Με αφορμή το θέμα του Nospecialname, το να κάνει κάποιος δηλαδή ένα ταξίδι με παπί, αναρωτιέμαι το εξής.
Εφόσον πολλοί θέλουν να κάνουν και πιο μακρινές εξορμήσεις με το δίκυκλο που σκοπεύουν να αγοράσουν, γιατί επιλέγουν παπί 125cc αντί για ένα μοτοσικλετάκι 125cc?
Στα λίγο παραπάνω από τα 2 χιλιάρικα υπάρχουν αξιόλογα 125άρια/
Έχουμε και λέμε.
Bajaj 125 pulsar. Τιμή 2.000 ευρώ. Στα λεφτά αυτά έχουμε 11-12 άλογα, φαρδύτερα ελαστικά (σε σχέση πάντα με ένα παπί), άνετη θέση οδήγησης, μεγάλο ρεζερβουάρ, τελική 111 πραγματικά (έχει κόφτη στα 116 κοντέρ), δυνατότητες φόρτωσης μεγαλύτερες, άνετη θέση συνεπιβάτη και πολλά άλλα.
Keeway rkf 125. Εδώ στα 2.300 έχουμε ακόμα περισσότερα πράγματα. Έχουμε υγρόψυκτο μοτέρ, περισσότερη δύναμη και σαφώς πιο αξιόπιστη σε πίεση λόγω υγρόψυξης που σημαίνει μεγαλύτερες μ.ο ταχύτητες (όσο και αν στα 125cc είναι λίγο περίεργο να μιλάμε για μ.ο ταχύτητες)
Zongshen z one 125. Στα 1.900 ευρώ έχουμε άλλο ένα μοτοσικλετάκι , με άνεση, χώρους, καλύτερο εξοπλισμό σε σχέση με παπί και τα γνωστά πλεονεκτήματα που έχει ένα μοτοσικλετάκι σε σχέση με ένα παπί.
Να σημειωθεί εδώ ότι ΟΛΑ αυτά τα μοτοσικλετάκια έχουν παραπλήσια κατανάλωση με τα παπιά, πολλές φορές και χαμηλότερη, έχουν πολλή μεγάλη αυτονομία, υπέροχα πανελς οργάνων και πολλή πιο άνετη "περπατησιά" σε κάθε δρόμο.
Ποιο είναι τελικά το κριτήριο που γέρνει τη ζυγαριά υπέρ του παπιού, πέρα από την ευκολία οδήγησης με το ένα χέρι σε delivery που όμως είναι αδιανόητα επικίνδυνο και απαράδεκτο να το ασπάζεται όποιος θεωρεί τον εαυτό του φίλο της μοτοσικλέτας.