Αφού πήρα τις απαραίτητες δόσεις καφεΐνης για το δρόμο και ξαναγέμισα τα μπουκαλάκια μου με νερό από το κάμπινγκ, φόρτωσα τα πράματα στο φέιζερ και είπα σιγά-σιγά να ξεκινήσω. Μάζεψα όλα τα αδιάβροχα πάνω από την κλειδαριά, βάζω μπρος, και το φειζερ άρχισε να βγάζει καπνούς!! Και να μυρίζει πλαστικιλά!! Εκείνη την ώρα αυτομάτως θυμήθηκα όταν είχα πάει το φειζερ στον ηλεκτρολόγο που και τότε, έβγαζε καπνούς.! Μιλάμε μόνο που δεν με πήραν τα κλάματα.
Αφού έκανα ένα τσιγάρο να ηρεμήσω το σκέφτηκα λίγο καλύτερα το όλο σκηνικό. Παίζει εχθές έτσι όπως στούμποσα τις αδιάβροχες μου γκέτες (Ειχα δύο ζευγάρια) πάνω από την κλειδαριά για να μην έχω τίποτα προβλήματα από την υγρασία, να ήταν ακόμα κάπως ζεστός ο κινητήρας με τις μπουκάλες και να κόλλησαν, οι αδιάβροχή σκέτες από τη θερμοκρασία πάνω στο μηχανάκι… Για αυτό και μύριζε πλαστικιλα. Ας ελπίσουμε δηλαδή! Μακάρι να είναι απ' αυτό. (Τελικά μάλλον απ' αυτό ήταν) και φυσικά πλέον το φέιζερ το κουκούλωνα τα βράδια μόνο με τα αδιάβροχα.
Ξεκινάω μέσα στο άγχος και πετάγεται μια ο ρεσεψιονιστ και μου λέει.
– Μην βάζεις μπρος εδώ το μηχανάκι μερικοί ακόμα κοιμούνται.
Βρε δεν γαμιέσαι κι εσύ, που να το βάλω! Τι να κάνω να το τσουλήσω. Ξεκινάω κάνω 500 m και μου ανάβει ένδειξη στο κοντέρ, ότι το μηχανάκι θέλει λάδια! Ε δηλαδή έλεος! Χέστο! Άσε να κάνω κάποια χιλιόμετρα και μετά αν είναι συμπληρώνω.
Συνέχισα προς την κατεύθυνση που τελικά δεν ακολούθησα εχθές, πέρασα και πάλι από το ξενοδοχείο με την λίμνη και κοιτούσα μπας και δω το camping που πιθανόν να έμενα εχθές αλλά τελικά, δεν το βρήκα! Το κόκκινο φωτάκι άναβε συνέχεια και μαζί του και τα δικά μου λαμπάκια, μέχρι που βρήκα ένα ωραίο σημείο και ειπα να το εκμεταλλευτώ.
Βάζω λαδί και έτσι όπως ξανά τοποθετώ την τάπα καταλάθος ακουμπώ την πλαστική ροδέλα που είχε πάνω στο στόμιο του κινητήρα και αυτή, πέφτει κάτω και σπάει… Ημαρτον!!!! Τώρα!! Να πάει Να γαμηθεί και αυτή, κουμπώνω την τάπα χωρίς ροδέλα και ξεκινάω. ( βέβαια ήδη μου έμπαιναν ψύλλοι στ' αυτιά μην και τυχόν έχω πλέον πρόβλημα στο να συμπληρώνω λάδια στο φέιζερ ,αλλά και τι να κάνω)
Οπως καταλαβαίνετε, παίζει σε αυτό το πρωινό να έχασα και κανένα κιλό από την κατά ριπάς φρίκες που έτρωγα. Πάμε και βλέπουμε το πολύ πολύ, η Ανθη να κάνει διακοπές στη Θεσσαλονίκη.
Η πέτρα του σκανδάλου …
Ξεκίνησα μέσα από τις Άλπεις να φτάσω έως το Σαμονί, και αρχινάω στην διαδρομή μου να περνάω μέσα από πολλά χωριά όπου, γινόταν ο κακός χαμός από κίνηση…ΩΧ!!! Ε λέω θα το παλέψω, συνεχίζω περνάω μέσα από κάποιες κωμοπόλεις και να γίνεται το πατάμε να σε πατώ, από το μπλοκάρισμα…ΩΧ!!!
Κοιτάω τον Τομ και παρατηρώ ότι όλη η διαδρομή για το Σαμονί πήγαινε κάπως έτσι το σκέφτομαι… Αστό Νίκο δεν είμαστε για τέτοια και το παράτησα. Ούτως ή άλλως σήμερα το πρόγραμμα μου έλεγε να επισκεφτώ επιτέλους τα γαλλικά μπαλκόνια. Πάμε να δούμε τα γαλλικά μπαλκόνια γιατί όπως την κόβω τη δουλειά σε λίγες μέρες, θα είμαι στου σπιτιού μου την βεράντα.