Δημοσιεύθηκε αρχικά από ggs
Το συγκεκριμένο το έχω "σταμπάρει" εδώ και μήνες, έλεγα να το πάρω κάποια στιγμή, θα το επισπεύσω τελικά...
Το συγκεκριμένο το έχω "σταμπάρει" εδώ και μήνες, έλεγα να το πάρω κάποια στιγμή, θα το επισπεύσω τελικά...
Mea culpa φίλος, τελικά δεν υπάρχει ταινία... έχει ανακοινωθεί πως θα γυριστεί, τα δικαιώματα έχουν πωληθεί, αλλά η ταινία βρίσκεται στα σκαριά ακόμη. Με μπέρδεψε ένα trailer που είχα δει στο youtube, το έψαξα πάλι κι ανακάλυψα ότι αφορούσε στο video game...
Το ξαναδιαβάζω μετά από χρόνια και είπα να κάνω μια πρόταση ...
https://www.kedros.gr/product_info.php?products_id=8118
"Δεν είμαι Μωαμεθανός
ούτε και ανήκω κανενός
Σ’ όσους και να πάω τόπους
ίδιους βρίσκω τους ανθρώπους"
Παρα πολυ συχνο φαινομενο και σε βιβλια και κυριως σε ταινιες..Εννοώ ότι καθώς το πρώτο βιβλίο είχε ανέλπιστη επιτυχία (έγινε βιντεοπαιχνίδι, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο), ο συγγραφέας έγραψε άλλα 2 βιβλία που ουσιαστικά ανακυκλώνουν και αναμασούν την αρχική ιστορία για να εξαργυρώσει και να εκμεταλλευτεί την επιτυχία αυτή... Υποκειμενικό είναι αυτό, δεν ήξερα καν ότι είχε βγάλει άλλα 2 sequence, από εσένα το είδα, έριξα μια ματιά στα κεφάλαια και τους τίτλους των κεφαλαίων από politeia και μου δημιουργήθηκε αυτή η εντύπωση, κάποιοι το αναφέρουν σε κριτικές ότι δεν φτάνουν το πρώτο βιβλίο, άλλος αναφέρει ότι γράφτηκαν "αμήχανα" και δεν έχουν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης... Μπορεί και να μην ισχύει, οι γνώμες είναι υποκειμενικές, εγώ προσωπικά δεν παρακινούμαι να αγοράσω τα άλλα 2... Ελπίζω να σε κάλυψα
Τελικά προχώρησα σύντομα στην αγορά του βιβλίου και σήμερα ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του. Δύσκολο βιβλίο σίγουρα, πολλοί υποστηρίζουν πως χρειάζονται 3 και 4 αναγνώσεις για να το ανακαλύψεις -κάποιος μάλιστα αναφέρει πως την πρώτη φορά που το διάβασε, στις πρώτες 30 σελίδες το μίσησε και συνέχιζε να το διαβάζει από πείσμα, αλλά στην επόμενη ανάγνωση ανακάλυψε ένα αριστούργημα...
Δεν ξέρω αν φταίει το ότι είμαι στην πρώτη ανάγνωση, αλλά το εν λόγω βιβλίο με απογοήτευσε, σε σημείο να το θεωρώ ένα από τα πιο βαρετά κι ανιαρά βιβλία που έχω διαβάσει. Δεν ξέρω αν είμαι... άσχετος ή...αιρετικός, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ενστερνίζομαι την άποψη ότι είναι ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και με μια πρώτη ανάγνωση το θεωρώ υπερτιμημένο. Το βιβλίο το είχα σταμπάρει από καιρό, το μόνο που με συγκρατούσε να το αγοράσω ήταν το ότι είναι λατινοαμερικάνικο. Όταν διάβασα στην εισαγωγή του βιβλίου ότι το βιβλίο αυτό επηρέασε όλους τους μετέπειτα λατινοαμερικάνους συγγραφείς, κατάλαβα το γιατί... Αυτή η εμμονή με το θάνατο και την έννοια του θανάτου, το μπλέξιμο φυσικού-μεταφυσικού και παρόντος-παρελθόντος, το αράδιασμα δεκάδων ονομάτων και χαρακτήρων που σε κάποια σημεία πρέπει να γυρνάς πίσω σελίδες και να ψάχνεις που είχε αναφερθεί και για ποιο λόγο... εμένα προσωπικά δε μου ταιριάζουν σαν ανάγνωσμα...
Κάτι άλλο που με "χάλασε" ήταν το μεγάλο εύρος της εισαγωγής και του προλόγου. 33 σελίδες προλόγου από τη μεταφράστρια, τη μεταφράστρια της αμερικανικής έκδοσης και το Γκ. Μάρκες, το βρήκα υπερβολικό. Το δε επίμετρο ακόμα χειρότερα, σχεδόν 30 σελίδες του Κάρλος Φουέντες, να κάνει παραλληλισμό του βιβλίου με το Μακιαβέλλι, τον Ιώβ της Παλαιάς Διαθήκης, το αρχέτυπο περιεχόμενο του συλλογικού ασυνείδητου, καταφέρνει να κάνει αναφορά και σε Τρότσκι-Στάλιν-Χέγκελ, πετάει κι ένα μαντείο των Δελφών και τέλος συνέντευξη του συγγραφέα... Όλο αυτό μεγέθυνε την αρνητική μου άποψη για το βιβλίο, ένοιωθα λες και γράφτηκαν με σκοπό να "αναγκάσουν" τον αναγνώστη να δεχθεί ότι διαβάζει ένα αριστούργημα κι αν δεν το καταλάβει, να το αποδώσει στη μεγαλοφυία του συγγραφέα. Αν είναι, να πρέπει να έχεις κάνει διατριβή στον Καρλ Γιούνγκ για να κατανοήσεις ένα βιβλίο...
