Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

[NIKANTHI]

Και ξαναξεκινησα για να βρω στέγη... Μετά από κάποια χιλιόμετρα κοιτάω μια αριστερά στην ακρη του δρομου και βλέπω, σταθμευμένα αυτοκινούμενα. Πάω οι μισοί κοιμόταν... Βρίσκω έναν Γερμανό και τον ρωτάω.....

- Θα μείνετε εδώ το βράδυ;

- Ναι

- Ωραία θα στήσω την σκηνή μου και εγώ εδώ, για να έχω προστασία.

- Ούτως η άλλως δεν μπορείς να πας πουθενά γιατί στο υποθαλάσσιο τούνελ για το Kristiansund, έγινε ατύχημα και είναι κλειστό.

- Σώπα ρε, έχει και υποθαλάσσιο τούνελ, τι μαθαίνει κανείς ...









Ετσι έστησα για πρώτη φορά στην ζωή μου (Μετά από 17 χρόνια) σκηνή σε ένα φιορδ κάπου στην Νορβηγία... Βέβαια μέχρι να την στήσω μαζι με ολα τα υπαρχοντα μου, έκανα καμιά ώρα.

[NIKANTHI]

Μόλις έστησα την σκηνή έρχεται ένα γερμανός να μου προσφέρει μπίρα ,τον ευχαρίστησα αλλά του είπα θα πιω μόνο αν πιες και εσύ μαζί μου. . . Tελικά έφερε μόνο μια μπίρα και την ήπιε αυτός. Ναι, μάλλον δεν βγάλαμε καλή συνεννόηση.

Αφού πέρασε αρκετά η ώρα…





Έφαγα το βραδινό μου.

Και ξάπλαρα στο σλίπινγκ πανκ.... Kαλά μιλάμε για γαμάτη φάση!!!!





Με ένα χαμόγελο απέραντης ευτυχίας...

[NIKANTHI]

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 - 06 2015 ΗΜΕΡΑ 10

ΠΑΓΩΣΑ… Πω πω ρε παιδιά τι κρύο είναι αυτό, αφού μετά από κανένα δίωρο φόρεσα και του fullface. Mε τα χίλια ζόρια ξανακοιμάμαι αλλά κατά της 5.15, ξύπνησα μια και καλή . Ψόφησα από το κρύο αλλά γιατί, και πως κοιτάω... Eίχα αφήσει λίγο ανοιχτό το φερμουάρ της σκηνής … Kαλά που νόμιζα ότι είχα στήσει σκήνη στην Ασπροβάλτα.

Πίνω καφέ





Και μου έρχεται η ιδέα. Kάτσε να αλλάξω λάμπες τώρα που έχω κατεβάσει τα πράγματα γιατί δεν λέει άλλο να κυκλοφορώ έτσι. Βάζω λάμπες ανοίγω τον διακόπτη … Ρε αυτές γιατί δεν ανάβουν. Φρίκαρα! Γιατί άλλο να μην έχεις φώτα και άλλο να έχεις καμένες λάμπες. Τελικά όμως άναψαν... Μάλλον από την υγρασία θα ηταν

Πάω να μαζέψω την σκηνή και να τοποθετήσω τα πράγματα στο μηχανάκι, ένα δίωρο τουλάχιστον. Άλλοι στην δυσκολη για να μην χάσουν το καράβι σε δυο ώρες κάνουν το Θεσσαλονίκη Ηγουμενίτσα και εγώ έκανα το ίδιο, για να μαζέψω την σκηνή. Έπρεπε να βρω μια λύση γιατί εντάξει δεν γίνετε, να ξυπνάω πέντε και να φεύγω δέκα.

Μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάνω σε διόδια, τα μοναδικά σε όλο μου το ταξίδι. Σταματάω , δίνω την κάρτα.

- Α μου λέει επειδή δεν έχουμε ίντερνετ δεν μπορώ να την δεχτώ .

- Τι!!

- Μόνο μετρητά.

Ευτυχώς που είχα κάνει, πληρώνω και την ρωτάω.

- Και αν δεν είχα ;

- Θα σου έδινα ένα σημείωμα να πληρώσεις το τίμημα σου πιο μετά.


Φτάνω στο Κριστιανσουντ...

[NIKANTHI]

Και μπουρδουκλώνομαι μέσα στην πόλη και να μην μπορώ να βγω. Τρελάθηκα! Σκεφτηκα να ανοίξω τον Τομ, αποκλείεται!!! Τελικα ρωτώντας από εδώ και από εκεί, τα κατάφερα. Το μόνο κόλλημα που μπορείς να φας στην Νορβηγία από θέμα προσανατολισμού και κατεύθυνσης είναι όταν οι οδηγικες αρτηρίες περνάνε μέσα από πόλεις, πουθενά αλλού

[NIKANTHI]

Μετά από κάποια χιλιόμετρα ένιωθα κομμάτια. Ο ύπνος στην σκηνή πιο πολύ με κούρασε παρά με ξεκούρασε και σταμάτησα σε μια εκκλησία.








