαλογισμό!!! Οι πινακίδες αρχίζουν να γίνονται προκλητικές!!! Άκου λέει 1090χιλ μέχρι (Novosibirsk-Νοβοσιμπίρσκ)!!!
Και εκεί που η νύστα κάνει την εμφάνιση της (πόσο να διαλογιστείς στάση να φτιάξω φραπεδακι και τουαλέτα..
Σε σημείο που υπήρχε ένα μαγαζί για φαγητό και η τουαλέτα έξω, αυτήν με μια τρύπα στο έδαφος μογγολιαν σταιλ!!! Αράζω μακριά από τον όχλο και απολαμβάνω το φραπεδατο!!!
Αφού έφυγε το πούλμαν με τον κόσμο δεν πάω και για τουαλέτα; πάω προς την πρασινάδα καλύτερα, ποιο εύκολο και άοσμο.. τέσσερα βήματα, στο πέμπτο δέχομαι επίθεση από σμήνος κουνουπιών.. δεν πρόλαβα ούτε φερμουάρ να κατεβάσω!!! Τσιμπούσαν πάνω από τα ρούχα. Ήταν πράσινα και μεγάλα, τα κουνούπια τίγρης θα νιαούριζαν μπροστά τους!!! Κουνούπια Σηβιριας όχι αστεία!!!
Με πήραν στο κυνήγι μέχρι την μηχανή 15μ μακριά.. το κράνος γρήγορα, μίζα και δρομοοοοοο……!!!!!!!!!!!
Φτάνω σύνορα με Καζακστάν..
μια μικρή ουρά από αυτοκίνητα και περιμένω να δω τι παίζει, το γνωστό!!!
KAZAKSTAN-ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ
Λίγα λόγια: 9η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο.. Από Κασπία μέχρι Αλτάι Όροι, και από πεδιάδες Ανατολικής Σηβιριας μέχρι την έρημο και τις Οάσεις της Κεντρικής Ασίας. Το επίπεδο έδαφος από στέπα κυριαρχεί στα κεντρικά της χώρας. Μια χώρα που πέρασαν αρκετοί κατακτητές, ο Μέγας Αλέξανδρος, φυλές Τούρκων, Αράβων αλλά και οι Μογγολοι, τα χαρακτηριστικά των Καζάκων διαμορφώθηκαν από προσμείξεις Αράβων και Μογγολων.. αλλά για πάμε να πάρουμε μια γεύση από Καζακστάν..
Το λοιπόν περιμένοντας στην ουρά στα σύνορα, και παρατηρώντας έβλεπα τους οδηγούς των οχημάτων να βγαίνουν και να πηγαίνουν σε ένα κιόσκι.. εγώ πάλι χαμπάρι τίποτα.. αλλά και ο κάθε επιβάτης κατέβαινε και πήγαινε μέσα στο κτήριο με τα γραφεία.. μήπως πρέπει να ανησυχώ; μέχρι που ήρθε ένας οδηγός και μου δείχνει να πάω στο κιόσκι.. άντε ξύπνα Πάνο!!!! Όλοι οι οδηγοί έπαιρναν ένα χαρτάκι για το όχημα όπου και το κρατούσες. Αφήνω μηχανή και μπαίνω μέσα στο κτήριο. Άλλος γολγοθάς εδώ. Δυο κιόσκια ουρά από κόσμο για έλεγχο διαβατηρίων.
Περιμένω την σειρά μου, μάλλον έχουμε μέλλον εδώ. Αλλά τελικά γρήγορα πέρασα μπροστά λόγο ότι ήμουν τουρίστας!!! Κάθομαι στο κιόσκι μπροστά από τον υπάλληλο, όπου μου λέει να κοιτάξω ψηλά, στην κάμερα, και το μόνο που ρώτησε ήταν tourist? welcome to Kazakstan και μου δείχνει έξω τον υπάλληλο που πρέπει να κάνει έλεγχο στην μηχανή. Βγαίνω πάω την μηχανή ανοίγω μια πλαϊνή βαλίτσα ένα τυπικό έλεγχο και μου έκανε νόημα να φύγω.
