Αν ήταν το φωτάκι ήταν μέσα στον κ@λο, μιλάμε για μπηγωλαμπίδα.
Σε είδα με το 690 Duke στη μεγάλη ανηφόρα της Ηλιούπολης, στην αρχή του περιφερειακού. Μόνο που δεν κατέβασες γόνατο για να περάσεις διαγώνια ανάμεσα στα αμάξια. Να είσαι καλά και να το χαίρεσαι!
Είπαμε οι τύποι με τα sm και τα Duke, δεν είναι τυχαίοι. Πρέπει να έχεις τελικιασμένο το καγκουρόμετρο για να πάρεις τέτοιο μηχανάκι.
[QUOTE=Billymuse;2956680]Θα ηθελα να σε δω λαιβ έτσι..
Ένα χρυσαφικο λείπει από τη φώτο!!! Όπως επίσης είναι αισθητή η απουσία της Πατουλενας με μπαρόκ ολόσωμη!!
"Δεν είμαι Μωαμεθανός
ούτε και ανήκω κανενός
Σ’ όσους και να πάω τόπους
ίδιους βρίσκω τους ανθρώπους"
Σας είδα και μάλιστα δύο φορές. Την πρώτη ήσασταν στη Νέα Ερυθραία και τη δεύτερη στην Πεντέλη, λίγο μετά το Διόνυσο, με κατεύθυνση προς Νέα Μάκρη.
Παλαιά BMW με καλάθι. Οδηγός ο πατέρας, στην πίσω θέση η μητέρα, στο καλάθι το κοριτσάκι αγκαλιά με το σκύλο και πίσω σας ακολουθούσε ο υιός με mini moto. Όλοι με κράνος. ΟΚ, εκτός από το σκύλο. Σας θαύμασα και τις δύο μέρες που σας πέτυχα. Μακάρι να μοιραζόμασταν όλοι συχνά τέτοιο ποιοτικό χρόνο με τους δικούς μας ανθρώπους.
Αν ονειρευόμουν θα φορούσε και ο σκύλος κράνος (ή θα οδηγούσε αυτός).
Στην ίδια χώρα κινούμαστε και πιθανότατα αντιμετωπίζω περισσότερα άσχημα περιστατικά από εσένα τις ώρες αιχμής που τρώω στην κίνηση. Όμως, όπως έγραψα και στην πρώτη ανάρτηση, το παρόν νήμα είναι μία προσπάθεια να εστιάσουμε στα όμορφα και να ξεχάσουμε για λίγο τα άσχημα. Η άλλη όψη του νομίσματος θα μπορούσε να είναι ότι ο τύπος με το καλάθι μας πήγε καροτσάκι όλη τη διαδρομή, του κορνάρισα επίμονα, κατέβηκε κάτω, αρπαχτήκαμε και με δάγκωσε ο σκύλος του.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Είμαι τώρα με το ποδήλατο κοντά στο Κρυονέρι και επιστρέφω προς το σπίτι. Ωραία μέρα, ο κόσμος έχει βγει να χαρεί τον καιρό με τις μοτοσυκλέτες του και χαζεύω όσες περνάνε. Είδα δύο τύπους με BMW K1300R και K1300S (μπορεί να ήταν και 1200 δεν προλαβαίνω να τα ξεχωρίσω εν κινήσει) και τους χάρηκα. Με το ποδήλατο όμως είναι πάντα καλύτερα, οπότε παρατηρώ μεν τις μοτοσυκλέτες που βλέπω, αλλά δε με απασχολούν ιδιαίτερα εκείνη τη στιγμή.
Το μυαλό όμως κάνει τα δικά του όνειρα και μετά από λίγο με πιάνω να σκέφτομαι το CB1000R που είναι ο πρώτος έρωτας και κυρίως το MT-09 SP. Μέχρι σκέφτομαι τι extra θα ήθελα να του φορτώσω. Ε ρε φίλε, εκείνη τη στιγμή περνάς καμαρωτός με το MT-09 SP από το αντίθετο ρεύμα και ίσα προλαβαίνω να το κοιτάξω. Ένα ρίγος με διαπέρασε και ένας δυνατός πόθος με κυρίευσε. Να το χαίρεσαι φίλε!
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.