Είχε και κηπουρό. Οσο καθόμουν με τον καφέ στο χέρι τον έβλεπα πως περιποιόταν τον κήπο... Ωραία πράγματα σαν την Ελλάδα . Εν το μεταξύ ο καιρός μου έκανε τα κολπα του, μια πήγαινε να βρέξει και παγωνά ,μια έβγαινε ο ήλιος και είχε καύσωνα

[NIKANTHI]

[NIKANTHI]

[NIKANTHI]

Αφού ανανεώθηκα από τον καφέ κάνω λίγα χιλιόμετρα και φτάνω σε φέρρυ, το πρώτο από τα τρία της ημέρας . Βλέπω κόσμο να περιμένει.

- Τι έγινε ρε παιδιά πότε φεύγουμε …

- Α ... Σε δυο ώρες !!

- Σώπα ρε έχουμε και τέτοια.... Και άραξα τι να κάνω








Υπήρχαν βέβαια και ντόπιοι μικροπωλητές που εκμεταλλευόντουσαν την όλη φάση, τι νομίζεται μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά .

[NIKANTHI]

Όπου σταματούσα βέβαια.. .





Κουνούσα και το σέικερ.





Τροχόσπιτο τανκς!!





Η νορβηγοί μοτοσικλετιστές από την ζεστη τα πετούσαν όλα και κυκλοφορούσαν, με τα σανδάλια.

[NIKANTHI]

Εγώ της μπότες μου δεν της έβγαζα, αλλα επειδή ήταν αδύνατο να φορώ και την μάλλινη μπλούζα, και αφου δε χωρουσε να της βάλω πουθενά … Πλέον οδηγούσα κάπως έτσι.





Μπενω στο πλοίο...





Εκεί είδα παρατημένο ένα ψυγείακη σε μια γωνιά γεμάτο με αναψυκτικά. Από αυτά που λειτουργούν με αεροκουρτίνες…. Οποιος ήθελε έπαιρνε αναψυκτικό, χωρίς καν να ανοίξει πόρτα και φυσικά, να μην πληρώσει… Απλός έγραφε από επάνω, πληρώστε στο ταμιο….

Οσο ειμαι εν πλω ευκαιρία να σας πω λοιπον πώς έλυσα το πρόβλημα με της φωτογραφίες. Έβαλα την σακούλα με το λάδι μέσα σε μια αχρησιμοποίητη κάλτσα έτσι και να γινόταν η στραβή , δεν θα είχα πρόβλημα με τα πράγματα και έφερα επιτέλους την φωτογραφική μηχανή μπροστά. Βέβαια τζάμπα το άγχος μου γιατί σε όλη την Νορβηγία το φειζερ δεν έκαψε σταγόνα λάδι...

Ουφ πάει και αυτό επιτέλους να βγάλουμε καμιά φωτογραφία.



ΩΧ!!!!!!ΩΧ!!!!!!ΩΧ!!!!!!ΩΧ!!!!!

[NIKANTHI]

Φτάνω στο επόμενο ξέρεται…





Αυτά που τα παίρνεις όταν σταματαει ο δρόμος και έχει μόνο θάλασσα...





Σαν και αυτό που έχει αριστερα στην φωτογραφία...





Και συνεχίζω...

[NIKANTHI]

Αρχικά ξεκίνησα να οδηγώ στον 680, κάνω κάποια χιλιόμετρα αλλα επειδή η βενζίνη μου ήταν κοντά στην μέση φοβόμουν να συνεχίσω. Σταματαω διπλα από ένα τεράστιο εκσκαφέα και ρωταω τον οδηγό, αν έχει πουθενά βενζινάδικο στην πορεία του δρόμου… Μου λέει μάλλον όχι!

Συνεχίζω παρακάτω ξανά ρωταω έναν νορβηγό, μου λέει τα ιδία. Και γύρισα πίσω. Ξαναπέρασα από τον εκσκαφέα τον χαιρέτισα και συνέχισα…

Φανταστείτε τωρα, εγώ έβλεπα εκσκαφείς και έκανα τον σταυρό μου , και στην Νορβηγία τους έβλεπα και τους έπιανα συζήτηση… Τόση ασφάλεια σου προσδίδει αυτό το κράτος !!!

Τελικα το οδηγικο μου πλάνο ξαναέπιασε τον Ε39 και στην συνέχεια κινήθηκα και παλι από μικρότερους επαρχιακούς δρόμους τον 710 και τον 715. Μεσα απο μια πανέμορφη διαδρομή για να προσεγγίσω τον βορρά...

Η ζέστη με είχε στείλει τελείως, ζοριζόμουνα να οδηγήσω. Το σφίξιμο που ένιωθα στο κορμί μου πλέον είχε μετατραπεί σε πόνο σαν να με βαρούσαν μπουνιές, αφού ούρλιαζα και οδηγούσα.





Φτάνοντας σε αυτό το φιορδ παίρνω την Ανθή τηλέφωνο.


- Πω πω ρε Ανθή είμαι κομμάτια

- Βρε αγάπη μου ... Ξεκουράσου λίγο... Αφού έχεις μέρες, δεν σε βιάζει κανείς.

