Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν δυο κατηγορίες αναβατών: Αυτοί που έχουν πέσει κι εκείνοι που θα πέσουν.
Κανείς μας δεν το θέλει, κανείς μας δεν το επιδιώκει, αλλά ...συμβαίνει! Το θέμα είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια, με συνέπεια να γινόμαστε καλύτεροι και ασφαλέστεροι οδηγοί μέσα από την κατανόησή τους.
Για να μην επαναλάβουμε ένα λάθος πρέπει φυσικά να το αναγνωρίσουμε όταν συμβαίνει ή συμβεί. Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να μη μένουμε στην έκφραση "ούτε κατάλαβα τι έγινε" αλλά να εξετάζουμε κάθε πιθανή αιτία.
Ποιος τροχός έφυγε πρώτα; Ο μπροστά ή ο πίσω; Αν έφυγε ο μπροστινός ίσως κλείσαμε το γκάζι εκεί που δεν έπρεπε. Αν έφυγε ο πίσω ίσως το ανοίξαμε παραπάνω ή/και πιο νωρίς. Μήπως βρήκε το μαρσπιέ ή η εξάτμιση κάτω κι έκανε μοχλό; Σε αυτήν τη περίπτωση μήπως είχαμε πλαγιάσει υπερβολικά; Γιατί; Μήπως τρέχαμε παραπάνω;
Σε κάθε περίπτωση, τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει για να το αποφύγουμε; Αν καταλάβουμε για ποιο λόγο πέσαμε θα ξέρουμε φυσικά και πως να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες επανάληψης του ίδιου λάθους.
Κάποιες φορές επαναλαμβάνουμε τα ίδια διαρκώς "λαθάκια". Ειδικά σε βόλτες εκτός πόλεων. Λαθάκια, που ευτυχώς δεν οδηγούν όλα πάντα σε πτώση. Μπορεί "απλά" σε κάποιες στροφές, να βγαίνουμε χωρίς να το θέλουμε στο αντίθετο ρεύμα , κάποιες άλλες στιγμές να μη προλαβαίνουμε να φρενάρουμε έγκαιρα και να βγαίνουμε στο χωράφι, μπορεί να κάνουμε χίλια δυο χαζά κι επειδή τη σκαπουλάρουμε να μη δίνουμε σημασία. Μια φορά όμως θα έρχεται το αυτοκίνητο από απέναντι ενώ θα ήμαστε στο ρεύμα του. Και θα είναι αρκετή.
Μετά από κάθε βόλτα λοιπόν, ακόμα και κατά τη διάρκεια, αναλύουμε τι πήγε στραβά. Μπορεί απλά να τρέχουμε παραπάνω από ότι μπορούμε να διαχειριστούμε ή επιτρέπουν οι συνθήκες και να χρειάζεται να μειώσουμε ταχύτητα.
Αν στην έξοδο βρισκόμαστε στο αντίθετο ρεύμα παρόλο που μειώσαμε ταχύτητα, ίσως δεν στρίψαμε όσο αποφασιστικά χρειαζόταν ή στρίψαμε πολύ νωρίς.
Μήπως τα περισσότερα λάθη τα κάνουμε σε συγκεκριμένες στροφές; Κλειστές κατηφορικές πχ; Αν ναι θα πρέπει να εξοικειωθούμε μαζί τους σε αρκετά χαμηλές ταχύτητες μέχρι να πάψουν να μας φοβίζουν.
Το συμπέρασμα είναι ότι αν δεν καταλάβουμε ακριβώς για ποιο λόγο πέσαμε ή βγήκαμε απέναντι ή γλιστρήσαμε, τότε σίγουρα θα επαναλάβουμε ξανά το ίδιο λάθος που μας οδήγησε στην πτώση - έξοδο - γλίστρημα κλπ.