https://www.youtube.com/watch?v=JoDOER7d7Bw
Φέτος ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ, μας βρήκε στην Αλβανία και μας ξέβραλε κάπου πιο βόρεια...
Οι περισσότεροι την περιφρονούν σαν ταξιδιωτικό προορισμό. Ομως εχω κάμποσους φίλους Αλβανούς και καιρό τώρα μου έλεγαν να πάω μια βόλτα με τη μηχανή. Βάλε και λίγο η περιέργεια για το άγνωστο, λίγο το ότι είναι κοντά και φτηνά, εεε και το γλυκό έδεσε. Το κορίτσι δε, το ήθελε πολύ, μου το ζήταγε καιρό τώρα...
Ανεβήκαμε από Δομοκό, Γρεβενά και μετά Κρυσταλλοπηγή. Η διαδρομή ως τα σύνορα πολύ όμορφη.
Στο τελωνείο το Αλβανικό ψιλοσκιάχτηκα λίγο, κάτι περίεργες φάτσες μας κοιτούσαν περίεργα. Τίποτα φοβερό δεν έγινε, περάσαμε ευκολα και ξεκινάμε...
Ναι αλλά πως οδηγάμε εδώ πέρα; Στην αρχή το πήγαινα επιφυλακτικά με το όριο, μετά από κάποια χιλιόμετρα και αφού περάσαμε τα κλασσικά μπλόκα της τροχαίας κοντά στα σύνορα, αρχισα να οδηγάω σαν τους ντόπιους. Είχα θέμα δεν μπορούσα να βάλω 6η. Σχεδόν όλο το ταξίδι το έκανα με 5η.
"Ρε συ σίγουρα περάσαμε σύνορα, γιατί το μέρος μου θυμίζει πολύ Ελλάδα"; Σύντομα φτάσαμε στην Κορυτσά. Ψιλομπερδεύτηκα, ρωτάω στα αγγλικά, με κοιτάνε περίεργα, μου λέει μια κοπελιά που κοιτούσε την πινακίδα της μηχανής:
-μήπως είστε Ελληνες;
-ναι της λεμε.
-ακολουθήστε με να σας πάω στο κέντρο της πόλης
-ευχαριστούμε
Είναι πολύ φιλόξενοι και ευγενικοί. Οσο ακολουθούσα το ιχ της κοπέλας (που ζει στον Ασπρόπυργο), άρχισα να ξενερώνω, άθλιες πολυκατοικίες παντού, μόνο με τούβλα, πρόχειρα φταγμένα. H γυναίκα να καραγουστάρει, εν τω μεταξύ. Κάποια στιγμή φτάσαμε στο κέντρο. Χαιρετάμε την κοπελιά και μετά το κλασσικό σε κάθε ταξίδι:
ΨΑΧΝΩ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ, ΠΑΡΚΙΝΓΚ, ΑΛΛΑΖΩ ΡΟΥΧΑ - ΜΠΑΝΑΚΙ και βουρ για περπάτημα.
(Σε αυτή την βόλτα δεν κλείσαμε από πριν ξενοδοχεία και τελικά μας βγήκε σε καλό, άσε που όπου γουστάραμε την πέφταμε. Αν και Αύγουστος βρήκαμε παντού εύκολα να μείνουμε φτηνά εκτός από την Οχρίδα).