Μπράβο ρε Χρήστο..!
Μ` αρέσει το ''styl'' σου... Μόλις τα ''παίρνεις στο κράνος'' καβαλάς την αγαπημένη σου και πρώτα ξεκινάς και μετά ρωτάς...
Μ` άρεσε -και αυτό- το ταξιδάκι σου κυρίως γιατί διαβάζοντάς το κατάλαβα ότι δεν είμαι μαλ@κ@ς εγώ, όταν μου την βιδώνει κάποιο πρωϊ, καβαλάω τον Πήγασο και πάω...ξέρω γω...κάπου...
Και όταν ''επιστρέφω νικητής και θριαμβευτής΄΄ στην πόλη μου το βράδυ, και λέω στους φίλους που ΚΟΛΩΣΑΝ και δεν μ`α κολουθήσαν που πήγα με κοιτούν σαν εξωγήινο...ενίοτε έχω και φωτογραφίες...
Αλλά είναι παράξενη,ωραία φυσικά, η αίσθηση μέσα σε λίγες ώρες να αφήνεις πίσω τον ''πολιτισμό'' να γκαζώνεις 170+ για να αφήσεις πίσω την πόλη, να χαλαρώνεις στα βουνά και μετά το -μόνιμο για εμένα- άγχος να βρώ το δρόμο της επιστροφής, να γυρνάω, όπως τα λες με + 500 ή 1000 χιλιόμετρα σκονισμένος, λασπωμένος, ψόφιος στην κούραση, αλλά....πανευτυχής!!!!
Το γιατί δεν το αναλύσω...όποιοι έχουν κάνει μοναχικές βόλτες θα καταλάβουν...
Επίσης αυτό που ο καθένας ανακαλύπτει κάνοντας χιλιόμετρα ''άσκοπα '' δεν είναι λεφτά, αλλά κάτι που το βρίσκεις ΜΕΣΑ ΣΟΥ , και φυσικά δεν πρόκειται για χαμένο χρόνο...
εσύ..και ο καθένας ξέρει...
έτσι απλά....
Υ.Γ.
και γω που νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που ξεσκίζομαι στους καφέδες, αλλά εσύ ρε φιλαράκι πρέπει να φουλάρεις μαζί με την Africana
Live every day as if it were your last one...but don`t make it so..!
Αρχικά δημιουργήθηκε από Smith
............................
και γω που νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που ξεσκίζομαι στους καφέδες, αλλά εσύ ρε φιλαράκι πρέπει να φουλάρεις μαζί με την Africana
Ο καφες ειναι ΜΟΝΙΜΑ στην μπαγκαζιερα, για να μπορω να απολαυσω σε οποιο σημειο γουσταρω εγω, κι οχι οπου (και αν) βρω ...