Το big του μπιγκουλα με κοιταει μισολυμενο και λυπημενο, το καημενο. Τετοια χωματερη μοτερουκλα ειναι κριμα να παραμενει αναξιοποιητη. Οι πνακιδες κατατεθησαν προ αμνημονευτων ετων και εκτοτε περιμενει να ερθω στα συγκαλα μου.
Ανοιγω λοιπον το θρεντ αυτο ως καταθεση δεσμευσης στο μοτο.γρ να τελειωσω αυτο που δεν αρχισα.
Ο δοτης ειναι αυτος:
και ο στοχος κατι τετοιο:
Το yamaha στο τεποζιτο ξεγελαει και το μπατζετ θα ειναι το μικροτερο δυνατο.
Αντε να δουμε....