Αν αφήσουμε κατά μέρος το βλακώδες του να προσεγγίζεις διασταύρωση με 240χλμ
(διασταύρωση που ακολουθεί αμέσως μετά από αριστερή καμπή, άρα ο άλλος λόγω κολώνας συνοδηγού, αυτοκινήτου που μόλις πέρασε τη διασταύρωση και κρύβει πράγμα,ταχύτητας κλπ κλπ είναι πολύ πιθανό να μη σε δει, ακόμα και αν κοίταξε προσεκτικά),
με ABS ίσως να μπορούσε να φρενάρει καλύτερα.
Ο τύπος πάντως πιθανότατα έχει εμπλοκή με αγώνες (ή τέλως πάντως κατέχει κάποια πράγματα)γιατί στο τέλος το σώσιμο που έκανε δε το κάνει εύκολα κάποιος χωρίς ικανότητες.
Σε τέτοιες περιπτώσεις νομίζω ότι αν έχεις ABS ίσως σου δίνει λίγο παραπάνω πιθανότητες να κάνεις ελιγμό με τα φρένα πατημένα.
Το πόσο πατημένα χωρίς να σαβουριαστείς, είναι άλλη συζήτηση...
Το ορθό κατ' εμέ ήταν να ξεφορτωθεί όσα περισσότερα χιλιόμετρα και να κοιτάξει δυνατότητα ελιγμού.
Βέβαια σε καταστάσεις αιφνιδιασμού δεν είναι εύκολο...
Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο ποσοστό υπαιτιότητας έχει ο μοτοσυκλετιστής που τρέχει με 240 km/h, παρά το αμάξι που μπαίνει στο δρόμο από τη διασταύρωση. Με τέτοιες ταχύτητες είναι δύσκολο να σε δουν έγκαιρα στις διασταυρώσεις.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Οπως είχε γραψει κι ο Λεπιδοδρομέας μερικά ποστ πριν, "σωστά επικεντρωθηκε στον ελιγμό διαφυγής, παρά στα φρένα". (για το βίντεο με τα 270χλμ/ω)
Το έγραψε κι ο "κάμερα ταχυτητας" βέβαια :
"Αυτό ακριβώς έκανε. Άφησε τα φρένα, επειδή είχε περιθώρια ελιγμού, και τα φρένα σε περιορίζουν σε αυτό"
Τελευταία τροποποίηση από RaGe_Raptor; 15/10/2019 στις 19:57.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Το πατημένα δε σημαίνει κατ' ανάγκη τσαρουχωμένα, ούτε μιλάμε για ελιγμό υπό καθεστώς μεγίστης επιβράδυνσης.
Προφανώς ένα λάστιχο και μια ανάρτηση δεν μπορεί να κάνει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ στο 100% και τα δύο.
Ίσως το ABS να δίνει λίγο παραπάνω ασφάλεια απ' το μπλοκάρισμα/πτώση ενώ ελίσσεσαι.
Θυμηθείτε ότι σε αιφνιδιαστικές καταστάσεις δε σου βγαίνουν πάντα όλα όπως πρέπει (εκτός και είσαι κωλόφαρδος).
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Σωστό αλλά απλά δε γίνεται να προπονηθείς με την άνεσή σου και σε ασφαλές περιβάλλον σε φρεναρίσματα από τα 240 διότι
α)με 240 δεν υπάρχει ούτε άνεση ούτε ασφάλεια, ακόμα και στην καλύτερη πίστα του κόσμου με τους καλύτερους να γιατρούς εφημερεύουν
β)ο αιφνιδιασμός είναι εκ φύσεως αδύνατος να προσομοιωθεί διότι εξ' ορισμού δεν αφήνει μυαλό και σώμα να εφαρμόσουν αυτά που έμαθαν στην προπόνηση.
Μπορείς στην πίστα να προετοιμάζεσαι από πριν, να βάλεις τα σημάδια σου κλπ και να πετύχεις καλό αποτέλεσμα.
Αυτό όμως που μπορεί να σου συμβεί στο δρόμο με 240, αφαιρεί πολύτιμο χρόνο και καθαρή σκέψη.
Σε τέτοιες περιπτώσεις λοιπόν, πιθανόν το ABS να προσφέρει μια επιπλέον δυνατότητα.
Ένα καλό ABS δεν πανικοβάλλεται, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο μπλοκάρισμα των ελαστικών, άρα σου αφήνει μια επιπλέον δυνατότητα να ελιχθείς φρεναριστός.
