Τα μισά τουλάχιστον από αυτά που έγραψες δεν είναι αποκλειστικότητα της αριστεράς, τα μοιράζεται με τα υπόλοιπα προοδευτικά ρεύματα, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι
α) στην αριστερά σπάνια συνδυάζονται με ένα οικονομικό μοντέλο που να μπορεί να τα στηρίξει μακροπρόθεσμα και
β) ότι αυτά τα ευγενή ιδανικά είναι η "βιτρίνα", περίπου όπως είναι η αγάπη για το πλησίον στο χριστιανισμό. Στην πράξη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και εκεί έχει αποδειχθεί πολλάκις ότι η αριστερή προσέγγιση πάσχει, όχι μόνο λόγω προβλήματος α), αλλά και επειδή συχνά ρέπει προς την απολυταρχία (συγκέντρωση εξουσίας, περιορισμός ελευθεριών κλπ).
Όσο αυστηρότερο το δόγμα που ευαγγελίζεται ότι υπηρετεί τους ανθρώπους, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να καταλήξουν οι άνθρωποι να υπηρετούν το δόγμα υποφέροντας.