- Δεν μπορώ

- Γιατί

- Δεν ξέρω.. δεν μπορώ να κοιμηθώ.

- Γιατί, κάτσε ξεκουράσου μια μέρα..

- Δεν μπορώ δεν μου πάει η καρδία... Καλά θα κάνω στάσεις, μην μου ανησυχείς .

Και γιατί όλα αυτά ειλικρινά δεν ξέρω .Τα εργασιακά μου προβλήματα τα είχα λύσει από την Θεσσαλονίκη λογο της μικροεπεμβασης, και είχα περιθώριο να αράξω καμιά βδομάδα σε κανένα φιορδ. Με μόνο μου μέλημα, να μην φάω πολλά λεφτά για την διατροφή μου αφού πλέον, δεν θα έκαιγα βενζίνη... Αλλά γιατί τα έκανα όλα αυτά.

Ίσως … Επειδή για ένα ολόκληρο χρόνο ονειρευόμουν αυτό το ταξίδι και τώρα που έφτασα εδώ δεν ήθελα άλλο να κοιμηθώ, ήθελα να το ζήσω.

Ίσως... Γιατί έβλεπα το φειζερ σαν αγωνιστικό μηχανάκι, με συγκεκριμένες μέρες ζωής και φοβόμουν ότι αν δεν κάνω γρήγορα, μπορεί να με αφήσει πουθενά και μετά να κατηγορώ τον εαυτό μου ότι επειδή δεν προσπάθησα αρκετά, δεν έφτασα στο μεγάλο μου στόχο.

Ίσως... Επειδή δεν ήθελα να φτάσω εκεί πάνω σαν να έκανα πικνίκ.

Ίσως... Επειδή είχα να οδηγήσω ένα χρόνο το φειζερ και το είχα απωθημένο.


Αυτά είναι τα ίσως... Το σίγουρο όμως ήταν, ότι το είχα γκαύλα, θέλει και άλλο....

[NIKANTHI]

[NIKANTHI]

Κάνω τις αγορές από το σούπερ και φτάνω …





Τρελα!! Εκεί γνώρισα ένα νορβηγό πατέρα που δίδασκε στο μικρό του γιο της τα μυστικά του ψαρέματος. Κάπως έτσι ήμουν μαρτυράς μιας ακόμα, μικρής νορβηγικής ιστορίας…

Ωραία ας πιω ένα καφέ . Μήπως σας τα πριξα με τους καφεδες… ρίχνω στον καφε νερό και βλέπω να βγάζει μπουρμπουλήθρες. Τι έγινε ρε παιδιά!! Πίνω μια γουλιά νερό, όχι ρε μάγκα πήρα ανθρακούχο. Τώρα, θα πιω και ο Θεος βοηθος. Πίνω μια γουλιά Κ ...με έστειλε! Το στομάχι μου πήγε να ανατιναχτεί! Αφου δεν ρώτησα τη νερό να αγοράσω, καλά να πάθω.

Είχε περάσει η ώρα έπρεπε κάπου να βρω στέγη. Τα κάμπινγκ στην Νορβηγία λειτουργούν το πολύ μέχρι τις εννιά μετά τρως πόρτα γιατί, όλοι κοιμούνται. Μπορείς βέβαια να πας μέσα να στήσεις σκηνή και να αράξεις για το Σαββατοκύριακο χωρίς να πληρώσεις αλλά καλύτερα είναι, να πας πριν τις εννιά

Φτάνω σε ένα μέρος σαν κάμπινγκ, πλησιάζω …

[NIKANTHI]

Ψάρευαν σολομούς και είχαν στήσει εγκαταστάσεις χωρίς την παραμικρή περίφραξη έτσι ώστε, και να εξυπηρετούν τους ψαράδες, αλλά και για να εκμεταλλευτούν το μέρος.





Πάω στην ρεσεψιόν να ρωτήσω για δωμάτια είχαν κλείσει. Να κορνάρω να φωνάζω τίποτα. Και επειδή δεν ήθελα να ξανά περάσω το χθεσινό με το στήσε ξέστησε, έφυγα προς αναζήτηση στέγης.





Βρίσκω κάμπινγκ ρωτάω για δωμάτιο 300 νοκ (32ε) του δίνω την χρεωστική..

- Δεν δέχομαι!!!

- Γιατί;

- Έτσι!!!

Τι νομίζετε, ότι φοροδιαφυγή υπάρχει μόνο στην Ελλάδα. Πλήρωσα με μετρητά, ούτε απόδειξη πήρα, ούτε έγραψα τα στοιχεία μου πουθενά ούτε τίποτα … Στην μαύρη καθαρά πήρε ο Νορβηγός τα λεφτά! Εμ έτσι είναι, πολλές φορές αυτοί οι λαοί έρχονται τα καλοκαίρια στην Ελλάδα για διακοπές και παίρνουν ιδέες. Και όσοι λένε ότι η Ελλάδα δεν εξάγει πλέον παγκοσμίως τον πολιτισμό, μάλλον κάνουν λάθος...