Αν ειχαμε μπροστα μας ενα ματσο σιδερα, πλαστικα και καλωδια θα βαζαμε ολοι το χερι μας στην φωτια οτι αυτος ο σωρος δεν εχει ψυχη
οταν αυτο το ματσο ομως μεταμορφωνεται σε μηχανη, στην μηχανη μας, επιλεγουμε να του δωσουμε υποσταση, ονομα, μεχρι και κομματι στην πρωτοχρονιατικη πιτα της κοβουμε
Νομιζω η ειδοποιος διαφορα του καθημερινου χρηστη απο το "θυμα" η τον ερωτευμενο (συνηθως ειναι το ιδιο και το αυτο) μπορει να εγκλωβιστει σε μια ματια σε μια προσφωνηση
για καποιους ειναι η μηχανη τους το μεταφορικο τους μεσο και για αλλους το κοριτσι τους, η οπως αλλιως την αποκαλει ο καθενας.
Εχω παρατηρησει επισης οτι στο μεγαλυτερο ποσοστο οι μηχανες αποκτουν θηλυκή υποσταση και αυτο δεν γινεται επειδη απλα το αρθρο που προηγειται ειναι γενους θηλυκού (η μηχανη) αλλα επειδη ετσι στο μυαλο μας ολοκληρωνεται πιο αρτια η ερωτικη σχεση που εχουμε, γιατι μην κρυβομαστε περι τετοιας προκειται.
Η διαδικασια του αποχωρισμου ειναι παντα επιπονη ειτε προκειται για παπακι ειτε για κατι μεγαλυτερο
προσωπικα σε καθε πωληση ειχα δευτερες σκεψεις μεχρι την τελευταια στιγμη, καποιες φορες το ακυρωσα κιολας και οταν εν τελη εφευγε απ τα χερια μου και την εβλεπα να απομακρυνεται στα χερια ενος ξενου γυρναγα σπιτι κατσουφης και κακοδιαθετος, κατι που κραταγε πολλες μερες.
Και ποτε μα ποτε η χαρα που μου προσφερει η ελευση της επομενης δεν ηταν τοσο μεγαλη για να σταματησω να σκεφτομαι την πρωην.
Το αποτελεσμα ειναι αυτη την στιγμη να μετραω 5 μηχανες ηδη στο γκαραζ μου γιατι καποιες δεν μπορεις να τις διωξεις με τπτ, ειτε γιατι ειναι η πρωτη σου, ειτε γιατι κοπιασες να την αναστησεις, ειτε γιατι δεν αξιζει να την πουλησεις, ειτε γιατι απλα την θες εκει να την εχεις εσυ και οχι καποιος αλλος
αλλα ουσιαστικα περαν του οτι ξερω οτι ειναι δικες μου και τις χαιρομαι οπτικα και εγωιστικα ξεκαθαρα, απολαμβανω τις δυο μονο καθοτι οι υπολοιπες ειναι παροπλισμενες.
Τα εξοδα που συνοδευουν ολη αυτη την τρελα επισης ειναι πολλα γιατι παροπλισμενες η μη θες να τις εχεις στην πενα
πολλες φορες νιωθω οτι συντηρω δευτερο νοικοκυριο
εννοειται οτι χρειαζεσαι χωρο γκαραζ, συνηθως εχεις και εργαλεια και παντα θες κιαλλα, παντα κρυφοκοιτας για ανταλακτικα και εισαι ετοιμος να τσιμπησεις κατι και γενικα αυτο το γαιτανακι δεν τελειωνει ποτε
Πολλες φορες εχω αναρωτηθει , αν στα 18 απλα ειχα παρει ενα αμαξι οπως ο περισοτερος κοσμος (και μετα απο 20 χρονια και ενα σκουτερ)θα ειχα γλιτωσει απο ολο αυτο ?η θα εσκαγα χρονο και χρημα σε κατι αλλο?ειναι η αναγκη μας να απασχολουμαστε με κατι η οι μηχανες μας βγαζουν αυτη την πολυσυλλεκτικη διαθεση?
Εχει νοημα εν τελη ολο αυτο η απλα κολλαει το κεφαλι μας? Απο που προκειπτει η αναγκη μας να δενομαστε με ενα ματσο σιδερα πλαστικα και καλωδια?
Ειμαι σιγουρος οτι υπαρχουν αρκετες "πονεμενες" ιστοριες εδω μεσα