Πάντως η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου και ο Σεπτέμβριος αποδείχτηκαν παραγωγικότατοι, σε 3 εβδομάδες διάβασα 4 βιβλία, και για να έρθω στα "ίσια" μου μετά το θανατικό της μεξικανικής υπαίθρου, θα ακολουθήσει αυτό, για το θανατικό του Β΄Π.Π.
Ό,τι υπάρχει του Τζακ Κερουακ.
Άλλος ένας Ασίμοφ προστέθηκε.Κοντεύουμε.
Ναί είχα διαβάσει ένα βιβλίο του παλιά στην Ιταλίαθα ακολουθήσει αυτό, για το θανατικό του Β΄Π.Π.
που έλεγε πόσο γαμάτος ήταν ο Ιταλικός στρατός στο Αν.Μέτωπο.
Είχα πει τότε ότι ο άνθρωπος είναι τρελός αλλά κάτσε να δω
πως θα δικαιολογήσει το μετά.
Έκανα υπομονή μέχρι το τέλος του βιβλίου και στη τελευταία σελίδα
έφτασαν έξω από τη Μόσχα είδαν το υπέροχο ηλιοβασίλεμα και
ΔΕ ΕΝΤ !
ανανήψαντας
Ναί είχα διαβάσει ένα βιβλίο του παλιά στην Ιταλία
που έλεγε πόσο γαμάτος ήταν ο Ιταλικός στρατός στο Αν.Μέτωπο.
Είχα πει τότε ότι ο άνθρωπος είναι τρελός αλλά κάτσε να δω
πως θα δικαιολογήσει το μετά.
Έκανα υπομονή μέχρι το τέλος του βιβλίου και στη τελευταία σελίδα
έφτασαν έξω από τη Μόσχα είδαν το υπέροχο ηλιοβασίλεμα και
ΔΕ ΕΝΤ !
Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, έλαβε μέρος στον Α' Π.Π., ασπάστηκε ένθερμα τα φασιστικά ιδεώδη του Μουσολίνι και έγινε ενεργό μέλος του φασιστικού κόμματος, αποστασιοποιήθηκε σταδιακά, κάλυψε τον Β' Π.Π. ως πολεμικός ανταποκριτής στο ανατολικό μέτωπο και κατέληξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, ολίγον μαοϊκός και λίγο πριν πεθάνει ασπάστηκε τον καθολικισμό... Την έκανε τη γύρα του από παντού πάντως, δε μπορείς να πεις...
Δεν τα έχω δέι όλα τα βιβλία που έχουν προταθεί και ίσως μου ξέφυγε αν έχει ειπωθεί ήδη...
The walking Drum...(Στον ήχο των τυμπάνων)...Λουίς Λ'αμούρ
Απλά έπος...
Πρόσφατα διάβασα ένα από τα καλύτερα βιβλία και είναι ελληνικό. Η Αδράνεια του Μπουγιούκα (ψυχολογικό) λέγεται και δεν το αφήνεις από τα χέρια σου με τίποτα μέχρι να τελειώσει (είναι πάντως σχετικά μικρό, 108 σελίδες). Από κει και πέρα είναι πολλά: Ο Ξένος του Καμύ είναι καταπληκτικό, Η σκακιστική νουβέλλα του Τσβάιχ (όχι κάτι τρομερό αλλά καλό), Το ζώο που ξεψυχά του Φίλιπ Ροθ, το Ταξίδι στην άκρη της νύχτας του Σελίν, το Εκκρεμές του Φουκώ και ένα σχετικά άγνωστοη Φόνισσα του Παπαδιαμάντη τα σπάει! Θρίλερ ψυχολογικό και εξαιρετικά καλογραμμένο!
Μετά από κάμποσο ψάξιμο σήμερα παρελήφθη και αυτό.
Πολυ με ψηνει αυτος ο ισαακ.Τον εχω πετυχει πολες φορες στο eshop που ψαχνω για βιβλιο αλλα φοβαμαι οτι θα ειναι πολυ πρωχο για'μενα.Προς το παρων εγω εχθες παρελαβα το"κρυσφηγετο" του dean koontz.Μετά από κάμποσο ψάξιμο σήμερα παρελήφθη και αυτό.
καθε μερα ...νεα μερα.
Δοκίμασε το last question παπασούζα υπάρχει στο δίκτυο
Born out of Wenlock:
William Penny Brookes and the origins of the Modern Olympics.
Catherine Beale (2011)
Πάρα πολυ ενδιαφέρον βιβλίο, που σίγουρα πρέπει να μεταφραστεί στα Ελληνικά, αν και δεν νομίζω οτι αυτό έχει γίνει ακόμα. Για άλλη μια φορά λοιπόν, Αγγλικά μόνο, σόρυ...
Αφορά την γέννηση των Ολυμπιακών, μέσα από το όραμα ενός Εγγλέζου γιατρού σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της κεντρικής Αγγλίας, και πώς αυτό τελικά εξελίχθηκε στους Πρωτους Ολυμπιακους με την συνεργασία του Σούτσου και του Ζάππα. Τα γεγονότα ξεκινάν αρκετά χρόνια πριν ακόμα απο την γέννηση του Κουμπερτάν.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον έχει κάποια άνεση με την γλώσσα. Καποιες από τις πρώτες φάσεις θυμίζουν Μόντυ Πάηθονς...
Ένα βιντεάκι της συγγραφέως στο Γιουτούμπι -
https://www.youtube.com/watch?v=orsDGx1YWys
Θάρθουνε στιγμές δάκρυα γεμάτες
Μόνος σου θα κλαίς,
κλείσανε θα λες τις ζωής μου οι στράτες...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση