Είχε ψόφο αφου είχαν παγώσει τα χέρια μου στο μηχανάκι και αρκετό αέρα.
– Νίκο για δες πως βαθμούς έχει.
– Κρύωσες.
– Πάγωσα!
Βλέπω το θερμόμετρο στο κινητό και μου πετάχτηκαν τα μάτια έξω.
– Ανθη πόσους βαθμούς λες να έχει.
– Ξέρω γω 10.
- Για δες...
– Ο Χριστός και Παναγία.
Μιλάμε δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε, χειμώνας κανονικός! Και ήταν κοντά 11 το πρωί δηλαδή τα χαράματα μπορεί να είχε και μειον!
Χαζέψαμε λίγο στο μαγαζί με τα σουβενίρ για να ζεσταθούμε λιγάκι.
Μέχρι που κατηφορίσαμε το βουνό ελπίζοντας ότι με το που κατέβουμε υψόμετρο από το χειμώνα, θα ξανά επιστρέψουμε στο καλοκαίρι.
Συνεχίσαμε μέσα από επαρχιακούς δρόμους όπου φυσικά κάναμε και τις απαραίτητες στάσεις... θαυμάζοντας την τοπική αρχιτεκτονική
Αλλα και όχι μονο…
Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 05/07/2018 στις 12:12.
Όταν μετά από κάποια χιλιόμετρα σταματάμε σε διόδια. Πούστηδες και βιγνετα και διόδια! Φτάνω στο γκισέ (9 €) και πως κοιτάω, όλα τα οχήματα από φορτηγά μέχρι μηχανάκια πληρώνουν το ίδιο αντίτιμο. Και μέχρι να φτάσουμε στο Μόναχο έβριζα!! (Την ιστορία για αυτά τα διόδια θα την μάθενα, στο καράβι για την επιστροφή μου στην Ελλάδα)
Περάσαμε τα ανύπαρκτα σύνορα, μεσημέρι ποια πήγαμε στο σπίτι… Οι γονείς φυσικά τρελάθηκαν από τη χαρά τους και περάσαμε, ένα πανεμορφο οικογενειακό βράδυ
Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 05/07/2018 στις 12:04.
Πήγαμε στην Viktualienmarkt και χτυπήσαμε για πρωινό Lemberkasse
Κάνοντας φυσικά πικνίκ σε ένα παγκάκι.
Πηγαίνοντας η Ανθή να πληρώσει είδε ότι στο ταμείο δούλευε ελληνίδα και από ότι την είπε, ήταν κοντά στον χρόνο στη Γερμανία αλλά σε λίγες μέρες θα επέστρεφε μόνιμα στην Ελλάδα, μιας και δεν την παλεύω άλλο. Ήταν και σε καλο πόστο φαντάσου δηλαδή, οι άλλοι έλληνες τι τραβάνε!
Ξανά κατευθυνθήκαμε στο κέντρο κάτσαμε απέναντι από το δημαρχείο για καφέ και πήραμε τηλέφωνο να 'ρθουν και τα ανηψιά μας που εκείνο το διάστημα, φιλοξενούνταν από τον παππού και την γιαγιά για τις καλοκαιρινές τους διακοπές στη Γερμανία.
- Ανθη λες να χαθουν.
– Όχι ρε ξέρουν το δρόμο.
Η ώρα να περνάει τα ανίψια άφαντα και εμένα να με εχει πιάσει νευρικό γέλιο και να σκέφτομαι, αν η Νικολούλη κάνει εντοπισμούς στη Γερμανία. Μέχρι που ήρθαν ευτυχώς!
Εμείς εντωμεταξύ ήδη πίναμε καφέ και λένε να παραγγείλουμε.
– Τι θα πιείτε ρε παιδιά.
– Φέρε μια μπύρα!
Ώπα τι παίχτηκε εδώ.
12. 00 η ώρα το μεσημέρι μαζεύτηκες κόσμος και κοσμάκης στην πλατεία να δουν, τα διάσημα μπαρμπαλεδάκια να χορεύουν γύρω από τον κεντρικό ρολόι του δημαρχείου.
Τα επάνω απεικονίζουν μάχη και τα κάτω, τη γιορτή μετά το τέλος του πολέμου.
Εντάξει ψιλό βλακεία είναι και σίγουρα το θέαμα δεν δικαιολογεί, το πλήθος των τουριστών που μαζευόταν για να το παρακολουθήσουν. Πόσο μάλλον τα χειροκροτήματα και τις ιαχες θαυμασμού τους, αλλά και τι να πεις!
Πίσω στα δικά μας...
– Παλικάρια πήγατε τις μέρες που είστε Γερμανία στο English garden.
– Όχι Νίκο.
– Α… Χάσατε τα καλύτερα, εκεί έχει τους καλύτερους κώλους!! Γερμανίδες τα πετάνε όλα και κάνουν ηλιοθεραπεία στο ποτάμι. Μιλάμε τρελά!! ΚΡΙΜΑ!!
– Καλα πάμε τώρα!
Και ξεκινήσαμε με την άνθη ξεναγό, να δούμε τους ΚΟΛ…
Τον αγγλικό κήπο ήθελα να πω.
Αφου για το ΜΟΥΝΤΙΑΛ δεν ειναι...
Αλλά εμείς φυσικά δεν ήρθαμε για αυτό!
Πηγαίνοντας προς το επίμαχο αξιοθέατο περάσαμε από ένα κιόσκι που ήταν μαζεμένα πολλά νοικιασμένα ποδήλατα από αυτά που είναι σαν αμαξα, εσυ κάθεσαι πίσω και αυτή σε κάνουν βόλτα… Τελοσπάντων αφού τους αγνοήσαμε, πετάγονται μία οι οδηγοί στα ελληνικά και άρχισα να μας κράζουν.
– Τι έγινε ρε παιδιά υπάρχει κανένα πρόβλημα.
– Όχι όχι δεν λέγαμε για σας.
Αρέ Ελληναράδες, παντού ίδιοι είστε!! Πεσαν στην περίπτωση και αυτή!
Μέχρι που φτάσαμε…
Εκεί κατάλαβα για άλλη μία φορά, το πόσο βολεύει να έχεις DSLR.
Κανείς ζουμ από μακριά.