Αυτό ήταν και μόλις πέρασα τα σύνορα σταματώ για να ταχτοποιήσω λίγο τα πράγματα. Σταμάτησα έξω από μαγαζί συναλλάγματος και εστιατόριο μαζί.. εδώ μόλις παρκάρει δίπλα μου μοτοσικλετιστής. Εγώ και ο Βασίλης οι μοναδικοί μηχανόβιοι που περνούσαμε τα σύνορα. Ρώσος από το (Omsk-Ομσκ) επέστρεφε από ταξίδι εντος Ρωσίας αλλά με αρκετά χιλιόμετρα αφού είχε φτάσει μέχρι τα σύνορα Ουκρανίας. Μου λέει ότι θα κάνει συνάλλαγμα, και καλά θα ήταν να κάνω κι’εγω, αφού έγινε και αυτό αράξαμε για φαγητό να τα πούμε.
Αυτός μετά από λίγες ώρες θα έβγαινε πάλι από το Καζακστάν, και ρωτώντας ποιο είναι το πρόγραμμα μου με κάλεσε στο σπίτι του για απόψε. Ευχαρίστως αν ήταν προς εκεί που θέλω να πάω. Δυστυχώς όμως!! Τότε μου λέει για λίγα χιλιόμετρα να ταξιδέψουμε μαζί μέχρι να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Φυσικά και ετοιμαζόμαστε να φύγουμε, όταν με ρωτά γιατί η μπαγκαζιερα είναι βαλμένη στην θέση του συνοδηγού; Του εξηγώ ότι έχω πρόβλημα και πρέπει να βρω την λύση το πιθανότερο στην Αστάνα πρωτεύουσα του Καζακστάν.
Αστάνα; Έχεις στυλό να γράψεις; Ναι έχω γιατί; Κολλητός μηχανόβιος μένει στην Αστάνα, θα τον πάρεις τηλέφωνο θα πεις από εμένα και θα λυθεί το πρόβλημα σου!!
Τι λες ρε Bill τώρα!!!!! Τελικά βρισκόμουν την κατάλληλη στιγμή, με τον κατάλληλο άνθρωπο. Πραγματικά αυτός ήταν η ευχάριστη έκπληξη και καθοριστική που είχα στο ταξίδι!! Φεύγουμε και σταματάμε στο πρώτο βενζινάδικο που ήθελε βενζίνη ο Βασίλης.
Βάζει και με κερνά δυο λίτρα που περίσσεψαν να μην πάνε χαμένα.!!
Συνεχίζουμε παρέα χαλαρά με ένα χαμόγελο και με την ψυχολογία στα ύψη!!! Στην πινακίδα που έδειχνε προς Αστάνα σήκωσε το χέρι, κορνάρω και οι δρόμοι μας χώρισαν. Να είσαι καλά φίλε, καλούς δρόμους να έχεις ψιθύρισα μέσα από το κράνος.
Φτάνοντας στο (Petropavlovsk-Πετροπαβλόφσκ) με βοήθεια gps και περαστικών βρίσκω το ξενοδοχείο που είχα κλίσει.. Παρκάρω δίπλα από καρατουμπανα 4Χ4 φιμε τζαμια και τετοια!! Ωραιοι πελατες εχει εδώ το χοτελι!!! Και μόλις το σκέπτομαι μπαίνοντας έβγαιναν κορασίδες πολλών αστέρων με φουσκωτούς αγκαζέ.!!! Η ρεσεψιονιστ τώρα γρι αγγλικά!!! Παίρνω το κλειδί και ανεβαίνω σκάλες. Πω πω τι καρακιτσαριο είναι αυτό; Διάδρομος με πολυελέους και μάλιστα κόκκινο και μπλε χρώμα φώτιζαν, χρυσές ταπετσαρίες και στο ίδιο μοτίβο το δωμάτιο.!!!
Αλλά ήταν πολύ σουπερ.
