Ημέρα 19 Τετάρτη 20/08/2014
Πως το λένε, δείξε μου που πινεις το πρωινό σου καφέ, να σου πω που κοιμήθηκες
Όχι δεν κοιμήθηκα πάνω στην καροτσα. Αν και δεν θα ήταν άσχημη ιδέα, τα τσουβαλακια μια χαρά άνετα τα βλέπω, εσείς;
Εδώ αναμεσα κοιμηθικα… χλιδα ε!
Τελοσπάντων, αφού κοιμήθηκα λίγες ώρες ξύπνησα και έψαξα να βρω πεζούλι να πιω τον καφέ μου. Πραγματικά ήμουν ζάντα και όχι μόνο αυτό, δεν ήξερα και από που να πάω. Μετά από τρία τσιγάρα σκέφτηκα να γυρίσω περιμετρικά την Πελοπόννησο. Εντάξει οι ημέρες δεν με έφταναν να την δω ολόκληρη, αλλά ας δω τουλάχιστον τα παράλια της. Έλεγα...
Αρχικά πήγα στο μετόχι και ρώτησα πόσο κοστίζει το καράβι για Ύδρα. 6,50 €...μου είπαν...πάνε έλα ρωτάω… Όχι! Βρε ουστ, πλάκα με κάνετε! Δεν ξέρω μου φάνηκε εξωφρενικά ακριβό, συν το ότι θα έπρεπε να αφήσω το φέιζερ στη στεριά. Οπότε το άφησα για μια άλλη φορά
Φτάνοντας στο γαλάτα έβλεπα απέναντί μου ένα πανέμορφο μέρος. Βρε πως πάνε εκεί, σκεφτόμουν. Ρώτησα κάτι ντόπιους...με καραβάκι μου είπαν. (Πολύ πρωτότυπο Ε...Αφού δεν υπήρχε δρόμος)
Τέλεια! 4 € πανε – ελα με το φέιζερ. Αυτό είναι κόστος για ένα μηχανόβιο ταξιδευτή που δεν θέλει να περάσει παραπάνω από λίγες ώρες σε ένα πανέμορφο μέρος. 13 να δώσεις αν σκοπεύεις να μείνεις και αν είσαι με αυτοκίνητο, αλλιώς και θα το χρυσοπληρώσεις το πάνε έλα και θα έχεις το άγχος μη τελικά γυρίσεις το σπίτι σου με το ΚΤΕΛ. Εντάξει είχε και φυλασσόμενο πάρκινγκ, αλλά μετά ξεφεύγεις κατά πολύ
Και ακτοπλοϊκώς...