6 χρόνια καθημερινά στο δρόμο με το Versys και αν έχω φάει βροχές στους δρόμους.
Σήμερα Κυριακή χαλαρά κανονίζω καφε απογευματινό να συνδυαστεί με το μπασκετάκι ΠΑΟ-ΟΣΦΠ. Κράνος μπουφάν γάντια και μόλις φεύγω ξεκινάει η μπόρα.
Είμαι με λάστιχα κοντά 3ετών με το πίσω να έφτασε πρόσφατα δείκτη φθοράς.
Είμαι υποψιασμένος πόσο θα γλυστράει και πάω με 20. Λέω από μέσα μου κακώς έφυγα μόλις έπιασε η μπόρα και είμαι και με πίσω λάστιχο χωρίς φρέσκιες βαθιές αυλακώσεις για τέτοια μπόρα και λασπομένα ποταμάκια. Τρέχοντας κάποιος με προλάβαινε για πλάκα. Μένω στις σκέψεις και επικεντρώνομαι στο να προσέχω.
Κατηφορίζω το φανάρι της Αγ.Φωτεινής και πάω να στρίψω αριστερά στη Βενιζέλου για Π. Φάληρο. Ο δρόμος ανηφορίζει πριν τη πλατεία και βλέπω και λευκή γραμμή ποταμάκι με βρωμόνερα να κόβει διαγώνια την άσφαλτο. Είμαι με κουμπωμένη 1η ακόμα, σταθερό γκάζι χαμηλές στροφές, και πάω με 15-20 το πολύ.
Και ξαφνικά το πίσω δε πατάει πουθενά, πετιέται δεξιά ο κώλος, με προσπερνάει, και η μηχανή φεύγει από τα χέρια μου, φεύγω και από τη σέλα και αρχίζει και ανηφορίζει μόνη της τσουλήθρα σε ανηφόρα πεσμένη αριστερά.
Εγώ έπεσα με την αριστερή πλευρά στο δρόμο, κάνω και γω λίγο τσουλήθρα αλλά πιο αργός στη τσουλήθρα ανόδου.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Το Versys μετά από μια 10μετρη τσουλήθρα σταμάτησε όταν έσκασε στη ρόδα ενός αυτοκινήτου παρκαρισμένου, με τη ζελατίνα.
Σύνοψη:
Η μηχανή σπασμένη ζελατίνα, φαγωμένο αριστερό μανιτάρι, και σπασμένος δεξιός καθρέφτης.
Εγώ ένα γενικότερο πόνο στο θώρακα από το τράνταγμα που έπεσα κάτω και ένα ελαφρύ τράβηγμα στον αριστερό προσαγωγό, αλλά ούτε γρατσουνιά. Δεν είχε φθορά ούτε το μπουφάν τόσο που γλύστραγε. Η αίσθηση ήταν σαν να σου χουν ρίξει βούτυρο σε καλογυαλισμένο παρκέ. Μιλάμε για τόση απώλεια τριβής. Μου θύμισε το βιντεάκι με το ζευγάρι κάπου στο εξωτερικό (νομίζω με ER6) που πήρε αγκαλιά το κορίτσι να το προστατέψει ενώ κάνανε τσουλήθρα σε αυτοκινητόδρομο και η μηχανή τους προσπέρασε με x3 speed. Ίδια φάση με ελάχιστα χιλιόμετρα για μένα.
Υστερόγραφο:
Ξεκίνησα πρώτος από το φανάρι και πίσω μου καμιά 7-8 αμάξια και 4-5 στο κάθετο σταματημένα, είδαν όλοι το σκηνικό live. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ! ΚΑΝΕΝΑΣ!
Βέβαια και γω σηκώθηκα σχεδόν αμέσως αφού τσέκαρα οτι δε πονάω σε χέρια πόδια λεκάνη.
Ο μοναδικός που ήρθε και ενδιαφέρθηκε ένα παλικάρι από το ΜπαρΜπεεκιου που έτρωγε και ήρθε να σηκώσει τη μηχανή και να με ρωτήσει αν είμαι καλά. Μου είπε και ο ίδιος οτι επειδή κοίταζε το δρόμο είδε οτι με πάνω από 20 δε πήγαινα και δε μπορούσε να εξηγήσει ούτε εκείνος την απώλεια πρόσφυσης τόσο απότομα και χωρίς να ακούσει γκαζιά.
Φωτογραφίες από τη διαδρομή και τη τσουλήθρα.
με X το σημείο που άρχισε η τσουλήθρα, στο βελάκι στην άκρη εκεί που σταμάτησε η μηχανή με 15-20χλμ/ω επαναλαμβάνω και ανηφόρα.
Αυτά...