...ελάτε να σιγοτραγουδήσουμε...
έχω κάνει συμφωνία με τον Θάνο, ότι εδώ μέσα, θα βάζουμε μόνο στίχους
...κι ότι δεν θα ανοίγουμε αλλο ποστ για να τραγουδάμε:wacko:
...ελάτε να σιγοτραγουδήσουμε...
έχω κάνει συμφωνία με τον Θάνο, ότι εδώ μέσα, θα βάζουμε μόνο στίχους
...κι ότι δεν θα ανοίγουμε αλλο ποστ για να τραγουδάμε:wacko:
...you people...
..ready to smile...
...speak to the wind...
...open your wings...
...ready to fly...
...life is life out there...
nimbus
RAMMSTEIN
I want
I want you to trust me
I want you to believe me
I want to feel your eyes
I want to control every heartbeat
I want to hear your voices
I want to disturb the peace
I want you to see me well
I want you to understand me
I want your fantasy
I want your energy
I want to see your hands
I want to go down in applause
Do you see me?
Do you understand me?
Do you feel me?
Do you hear me?
Can you hear me?
We hear you
Can you see me?
We see you
Can you feel me?
We feel you
I don't understand you
I want
We want you to trust us
We want you to believe everything from us
We want to see your hands
We want to go down in applause - yeah
Φίλα με
Ριφιφί
Τι πιο όμορφο σ' αυτή τη ζωή
F C Dm
Απ' την λάμψη των δικών σου ματιών
Dm C Dm
Τι πιο όμορφο και πιο λαμπερό
Am C Dm
Σ' έναν κόσμο που φοβάται το φως
Τι πιο όμορφο και πιο μαγικό
Απ' το πάθος των γλυκών σου φιλιών
Την ανάσα σου όταν νοιώθω καυτή
Στην φωτιά της μαθαίνω να ζω
Gm C F Dm
Φίλα με πάλι φίλα με αγκάλιασε με
Gm C Am
Μες στο κορμί σου να κρυφτώ
Gm C F Dm
Φίλα με πάλι φίλα με ξημέρωσέ με
Gm C Dm
Σ' ένα ταξίδι ερωτικό
Dm C Dm | F C | Dm Em Gm | Bb C | Dm
Με το γέλιο σου νοιώθω πως ζω
Με το δάκρυ σου νοιώθω πως χάνομαι
Τι πιο όμορφο και πιο ζωντανό
Απ' αυτό που για σένα αισθάνομαι
Η αλήθεια και το ψέμα εσύ
Κι όλα τα άλλα στον κόσμο κομμάτια
Τι πιο όμορφο πάνω στη γη
Απ' τα δικά μας ατέλειωτα βράδια
Φίλα με πάλι...
...you people...
..ready to smile...
...speak to the wind...
...open your wings...
...ready to fly...
...life is life out there...
nimbus
RAMMSTEIN
NEBEL
They stand with their arms tightly around each other
a mixture of flesh, so rich in days
where the sea touches the land
she wants to tell him the truth
But the wind eats her words
where the sea ends
she holds his hand, trembling
and kissed him on the forehead
She carries the evening in her chest
and knows that she must wither away
she lays her head in his lap
and asks for a last kiss
and then he kissed her
where the sea ends
her lips, delicate and pale
and his eyes tear up
The last kiss was so long ago
the last kiss
he does not remember it anymore
Θηβαίος Χρήστος & Ottaviano Emilia
Μουσική/Στίχοι: Θηβαίος Χρήστος/Θηβαίος Χρήστος
Cmsus9
Κάποιοι φιλήσανε τον Ιούδα εκεί στο Μέτωπο
κι άλλοι ψαρέψανε ουρανό σ’ ένα πηγάδι
άλλοι κρεμάσαν σαν δικτάτορα ένα φυλακτό
Ab Bb Ab G Cmsus9
στις φυλακές πάντα ονειρεύονται το βράδυ
Κάναμε έκτρωση σ’ ότι αθώο μας απέμεινε
κι εσύ συνέλαβες μ’ ένα άρωμα τυχαίο
μα τα τριαντάφυλλα που σου ‘στειλα λίγο έλειψε
χαράματα να σκοτωθούν σ’ ένα τροχαίο
Cm sus9 Bb
Gm Dm C
Όσο αξίζει μια γρατσουνιά απ’ την ανάσα σου
Gm Dm C
δεν αξίζουν θεωρίες μιας ζωής
Gm Dm C Eb
γυναίκα αν έχω κάνει λάθος συγχώρα με
D [Em C B7]
γυναίκα αν είμαι σωστός μη μου το πεις
A G F G Cmsus9
Κάποια πατρίδα τα χείλια μου τα φίλησε
φτηνά και μ’ έσπρωξε γελώντας προς την μάχη
κι όσοι της δώσαν το κορμί τους για παράσημο
αυτή ένα τάφο τους κάρφωσε στην ράχη
Όσα θηρία με ζυγώσανε τους έφτασε
να χορτάσουν μοναχά με την στολή μου
μα οι άνθρωποι μ’ άφησαν ήσυχο σαν έμαθαν
πως γυάλιζα ένα πολυβόλο στην αυλή μου
Όσο αξίζει μια γρατσουνιά απ’ την ανάσα σου...
