Με είδα που σε είδα και δεν κρατήθηκα Super adventure 1290 R
Τώρα σχεδιάζοντας ταξίδια και εκτός δρόμου
Με είδα που σε είδα και δεν κρατήθηκα Super adventure 1290 R
Τώρα σχεδιάζοντας ταξίδια και εκτός δρόμου
Με ειδα να γυρναω πισω δουλεια με ενα μεγαλο χαμογελο αν και την προηγουμενη εκανα 9 ωρες δρομο με τις 5-6 / ~500 χιλ εχοντας συντροφιά την βροχή
Στις υπολοιπες 3, απο Στρασβουργο μεχρι το σπιτι το προγραμμα ηταν στο στεγνωμα
Τελικα δρομος να ειναι και οτι να 'ναι
Με είδα φίλε με το σκουτερ να μην με αφήνεις να κάνω διηθηση ενώ πήγαινες με 1 χλμ παραπάνω από τα αυτοκίνητα.
Με είδα να μην έχω χωρο να περάσω , να χάνω την υπομονή μου και όταν τελικά βρήκα χώρο (λίγο) να το επιχειρώ και τελικά με είδα να μετατρέπεται η προσπέραση σε ελιγμο μαχητικού αεροσκάφους αφού το αμάξι εμπρός μου φρέναρε ελαφρά.
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΚΑΚΌ ΝΑ ΜΗΝ ΘΈΛΕΤΕ ΝΑ ΠΆΤΕ ΛΊΓΟ ΠΙΟ ΓΡΉΓΟΡΑ ΚΑΚΌ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΉΝΕΤΕ ΤΟΝ ΆΛΛΟΝ.
Η ΚΑΛΗ Η ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ
ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΟΜΑΞΕΙ...
....ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ
ΣΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ!!!!!
Κατ' αρχάς χαίρομαι που είσαι καλά και δε συνέβη κάτι χειρότερο. Όμως, συμπεριφορά που κρίνεις λανθασμένη, δε σου δίνει δικαίωμα να κάνεις κάτι πολύ χειρότερο.
Ναι, θα ήταν καλό ο άλλος να σου δώσει χώρο να περάσεις, εάν οι συνθήκες του δρόμου του το επέτρεπαν. Όμως αυτό που έκανες ήταν πολύ επικίνδυνο και εξέθεσες σε κίνδυνο και τους δύο σας. Αδιαφορία (ή αδυναμία λόγω συνθηκών) το πρώτο, επικίνδυνη επιλογή το δεύτερο.
Επειδή περνάω μεγάλο μέρος της ημέρας σε μποτιλιάρισμα έχω πολλή υπομονή στους πιο αργούς. Δεν τους πιέζω με ξερογκαζιές και κορναρίσματα, ούτε προσπαθώ να τους προσπεράσω όπως αναφέρεις. Στους πιο γρήγορους κάνω χώρο, μόνο όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Σε συνεχές μποτιλιάρισμα είναι δύσκολο. Δυστυχώς έχω δει μερικούς να πιέζουν έντονα και να προσπερνούν επικίνδυνα, έχω δει μέχρι και μηχανάκια πεσμένα κάτω, επειδή κάποιος πήρε την ευθύνη και για τους δύο με προσπέραση κατά τη διήθηση. Απαράδεκτος για τη συγκεκριμένη ενέργεια, όχι μόνο αυτός που στάθηκε άτυχος, αλλά και όσοι άλλοι έχουν σταθεί τυχεροί με τέτοιες προσπεράσεις.
Στόχος είναι να φτάσουμε όλοι στη δουλειά ή στα σπίτια μας ακέραιοι. Ο χρόνος είναι σημαντικός, αλλά μπροστά στην ασφάλεια ωχριά.
Φιλικά τα παραπάνω. Δεν κατακρίνω τον άνθρωπο, αλλά μόνο τη συγκεκριμένη πρακτική.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Αφού ήταν σκούτερ και όχι σιμπιεξ, όλα καλά
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
Πολλή ησυχία έπεσε και η φθινοπωρινή περίοδος μόλις ξεκίνησε για μένα στα Άγραφα για ακόμη μια φορά.Είχαν απο μείνει μόλις 2 κορυφές απο τις συνολικές 7 του ορεινού συμπλέγματος!Η εξόρμηση τα είχε όλα,αναρρίχηση-καταρρίχηση,τεχνικά περάσματα,απλή ορειβασία,λίμνες,βουνά,χωμάτινες διαδρομές,καθαρή ατμόσφαιρα!Τι άλλο να ζητήσει κανείς?
