Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

[NIKANTHI]

Πω πω τρεις ωρες πως θα περάσουνε... Να σας πω ότι η Νορβηγία έχει την δεύτερη μεγαλύτερη ακτογραμμή στο κόσμο πίσω από τον Καναδά, ενώ η Ελλάδα είναι στη 10η θέση... Μάλλον δεν σας ενδιαφέρει! Καλά θα μιλήσω με την Ανθη στο τηλέφωνο.

– Ρε Ανθή με έχουν γαμήσει τα φέρρυ... Εχω σαλτάρει

– Ε πάνε από άλλο δρόμο

– Όχι γουστάρω!!!!

– ( Ποτε θα ησυχασει η ψυχη μου!!!!!!!) Πότε φτάνεις πάνω;

– Σε καμιά τέσσερις μέρες

– Ακόμα! (Κάπου εκεί η Ανθή συνειδητοποίησε ότι η Νορβηγία είναι τεράστια χώρα! Εμ με όποιο δάσκαλο καθίσεις...)

– Άσε με ρε Ανθή έχω και τον καημό μου με τα φέρρυ

– Εδώ να δεις τι γίνεται. Της κακομοίρας, πρόσεχε μην σου μπλοκάρουν τα λεφτά

– Σιγά μωρέ!

Εσείς εδώ όλοι στην Ελλάδα τότε βιώνατε τις γνωστές καταστάσεις και εγώ, είχα τον καημό μου με τα φέρρυ. Ήμουν μιλάμε, στην κοσμάρα μου τελείως... Τι να λέμε τώρα!

Επιτέλους επιβιβάζομαι και ξεκινάω....

[NIKANTHI]

Kάνω κάποια χιλιόμετρα και τι λέτε να έγινε...





Πήγα να πάρω το επόμενο φέρρυ εντωμεταξύ χωρίς υπερβολές, παρακαλούσα τον Θεό να μην φάω κανένα ξενέρωμα παλι. Δεν άντεχα άλλο!!

Κοιτάω το λιμάνι βλέπω αυτοκίνητα, και το καράβι στην προβλήτα.





Αχ θεέ μου ευχαριστώ. Ειλικρινά σας μιλάω είχα φτάσει στο αμήν. Παίρνω την σειρά μου πίσω από τα αυτοκίνητα και τότε ξαφνικά, βλέπω το φέρρυ να φεύγει. Που πας ρε!! Ρωτάω κάτι νορβηγούς μου λένε, γέμισε θα ξαναέρθει σε μιάμιση ώρα. Έλεος!

Άλλα παραδόξως δεν με χάλασε. Ήταν πανέμορφο το λιμανάκι και γούσταρα.

[NIKANTHI]

Τι είναι αλλη μιάμιση ώρα... σιγά.

[NIKANTHI]

Τόσα Φ... πήρα δεν σας είπα όμως πως κόβεις τα εισιτήρια στα Φ. Δεν πας σε κάποιο γκισέ να το κόψεις, όχι ! Αυτή έρχονται σε σένα με το μηχάνημα, για να πληρώσεις με κάρτα, ή μετρητά όπως θες, και μόλις πληρώσεις επιβίβαζε. Απλά πράγματα ούτε ουρές ούτε τίποτα, αφού με το οχημα σου θα σαλπάρεις στο οχημα σου, θα πληρώσεις.





Τα παιδια έπαιζαν ποδόσφαιρο για να περάσει η ώρα...





Και εγώ έβγαζα φωτογραφίες...

[NIKANTHI]

Σαλπάρουμε αλλά εγώ αναμονή στην αναμονή τα φτισα και σε μία καρέκλα ξεράθηκα, ήταν η μοναδική φορά που κοιμήθηκα σε φέρρυ. Ξυπνάω και σκέφτομαι λίγο τον χάρτη της Νορβηγίας... Ρε σύ πότε θα περάσουμε τον αρκτικό κύκλο και ρωτάω έναν νορβηγό. .. Τον περάσαμε από τη θάλασσα. Και εγω ροχαλίζα!!!! Απίστευτο!!!





Ξεκίνησα επιτέλους να οδηγώ και το σκεφτόμουν. Αύριο μεθαύριο τι θα λέω στα παιδιά μου οτι όταν, πέρασα τον αρκτικό κύκλο με τη μηχανή ροχάλιζα! Τελοσπάντων ήμουν και ζάντα από τον ύπνο οπότε δικαιολογούμαι όταν όμως ξαφνικά, ξύπνησα με την μία γιατί έφτασα...





Στον παγετώνα Svartisen.

[NIKANTHI]

Έτριβα τα μάτια μου να δω αν ονειρευόμαι...








Αν ήθελα έπαιρνα καραβακι και πήγαινα στον παγετώνα αλλά μόνο με την σκέψη του καραβιού, το άφησα. Ε ναι, καιρός να οδηγήσω και λίγο.

Σωματικά ήμουν στην ίδια κατάσταση πονούσα και οδηγούσα. Ούτως ή άλλως με τοσα Φ ξεκουραζομουν. Βρισκόμουν ναι μεν πολλές ώρες στο δρόμο άλλα οδηγούσα ελάχιστα κατα τα αλλα, ψυχικα δεν με ενοιαζε τίποτα... Ένιωθα μια απίστευτη αγαλλίαση όπως όταν πηγαίνεις να παρακολουθήσεις κάποια λειτουργία σε μία εκκλησία... Αφού βρισκόμουν στον παράδεισο.

[NIKANTHI]

[NIKANTHI]

[NIKANTHI]

Και αφου πείρα...