Θυμάμαι κάποτε στα μάτια σου κυνήγησα
τον εαυτό μου μ’ ένα μαχαίρι της κουζίνας
μα μόνο η τρέλα, μόνο η τρέλα μου με ξέπλυνε
σαν καταρράχτης απ’ το αμάρτημα της φτήνιας
Κι έτσι του κόσμου τα μπαλκόνια ερωτεύτηκα
αυτά που αγγίζουν το βλέμμα με το στόμα
μα δεν ξεχνάω τα υπόγεια που κυλίστηκα
γι’ αυτό η φτέρνα μου έχει δέσει με το χώμα
Όσο αξίζει μια γρατσουνιά απ’ την ανάσα σου...
Απόψε πότισα τις ρίζες μου ονειρεύτηκες
και τους καρπούς που εγκυμονούσε η τροχιά σου
κυρά δεν βρήκα μουσική που να σου άξιζε
πόνος στη γέννα προσκυνώ την αρχοντιά σου
Θα χαραμίσω την ζωή μου περιμένοντας
να’ ναι πολύ αργά για να την διορθώσω
και στα ρουθούνια του ουρανού θα μπω ουρλιάζοντας
την μύτη του πριν ξεψυχήσω να ματώσω
Όσο αξίζει μια γρατσουνιά απ’ την ανάσα σου...
...you people...
..ready to smile...
...speak to the wind...
...open your wings...
...ready to fly...
...life is life out there...
nimbus
Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Eb Cm Bb Cm
Άστρο θαμπό του πρωινού
G Cm
για χάρη σου αγρυπνούμε
Eb Cm Bb Cm
η αναπνοή μας σου μιλά
C7 F Bb Cm
κι οι βράχοι κρυφακούνε
G G#
άστρο του πρωινού
Το φως σου από ουρανό
απόμακρο το στέλνεις
άστρο θαμπό του πρωινού
που τη ζωή μας φέρνεις
άστρο του πρωινού
Άστρο θαμπό του πρωινού
βλέπουμε να σιμώνεις
κι όσο έρχεσαι λαμπρύνεσαι
το φως δυναμώνεις
άστρο του πρωινού
Ένα λοφίο πορφυρό
φορώντας πλησιάζεις
αστέρι που, πριν έρθεις καν
άστρο που φεύγεις πάλι
άστρο του πρωινού
Άστρο θαμπό του πρωινού
για χάρη σου αγρυπνούμε
και τούτη η μέρα ας μας βρει
μ' αυτούς που αγαπάμε
άστρο του πρωινού
...you people...
..ready to smile...
...speak to the wind...
...open your wings...
...ready to fly...
...life is life out there...
nimbus
Νιώθω μεγάλη μοναξιά
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Ερμηνευτές: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος
νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος
έχω χαθεί σαν το παιδί
σ' ένα τεράστιο Λούνα-παρκ
κι ακούω μόνο την καρδιά μου να χτυπάει
χτυπάει μια
χτυπάει δυο και σταματάει
πόσες φορές έχω χαθεί...
πόσες φορές έχω χαθεί...
πόσες φορές έχω πεθάνει δε θυμάμαι...
Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος
έχω χαθεί σαν το παιδί
σ' ένα τεράστιο Λούνα-παρκ
κι ακούω μόνο την καρδιά μου να χτυπάει
χτυπάει μια
χτυπάει δυο και σταματάει
Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος
οι έρωτες μου
οι ενοχές μου
κρατάνε μόνο μια στιγμή κι ύστερα φεύγουν
με αποφεύγουν
Και νιώθω πάλι μοναξιά μέσα στο πλήθος
μια μοναξιά μες τη δική σου την αγάπη
κι ακούω μόνο την καρδιά μου να χτυπάει
χτυπάει μια
χτυπάει δυο και σταματάει
Πόσες φορές έχω πεθάνει δε θυμάμαι
πόσες αγάπες μου γυρίσανε την πλάτη
έχω περάσει τα δεκάξι και φοβάμαι
τη μοναξιά
τη μοναξιά μες τη δική σου την αγάπη
Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος
είμαι ένα ψέμα σαν εσένα μες το πλήθος
και συ περνάς
ξαναπερνάς
μα δε σου δίνω σημασία κι υποφέρεις
γιατί η αγάπη
έχει μια άλλη μοναξιά που δεν την ξέρεις
Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος
είμαι ένα λάθος που ματώνει μες το πλήθος
έχω παγώσει εντελώς
δεν ξέρω αν είμαι ζωντανός
κι όμως ακούω μια φλέβα που χτυπάει
χτυπάει μια
χτυπάει δυο και σταματάει...
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΑΠΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΝΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ.....
μην ακολουθείς το μονοπάτι...πήγαινε εκεί που δεν υπάρχει μονοπάτι και άφησε τα ίχνη σου.....
Το καπηλειό
Χαΐνηδες
Gm Cm F
Ήτανε όμορφο θαρρώ εκείνον τον παλιό
Dm Gm Cm Gm
καιρό το καπηλειό μου γιαλός, καημός και
Cm F Dm Gm
τσικουδιά βαρμένα μέσα στην καρδιά με τ' όνειρό μου
Και κάθε μέρα από βραδίς
ντουχιουτισμένος ο Βαρδής με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά στον αμανέ του
να κεντά τον κόσμο ετούτο
Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά που για δυο
χείλια βυσσινιά τα σιγοπίνει παίρνει νερό
σαν τραγουδεί 'που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει
Κι o Μύρος πιάνει το χορό το χώμα μόνο
έχει οχτρό, χρυσά παλάτια σε κάποια
θάλασσα πλατιά θυμάται κόκκινα φωτιά
τα δυο του μάτια
Θυμούμαι κάθε χαραυγή πού 'λεγα ο
ήλιος να μη βγει, στην αγκαλιά σου όνειρο
βάρκα με πανιά να σεργιανίζω το ντουνιά
με τα φιλιά σου
Αργό το ζάλο μου, βαρύ ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου ρωτώ διαβάτες στα
στενά αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου
Πώς να δικάσω μια ζωή κι ένα αστέρι το
πρωί που τρεμοσβήνει στο ερειπωμένο
καπηλειό ένα μου όνειρο παλιό έχει 'πομείνει
Oh, I can't punch hard enough and I run
I can't kick high enough and I run
I can't shoot straight enough and I run
I can't hold on enough and I run
Oh, I can't stay down enough and I run
I can't take pain enough and I run
I can't bleed fast enough
I can't die dead enough
I don't know what I'm running from
And I don't know where I'm running to
There's something deep and strange inside of me I see
I don't know what I'm running from
And I don't know where I'm running to
Something's compelling me to run into the dark
Album "The System Has Failed"
Ξέρω από βέσπα!
Νεοέλληνας
Am Dm
Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες
C G
φουσκώνω τα βυζιά μου με ορμόνες
θέλω να γίνω σαν αμερικάνος
μ' αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος
Am Dm G Am
Έλληνας , νεοέλληνας
Am Dm
Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
G Am
ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά
Am Dm
στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά
G Am
δε πάει το παπάκι στη ποταμιά
Am Dm
Η Παπαλάμπραινα γυμνή χαϊδεύει δώρο συσκευή
G Am
σ' ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο
Am Dm G Am
Πουλάκι ξένο, πουλί χαμένο
Am Dm G
μου τρώει τα σπλάχνα δε βγάζω άχνα
Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
σ' ένα κλουβί-γραφείο σαν αγρίμι
παίζω ατέλειωτο ,βουβό ταξίμι
Έλληνας...
Φάκα Adidas μου 'πιασε τη φτέρνα
μπερδεύω το juke box με τη λατέρνα
πάνω απ’ του τάφου μου το κυπαρίσσι
μαύρη χελώνα μ' έχει κατουρήσει
Έλληνας...
"Midnight Rider"
Well, I've got to run to keep from hidin',
And I'm bound to keep on ridin'.
And I've got one more silver dollar,
But I'm not gonna let 'em catch me, no,
Not gonna let 'em catch the Midnight Rider.