Enjoy και καλή σεζόν να έχετε όλοι!
https://ncclub.gr/index.php/topic,5461.0.html
Οι δυσκολίες συχνά προετοιμάζουν ένα συνηθισμένο άτομο για ένα ξεχωριστό πεπρωμένο. https://www.youtube.com/watch?v=kZmuVMXEZdE
Με ειδα σημερα στην ασκηση αποφυγης εμποδιου, στην προσπαθεια μου να κανω γρηγορη εκκινηση στον δρομο-μπανανοφλουδα, να το τερματιζω το γκαζι και να γλυστραω το τροχο... Μια στιγμιαια ματια εδειξε στο κοντερ .... 44 χλμ
Την Κυριακή που μας πέρασε άλλος ένας κύκλος ορεινών αναβάσεων-εξορμήσεων έκλεισε.Το τελευταίο απο τα 30 βουνά της Πίνδου πάνω απο 2.000m ύψος ήταν το Χατζή(2038m).H επιστροφή έγινε μέσα απο τα βουνά κάνοντας μικτές διαδρομές και περνώντας απο τα δυτικά Άγραφα(Βραγκιανά-Ραπτόπουλο) με κατάληξη στο Καρπενήσι και απο εκεί πίσω Αθήνα.Οι εικόνες ήταν μαγικές όπως ήταν αναμενόμενο
Enjoy! https://ncclub.gr/index.php/topic,5482.0.html
Οι δυσκολίες συχνά προετοιμάζουν ένα συνηθισμένο άτομο για ένα ξεχωριστό πεπρωμένο. https://www.youtube.com/watch?v=kZmuVMXEZdE
Αυτη τη φορά σειρά είχε η Ντουρντουβάνα στην Πελοπόννησο με ύψος 2109m.Ανέβηκα στο διάσελο του κυνηγού απο Πανόραμα Φενεού.Μετά στην κορυφή και μόλις κατέβηκα συνέχισα τη φανταστική αυτή χωμάτινη μέχρι τον Βάλτο και το Πλανητέρο.Μιας και είχα χρόνο βρέθηκα στην ορεινή Αχαϊα και στο χωριό Μάνεσι απο όπου συνέχισα χωμάτινα μέχρι την εκπληκτική μονή Μακελλαριάς και τους Λαπαναγούς.Απο τις κορυφαίες χωμάτινες διαδρομές που έχω κάνει στην Πελοπόννησο οι οποίες αποτελούν κομμάτι του Trans Euro Trail.Απο εκεί βγήκα Ρακίτα και Αίγιο και έτσι αυτή η σχετικά μικρή εξόρμηση 500ων km έφτασε στο τέλος της έχοντας κάνει χονδρικά καμια 70αριά km χώμα
https://ncclub.gr/index.php/topic,5499.0.html
Υ.Γ: Gavre δε σε ξέχασα αλλά επειδή ήθελα να πάω αργότερα και στην ορεινή Αχαϊα δεν ήθελα να σε μπλέξω μιας και δεν ήξερα τι παίζει εκεί.Σίγουρα τώρα που σφίγγει η μέρα θα παίξει κάποια καλή κοντινή ανάβαση σε λογικά πλαίσια.
Οι δυσκολίες συχνά προετοιμάζουν ένα συνηθισμένο άτομο για ένα ξεχωριστό πεπρωμένο. https://www.youtube.com/watch?v=kZmuVMXEZdE
Με είδα σήμερα το πρωι πηγαίνοντας για δουλειά σε ενα εργοστασιο της Βοιωτίας να πηγαίνω χαλαρά με 150-160 με το Hornet και σκέφτηκα αυτα που λένε οτι πανω απο 130 ζορίζεσαι κλπ.
Πήγα λοιπόν για λίγο με 130 και δεν ενοιωθα καθόλου αντίσταση αέρα. Δεν ήμουν σκυμμένος και το τζαμάκι το έχω βγάλει γιατι με χάλαγε λίγο στο μάτι.
Είχα απλά μια ελαφριά κλίση προς τα εμπρός.
Εκεί λοιπόν που τα σκεφτόμουν αυτα ανοίγω στα 150-160 γιατί βαρέθηκα. Περνάω ενα old school GSXR που μαλλον ηταν φαντάρος, είχε μια τσαντα χακι στην πλάτη.
Μετά ερχεταi και με περνάει αυτός, οπότε τον ξαναπερνάω και στα διόδια έκανα καλύτερο πiτ στοπ και του έφυγα.
Τον βλέπω να έρχεται ξανα μετά απο 5 χλμ και ενώ έβγαλα φλάς και προσπερνούσα αμάξι ήρθε και με περασε ξυστά απο αριστερά, ανάμεσα σε εμένα που ημουν στην μεση της αριστερής και την μπαριέρα.
Μαλακία του.
Οπότε τον ξαναπέρασα και η υπόλοιπη διαδρομή έγινε με 200+. Αποδείχτηκε οτι ενώ ήταν με πιο γρήγορη μοτο, με έφτανε στην ευθεία αλλά δεν μπορούσε καν να στρίψει την 'στροφή' του Σείριου με πάνω απο 200 οπότε γειά σας.
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957