Ούτε να το γράψω δεν τολμω

[NIKANTHI]

Το τελευταίο της ημέρας και φτανω στην στερια





Καλά θα τα χάσουμε τελείως!! Έφτασα σε ένα τεράστιου όγκου καταρράκτη που ήταν αδύνατο να τον φωτογραφίσω ολόκληρο… Αυτό που βλέπεται είναι το ένα τρίτο του!!

Έκατσα πόση ώρα να το χαζεύω και να προσπαθώ να τον φωτογραφίσω οπου φυσικά, περνούσαν και πάλι μηχανόβιοι και κανείς δεν σταματούσε. Έτσι είναι όμως η Νορβηγία εκεί που σταματαω εγώ, πιθανόν κάποιοι άλλη που θα περάσουν από το μέρος ούτε να προσέξουν την ομορφιά που του κυκλώνει. Αλλα και εγώ ποσα μπορεί τελικά να μην είδα, που κάποιοι άλλη να τα θαύμασαν…

[NIKANTHI]

Σταματάω μία απότομα στην άκρη του δρόμου. Όχι ρε μάγκα μου το είδα και αυτό!





Αφήνω το μηχανάκι και το πλησιάζω τωρα, με αστειρευτο θαρρος για να το βγάλω φωτογραφία. Με κοιτάει τώρα αυτό...



- Εσύ αγόρι μου η πολύ τρελός είσαι ή πολύ χαζός!






Με το που νιώθω όμως ότι αγριεύει και τρέχω προς το μηχανάκι με επιτάχυνση που θα ζήλευε... Και ο Γιουσειν Μπολτ...


- Μπα για πολύ τρελό δεν με κόβω!!

[NIKANTHI]

Το σαιτ με της 18 πιο όμορφες διαδρομές της Νορβηγίας κατά τους νορβηγούς, έχει μέσα φυσικά και φωτογραφίες για να σου παρουσιάσουν και οπτικά της ομορφιές του τόπου τους. Αυτές οι φωτογραφίες από το σημείο έχουν φωτογραφηθεί έχουν μια πινακίδα είτε στην Νορβηγία, είτε στο σαιτ για να ξέρεις από πού τραβηχτήκαν….





Έτσι αν πας από αυτά τα μέρη να ξέρεις τη τοπίο θα δεις, και από πού ακριβός θα το δεις. Είδα και εγώ μια πινακίδα και πήγα…





Εκεί είδα ένα γκρουπ ποδηλατών που ήταν μέσα στην τρελα που είχαν φτάσει μέχρι εκεί. Ανέβαζαν ένας ένας τα ποδήλατα τους πάνω σε ένα βράχο και τα βγαζαν φωτογραφίες Δεν ξέρω βεβαία από πού ήρθαν αλλα από οπου και να ήρθαν …. Και λίγα έκαναν !!!!!!!

Ξεκινω...

[NIKANTHI]

Φτάνω στο Μπόντο, σχετικά εύκολα βρίσκω το λιμάνι και παω στην προβλήτα για να πάρω το πλοίο για Λαφοτεν. Ηξερα ότι το πλοίο φεύγει κάθε βράδυ (το βράδυ είναι λίγο υποκειμενικό) στις δωδεκα φυσικά, δεν είχα κόψει εισιτήρια αλλά ούτε και ήξερα πόσο κοστίζουν ( 35ε).

Πάω να κόψω εισιτήρια ήταν κλειστά. Ρωτάω και μου λένε, δυο ωρες προτού να ξεκινήσει το καράβι έρχεται ένας λιμενικός υπάλληλος και τον πληρώνεις επιτόπου. Ε ναι τεσσερις ωρες πιο πριν τι να κάνει, τζάμπα να πληρώνεται. Άραξα και εγώ σε ένα πεζουλάκι για να περάσει λίγο η ώρα.

Είδα ποδήλατα για νορβηγικές κλιματολογικές συνθήκες...





Και γνώρισα μια παρέα ολλανδών μοτοσικλετιστών που πήγαιναν και αυτοι Νordkapp και μετά, θα κατηφόριζαν από Φιλανδία.





Αλλά τους είδα πολύ κρυόκωλους και τους άφησα.

Πήρα την κονσέρβα μου με τά μεξικάνικα φασόλια, άραξα σε ένα παγκάκι και χάζευα τα χρώματα του νορβηγού ουρανού στη μάχη που έδινε με τον ήλιο, για να μην τον αφήσει να δύση.

[NIKANTHI]

Μέσα στην τυχη μου ήμουν άτυχος. Το βουνό με έκρυβε να δω ολοκληρωτικά τον ήλιο του μεσονυκτίου αλλά δεν πειράζει, θα τον έβλεπα στο πλοίο για τα Λαφοτεν.

Επιβιβάζομαι στο πλοίο και τρέχω να βγω έξω για να δω τον ήλιο...

[NIKANTHI]

Πάλι όμως τα βουνά με έκρυβαν.





Δεν πειράζει. Και με αυτό που είδα ένιωθα πραγματικά ευτυχισμένος. Φυσούσε τρελά στο καράβι, κουνούσε είχε υγρασία αλλά δεν με ένοιαζε τίποτα. Ταξίδευα κάπου πάνω από τον αρκτικό ωκεανό και έφτανα σε μέρη, που ούτε στα πιο τρελα μου όνειρα δεν μπορούσα να φανταστώ




Κατά τις τρεις το πρωί κουράστηκα πια, και άραξα σε μία καρέκλα για να κοιμηθώ καμιά ωρίτσα μιας και, τεσσεραμισή το πρωί εφτανα στα Λαφοτεν.


Συνεχίζετε...