17 Ιανουαρίου και για κάποιο (θηλυκό)λόγο βρίσκομαι στην Ερμιόνη. Τη προηγούμενη οριακά παρέδωσα εργασία και σήμερα προβλέπετε βολτούλα για να ξεσκάσω.
Ναύπλιο έχουμε ξαναπάει , ο καιρός είναι αμφίδρομος άρα ο κωλοσούρτης και η Τρίπολη είναι κακή ιδέα γιατί η συνεπιβάτιδα το μόνο αδιάβροχο που είχε ήταν το κράνος.
Ανοίγω το χάρτη και καρφώνω το δάχτυλο μου στα Μέθανα.
-Στα Μέθανα θα πάμε, της λέω.
-Έχω να πάω χρόνια. Μας πήγε μια φορά ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρή, μας πήγε στο ηφαίστειο.
(Αυτό με το ηφαίστειο έκανα πως δεν το άκουσα. Ποιο ηφαίστειο; σκέφτηκα από μέσα μου και απλά δεν έδωσα σημασία.)
Από Ερμιόνη μπορούσα να πάω από διάφορους δρόμους, διάλεξα τον γνωστό για μένα(https://www.google.gr/maps/dir/%CE%9...3986!3e0?hl=el) γιατί φύσαγε πολύ και ήθελα τα σίγουρα. Έλα που σε αυτό το κομμάτι(https://www.google.gr/maps/dir/37.52...!4m1!3e0?hl=el) έχει έργα και φανάρια. Το καλό είναι ότι η συνεπιβάτιδα γούσταρε πάνω στο μηχανάκι και δεν είχα προβλήματα παραπόνων.
Φτάνοντας στη χερσόνησο και περνώντας το κομμάτι που την ενώνει με τη στεριά είδα αυτό.
Συνημμένο 393002
Και βρίσκετε ακριβώς εδώ.
https://www.google.gr/maps/@37.55878...2!8i6656?hl=el
Τώρα άρχισα να καταλαβαίνω ότι όντως υπάρχει ηφαίστειο. Τι ηφαίστειο ρε;,ξανασκέφτομαι. Κανά λοφάκι θα είναι, ό,τι έχει απομείνει.
Βουρ για τα Μέθανα λοιπόν.(https://www.google.gr/maps/place/%CE....3885193?hl=el)