Εγώ προσωπικά δεν έχω κάνει σχολεία για ασφαλή οδήγηση μοτοσικλέτας (από τα γνωστά). Είμαι ένας από τους πολλούς όπου απλά ήθελα να καβαλήσω μηχανή. Όμως....όσο περνάνε τα χιλιόμετρα και χτίζεται μια στοιχειώδης εμπειρία...είναι αναπόφευκτο...πως πρέπει να προσεγγίσω τη μηχανή με τρόπο συστηματικό, συνεπή και προσεκτικό...με την επανάληψη μήτηρ μαθήσεως, ώστε να καβαλάω με τη μεγαλήτερη δυνατή ασφάλεια, καταρχήν στο δρόμο και κατά δεύτερον στην πίστα αν το επιθυμώ. Είτε διαβάζοντας, είτε παρακολουθόντας άλλους πιο έμπειρους να κάνουνε και να λένε πράγματα και φυσικά επαναλαμβάνοντας κάτι καινούριο σε κάθε βόλτα κάθε φορά. Άρα...η όλη διαδικασία είναι ακριβώς αυτή που ακολουθούνε τα σχολεία. Εκ των πραγμάτων λοιπόν...η μηχανή, όπως και πολλά πράγματα...εκτός του ταλέντου εμπεριέχουνε και τη διαδικασία της παίδευσης. Δεν είναι θέμα μαγκιάς, είναι θέμα τι ζητάει ο καθένας μέσα σε ένα δύσκολο κι επικίνδυνο περιβάλλον. Έχω κάνει τελευταία όμως, 1-2 σεμηνάρια με την ΜΟΤΟΕ και την ΜΟΤΟΘΕΣΗΣ...και σίγουρα πρέπει να κάνω κι άλλα. Αυτά.