-Δεν παει αλλο!!! Ξεκολλα!!! Εισαι στα προθυρα της καταθλιψης!!!!
-Μια χαρα ειμαι! Να μ αφησεις στην ησυχια μου!!!
-Ρε βλακα δε ΜΠα να κοιταχτεις στον καθρεφτη?! Ενα κουρελι εισαι!!! Ποσο καιρο εχεις να καβαλησεις?
-Καβαλησα την τελευταια φορα που πηγα Ελλαδα!
-Και? Σου φτασε? Σου αρεσε αυτο που καβαλησες? Το διασκεδασες? ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ???
Εσκυψε το κεφαλι, γυρισε την πλατη του. Ηξερε οτι ειχε αδικο και δεν υπηρχε επιχειρημα για να αντικρουσει την σκληρη πραγματικοτητα. Δεν ηταν καλα. Το ξερε. Το νιωθε. Επρεπε να κανει κατι για να ερθει στα ισα του.
Ανοιξε τον υπολογιστη και μπηκε στις αγγελιες. Που να ψαξει? Τι θελει? Που θα το βρει? Πως θα το συντηρει?
Τα προβληματα του φανηκαν βουνο! Εκλεισε τον υπολογιστη και πηγε απογοητευμενος για υπνο!
Στριφογυριζε στο κρεββατι. Ολα του φταιγαν, μα πιο πολυ που δεν ειχε μια να καβαλαει. Ηθελε να μπει στη πιστα. Να ξυσει. Να βγει στην μεγαλη ευθεια με σκασμενη 2α και να λυσσαξει στους κοφτες της!!! Να τη κανει να ουρλιαζει!!!
Ξυπνησε με νεα ορεξη να ξεφυγει απο το τελμα του!!!
Ξανα αγγελιες. Το σκεφτηκε καλυτερα.
-Αν δεν δοκιμασεις ΕΔΩ να εισαι με μια ζορικη ε που θα δοκιμασεις?!
-Οκ αλλα οχι Ιταλιδα!!! Δεν τις εμπιστευομαι!!!
-Ενταξει!!! Αστες εκτος αυτες!!! Τι σου μενει?
-Αυστρια (ΑΠΟ ΚΑΙ ΚΛΕΙΕΤΑΙ), Αγγλια (δεν εχουνε τα κυβικα μου), Γερμανια...ΩΠΑ!!!! Γερμανια????!!!!
-
-Οχι προπελα ρε μαλακα!!! Ελεος!!!
-Ψιτ φιλος...δεν εχουν σχεση με τα προπελοειδη που ξερεις! Μπες να δεις τουλαχιστον!!!
Μπηκε και σκλοραρε. Λιγο παρακατω του κλεισε το ματι μια κοκκινη-μαυρη-ασπρη Βαυαρη. Εδειχνε προστυχη. Εγειρε το κεφαλι σα να λεγε ενα μακροσυρτο ''Ναι ε?'' και ταυτοχρονα συνειδητοποιησε οτι ενιωσε να μπαινει ο διαολος μεσα του!!!
Την χαζευε μερες. Του αρεσε πολυ η ιδεα του τι μπορει να κανει μαζι της. Τον προκαλουσε η εικονα της.
''Θα την δοκιμασω'' σκεφτηκε. Πηγε την ειδε κανα-δυο φορες.
Την εβαλε μπροστα και την ακουσε να γουργουριζει στο ρελαντι. Ηταν σαν τις σειρηνες που καλουσαν τον Οδυσσεα. Γυρισε το γκαζι στη νεκρα. Εκεινη ουρλιαξε αποκοσμα. Την ηθελε. Την καβαλησε. Στην αρχη ηρεμα. Την πηρε τελικα.
Σκεφτοτανε τι ονομα να της δωσει. Παντα ειχανε ονοματα αυτα που καβαλαγε.
Τον περιμενε απο κατω. Στημενη κι ετοιμη. Κατεβηκε να την δει. Την χαιδολογησε. Την καβαλησε σβηστη. Ξεκαβαλησε. Την κυκλωσε αρκετες φορες. Του αρεσε να την κοιταζει απο ολες τις πλευρες. Γονατισε διπλα της.
-Μπουμπου, της ψυθιρησε.
-Μπουμπου θα σε λεω.
Σα να του χαμογελασε πονηρα. Την καβαλησε αποφασιστικα. Την εβαλε μπροστα και πηγανε βολτα. Την 1η τους βολτα μετα την ονοματοδοσια.
Ηθελε να της αλλαξει μερικες ατελειες. Αλλωστε γι αυτο που την ηθελε δεν ητανε ετοιμη. Την βελτιωσε στα σημεια που θεωρουσε οτι επρεπε. Εκεινη τα δεχτηκε ολα αδιαμαρτυρητα. Εδειχνε να της αρεσουν οι αλλαγες αυτες.
Ηρθε η ωρα να μπουνε μαζι στη φυσικη τους θεση. Πιστα.
Εκεινη δεν ηξερε. Εκεινος ειχε καιρο να το κανει. Ξεκινησανε δειλα. Οχι κακα. Αλλα ουτε και τελεια. Προσεφερε την ηδονη ο ενας στον αλλο να βρισκονται στο φυσικο τους περιβαλλον αλλα λειπανε μερικες πινελιες για να γινει το πραγμα ετσι που να λυσσανε και οι 2.
Μετα απο 2-3 αλλαγες ακομα...Βγηκανε στην ευθεια. Εκεινος με ματι θολο. Εκεινη ετοιμη για ολα. 2α κοφτες. Ανεβασματα και κρατημα ανοιχτα. Ουρλιαχτα!!! Ο μπροστινος στον αερα κι εκεινος να την κατακτα καθε στιγμη. Και καθε στιγμη που την κατακτουσε, της εδεινε ενα κομματι του!!!
Η ιστορια τους συνεχιζεται. Η σχεση τους εχει γινει αρμονικη πλεον. Εκεινη εφτιαξε τις ατελειες της. Εκεινος ξαναβρηκε το χαμογελο του.
Ειχε γινει πλεον η Μπουμπου του! Και ουρλιαζουνε μαζι!!!