Είχα φάει και δεν πεινούσα μια βόλτα με παίρνει να κάνω και την κάνω!!! Προσπαθούσα να πω στην ρεσεψιόνιστ αν έχει χάρτη πόλης να μου δώσει μάταια όμως. Δεν καταλάβαινε ούτε τα βασικά.. ούτε το κλασικό city center?!!! Βγαίνω και ανοίγω Google maps. Βρίσκομαι σε μια πλευρά ενός μεγάλου πάρκου και για κέντρο δείχνει την άλλη μεριά.. ωραία το κόβω ποδαράτος από μέσα.
Έχει αρχίσει νυχτώνει και κάνει κρύο θα έλεγα.!!! Περπατώ γρήγορα να ζεσταθώ λίγο, ήσυχα τα πράγματα εδώ μέσα στο πάρκο, με λίγα ζευγαράκια και παρέες να περπατούν. Φτάνω τελικά σε πεζόδρομο που είχε μαγαζιά και περισσότερο κόσμο να βολτάρει.. Κάνω τις βόλτες μου.
Το σκοτάδι με πρόλαβε και σκέπτομαι να επιστρέψω.
Αχαχούχα… εδώ θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος.. επιστροφή από τον ίδιο πέρασμα μέσα από το πάρκο, μόνο που την νύχτα τίποτα δεν είναι ίδιο, που να καταλάβω ποιο μονοπάτι πείρα!!! Φωτισμός δεν υπήρχε παντού, και εμένα στο περίπου να προσπαθώ να προσανατολιστώ.. χάθηκα βέβαια και μέχρι σε χωμάτινα μονοπάτια μπήκα, ακούγοντας μόνο τα πουλάκια του δάσους, και όταν άκουσα μια κραυγή άρχισα να με ζώνουν τα φίδια. Κάποιος κάπου πρέπει να ξερναγε αλλά εγώ μόνο άκουγα δεν έβλεπα !!! εκεί θα με ζήλευε και ο Μπολτ..100αρη επί 10 σε χρόνο ντετε!!!
Έχω καταλάβει ότι δεν παίζει να βρω το ξενοδοχείο που είναι, όντας έχω κλίσει μια ώρα που περπατώ γρήγορα.. έχει κρύο και εγώ στάζω στον ιδρώτα. Έχω κουραστεί και αγχωθεί. Σταματώ λίγο να ηρεμίσω και να σκεφτώ.. και φυσικά την λύση και εδώ την δίνει ο Άγιος Google Maps.!! Με το στίγμα να φαίνομαι σε ποιο σημείο είμαι στο πάρκο, και ξέροντας που βρίσκεται το ξενοδοχείο, έφτασα επιτέλους σε αυτό.. μια περιπέτεια που θα θυμάμαι.. πάω δωμάτιο φτιάχνω το φραπεδακι και αναρωτιόμουν πόσο εύκολο είναι να κομπλάρεις για το τίποτα.!
13-8-14 ΤΕΤΑΡΤΗ (ΚΖ-Astana 540χιλ) Aka Hotel €33 δίκλινο με πρωινό δυο νύχτες..€66
Ξυπνώντας το πρωί κάνω μια τις σκούρες κουρτίνες να μπει ο ήλιος μέσα, αλλά αντίκρισα καταχνιά και ομίχλη!!! Ανοίγω παράθυρο και την ακούω από το κρύο, που σε μπερδεύει για το τι μήνα έχουμε!!! Αίθουσα πρωινού μα φυσικά στο ίδιο μοτίβο με όλο το στιλ του ξενοδοχείου, όπου έπρεπε να κάνω παραγγελία από κατάλογο, λόγος για μπουφέ δεν..!!!! ο καιρός μουντός έξω, όμως ηλιοφάνεια μέσα μου, γιατί; Συνάντηση με την Μόνικα απόψε… Ο δρόμος στην αρχή είχε εναλλαγές από χωμάτινα κομμάτια σε άσφαλτο λόγο έργων, αλλά μετά από καμιά 100χιλ οδηγούσα σε υπερσύχρονο αυτοκινητόδρομο..