And I don't own the clothes I'm wearing,
And the road goes on forever,
And I've got one more silver dollar,
But I'm not gonna let 'em catch me, no
Not gonna let 'em catch the Midnight Rider.
And I've gone by the point of caring,
Some old bed I'll soon be sharing,
And I've got one more silver dollar,
But I'm not gonna let 'em catch me, no
Not gonna let 'em catch the Midnight Rider.
No, I'm not gonna let 'em catch me, no
Not gonna let 'em catch the Midnight Rider.
No, I'm not gonna let 'em catch me, no
Not gonna let 'em catch the Midnight Rider.
SARCASM / because beating the shit out of people is illegal
Ρομπότ (Ξύλινα Σπαθιά)
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Ερμηνευτές: Ξύλινα Σπαθιά
Αυτός ο τύπος μας κοιτάει σα κάμερα
πίσω απ' τα μάτια του βλέπω καλώδια
θα 'βαζα στοίχημα παίρνει προγράμματα
μας βλέπει digital σε ολογράμματα
Κάρτα η μνήμη ακούει στέρεο
ρυθμίζει τις εντάσεις στ' ασημένιο περιδέραιο
στο στήθος είναι η καρδιά του πέτρα
καλώδια χιλιάδες μέτρα
Επιχειρήσεις, επιχειρήσεις,
πουλά κλεμμένα όνειρα, αγοράζει αναμνήσεις
ότι βλέπει την αλήθεια στον τελευταίο πάπυρο
να καίγεται σε μια οθόνη ως το άπειρο
Μίστερ, τι με κοιτάς
πρόσεξε του λέω τώρα ποιό κουμπί πατάς
είμαι αλεξίσφαιρος, είμια αλεξίσφαιρος
είμια αλεξίσφαιρος, εεεεεεεε...
Βλάκα, σ' αποσυνδέουνε για πλάκα
οι τύποι που σου αλλάξανε το αίμα με νερό
να νίπτουνε μ' αυτό τας χείρας των Πιλάτων
έμποροι πάντων ορατών και αοράτων
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΑΠΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΝΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ.....
μην ακολουθείς το μονοπάτι...πήγαινε εκεί που δεν υπάρχει μονοπάτι και άφησε τα ίχνη σου.....
the prodigy
out of space
I've gone sending to outer space,
to find another race.
I've gone sending to outer space,
to find another race.
...
I'll take your brain to another dimension.
I'll take your brain to another dimension.
I'll take your brain to another dimension.
(hold it!)
Pay close attention
-It's 106 miles to Chicago. We've got a full tank of gas, half a pack of cigarettes, it's dark, and we're wearing sunglasses.
- Hit it.
-------------------------------------------------------------------------------
όλα αυτά, είναι απλά μέρος του πανυγηριού που λέγεται ζωή..
------------------------------------------------------------------------------
νέα προσθήκη
Definition of a bad boy
Και επειδή η μέρα σήμερα έχει τα μαύρα της τα χάλια παρτε λιγο Καρυωτάκη να σας φτιαξω την διαθεση
ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ
Σα να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη,
σα να μένουμε ακόμη στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή.
Άνθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία.
Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό,
ανδρείκελα, στης Μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
άτονα κοιτώντας, παθητικά, τ' αστέρια.
Μακρινή χώρα είναι για μας κάθε χαρά,
η ελπίδα κι η νεότης έννοια αφηρημένη.
Άλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε, παρά
όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει.
Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός.
Ω! κι αν δεν ήταν η βαθιά λύπη στο σώμα,
ω! κι αν δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός
πόνος μας, για να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα...
ΚΙΘΑΡΕΣ
Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράξενους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σαν δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησης
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
Ερωτικό
Πανούσης Τζίμης
Am G
Μου λες μ' αγαπάς
F Am
θες να παντρευτούμε
Λες μ' αγαπάς
και μου δίνεις συμβουλές
Πρώτα να τελειώσω το πανεπιστήμιό μου
Μετά να κάνω τη θητεία στο στρατό
Να πιάσω δουλειά σε κανένα γραφείο
Να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά
Am G F Am
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό μου
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό μου
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό
Μου λες μ' αγαπάς
θες να παντρευτούμε
λες μ' αγαπάς
και μου δίνεις συμβουλές
Πρώτα να παω σε κανένα κουρείο
Να κόψω τα γένια να κοντύνω τα μαλλιά
Να έρθω στο σπίτι να γνωρίσω το μπαμπά σου
Να σταματήσω και τα ναρκωτικά
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό μου
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό μου
Κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό
[