Περνώ κάτω από την γέφυρα και αρχίζω να ανηφορίζω. Το τοπίο αλλάζει προς το καλύτερο … Αγαλιανός - Σάρκινη – Βελωτά τα διαδοχικά χωριά που βρίσκονται πάνω στη διαδρομή ακολουθώντας το ρέμα Κρικελιώτης από την νότια του πλευρά … Τί να πει κανείς για το τι έβλεπαν τα μάτια μου… Ηρεμία – αγριάδα - πράσινο – βράχια – νερά … όλα μαζί ένα μπουκέτο με υπογραφή δημιουργού την φύση και τον χρόνο … Στο χωμάτινο, μικρού μήκους κομμάτι πετυχαίνω δύο τύπους μιας κάποιας ηλικίας με μη εμπορικές μηχανές να έρχονται από απέναντι … Απλή χαιρετούρα και ο καθένας συνεχίζει στο όνειρό του … Ήθελα να ήξερα πού πάνε τέτοιοι τύποι με μη εμπορικές μηχανές … Σίγουρα δεν θα πουν τίποτα σε κανέναν για το πού τόλμησαν να πάνε … Θα φάνε απίστευτη καζούρα … Τα σκέφτομαι και γελάω μόνος μου. Με ποιόν θα μπορούσα να γελάω άλλωστε …
Αν και οι φωτο είναι από κινητό της κινέζικης κακιάς ώρας, νομίζω ότι θα δώσουν μια μικρή γεύση και μυρωδιά για το τι έχει φτιάξει η φύση για πάρτη της εκεί πέρα.
https://s27.postimg.org/pdiu1fxtv/IM...820_121101.jpg
https://s29.postimg.org/hrmry6t9j/IM...820_121256.jpg
https://s24.postimg.org/w6db2vxc5/IM...820_121639.jpg
Στην γέφυρα του Κρικελιώτη φτάνει κανείς από το βάθος της κοιλάδας.
https://s27.postimg.org/7knrhjjv7/IM...820_122221.jpg