Φυσικά πάνε μαζί αλλά συνήθως πρώτα φτάνει στα όρια ο αναβάτης και μετά η μηχανή. Οπότε αυτό που χρήζει βελτίωσης αρχικά είναι το πρώτο και μετά...υπάρχει δρόμος.
Σιγουρα καποιες βελτιωσεις (μοτο) μπορούν να σε ξεκλειδώσουν ακόμα και αν υπάρχουν ελλείψεις (αναβάτη).
Συμφωνώ. Επιπλέον οι υλικές αναβαθμίσεις προσφέρουν ποσοστιαία βελτίωση. Ένας αρχάριος αναβάτης πχ δε θα'χει καμία ή ελάχιστη βελτίωση με καλύτερα περιφερειακά, ένας μέτριος θα δει ένα 5%, ένας προχωρημένος, ένα 10% κοκ. Οπότε όσο βελτιώνεις τον εαυτό σου, τόσο περισσότερα θα παίρνεις κι από τη μοτοσικλέτα σου.
Life begins at 45°.
Να προσθέσω μόνο στα περί τροχιάς ,κλίσης , ταχύτητας, οτι αν η επιβράδυνση ξεπεράσει μια τιμή τότε η μοτοσυκλέτα εχει την τάση να σηκωθεί και να ανοίξει την τροχιά της . Εχεις δλδ τα αντίθετα απο τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο χειρισμός φρενου,γκαζιου υπό κλίση πρέπει να ειναι ομαλός .
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Κάτι ψιλά διάβασα μόνο. Όταν στρίβεις, έχεις ελαφρώς το γκάζι ανοιχτό ίσα ίσα να δίνει. That's all.