Ένας καλός οδηγός μπορεί συνειδητά να ελίσσεται φρενάρωντας ελαττώνοντας τη δύναμη στη μανέτα, αλλά αυτό σε καταστάσεις όπως αυτή στο μπράλλο είναι μάλλον απίθανο.
Το άλλο βίντeο με τα 270 δείχνει τέτοιο ελιγμό, αλλά οφείλεται σε άγιο σε συνδυασμό με ικανότητα.
Δεν προσομοιώνονται τέτοιες καταστάσεις...
Τελευταία τροποποίηση από kostaspetrou; 15/10/2019 στις 21:13.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Αν θες να πηγαίνεις με 240, είναι απαραίτητο να προπονηθείς στα 260.
Life begins at 45°.
Δε μιλάμε να κάνεις muscle memory με οδήγηση στα 240, σαφώς και γίνεται.
Μιλάμε για να κάνεις muscle memory σε φρενάρισμα "όχι γαμώτο" σαν αυτό που έκανε ο άλλος στη διασταύρωση στο μπράλλο.
Πρόσεξε: θα πρέπει να βάλεις όλες τις παραμέτρους μέσα.
Πάντα δεν θα μπορείς να βάλεις την παράμετρο αιφνιδιασμός που έχει την τάση να τα κάνει όλα μαντάρα.
Αυτό όχι μόνο δε γίνεται, αλλά είναι ανόητο να γίνει επιχείρηση προσομείωσης.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Η παράμετρος αιφνιδιασμός δε μειώνεται,δε μετράται και κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν και πότε θα αιφνιδιαστεί.
Το ακόμα χειρότερο που έπεται του αιφνιδιασμού είναι ο πανικός., όπου εκεί κλάφτα Χαράλαμπε...
αιφνιδιασμός=χάσιμο χρόνου+κρύος ιδρώτας. Αν υπάρξει χώρος, χρόνος και τύχη ίσως γίνει δυνατή η εφαρμογή σωστών ενεργειών.
πανικός=ΠΟΛΥΣ κρύος ιδρώτας και σπασμωδικές κινήσεις.
Εκεί μόνο τύχη και φύλακας άγγελος
Σε κάθε περίπτωση κοστίζουν σε πολύτιμο χρόνο και καθαρό μυαλό.
Αυτές οι ψυχολογικές καταστάσεις δεν υπάρχει περίπτωση να ΜΗΔΕΝΙΣΤΟΥΝ (επίτηδες τα κεφαλαία) ποτέ.
Μια φορά να μη σου κάτσουν όλα τέλεια και την έβαψες με τόσα χιλιόμετρα.
ΥΓ:μήπως βγάζεις έξω απ' την προσομοίωση ένα απ' τα παραπάνω στοιχεία ή μήπως θεωρείς ότι είναι εφικτό με πολλή προπόνηση να ΜΗΔΕΝΙΣΤΕΙ το ενδεχόμενο αιφνιδιασμού, πανικού;
Γιατί νομίζω-ίσως κάνω λάθος- ότι θεωρείς ότι μια προπόνηση γρήγορης και ασφαλούς οδήγησης μπορεί να προσομοιώσει καταστάσεις σαν τις παραπάνω.
Εκτός και θεωρείς ότι πρέπει τα παιδιά των βίντεο να επαναλάβουν τη διαδικασία με τη συμμετοχή αυτοκινήτων ώστε να' ναι έτοιμα την επόμενη φορά.
Τελευταία τροποποίηση από kostaspetrou; 16/10/2019 στις 01:59.
Ανάμεσα στην απόλυτη απειρία και την πλήρη ικανότητα ψύχραιμης αντίδρασης, υπάρχουν πολλά στάδια. Με το να μιλάς για τα άκρα, δεν οδηγείσαι σε χρήσιμα συμπεράσματα, παρά μόνο σε μηδενισμό της προσπάθειας.
Προσπαθούν να σου εξηγήσουν τα παιδιά, ότι όσο εξασκείσαι, τόσο αυξάνεις τις πιθανότητες να ενεργήσεις πιο ψύχραιμα και να αποφύγεις το ατύχημα. Αν εσύ θεωρείς ανούσιο να εξασκείσαι, επειδή πράγματι αποκλείεται να εξασφαλίσεις ότι δε θα αιφνιδιαστείς ποτέ, τότε χάνεις σημαντικές παραμέτρους.
Στις περισσότερες καταστάσεις της ζωής μας κινούμαστε κάπου μεταξύ του άριστου και του χείριστου. Το γεγονός ότι δεν είμαστε άριστοι, δε μας καθιστά χείριστους, ούτε είναι λόγος να σταματήσουμε να βελτιωνόμαστε.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.