Μια ζωή onoff-as... Η ζωή μου τα έφερε έτσι και βρέθηκε στη κατοχή μου ένα διαβολάκι z750 του 2004.. Το πρώτο.. Αντε να το κρατήσω κάνα μήνα να παίξω και μετά να το δώσω να πάρω μια "άνετη" μοτοσυκλέτα...
Τελικά το έχω κοντά 2 χρόνια.. Το βολεύτηκα και ο μεγάλος μου φόβος, τα ταξίδια, ότι θα τρώω αέρα, δε θα κάθεται καλά η γυναίκα πίσω, θα πονάει η μέση μου όταν οδηγώ για ώρα κτλ εξαφανίστηκαν και ήταν απλά μύθοι.... Εργαλείο καλό λοιπόν, 0 ζημιές, εύκολο στα σέρβις, ασπαστος κινητήρας..
Αυτό όμως που μου έκανε πιο μεγάλη εντύπωση ήταν όταν συναντώ, ακόμα και μέσα στην Αθήνα, άλλο z750... Να σου τα φώτα ο ένας, χαιρετουρα ο άλλος, κόρνα αν δεν τον έχω δει για να τον δω ο τρίτος, γκάζια χαράς ο άλλος... Τι να πω! Πολύ το χαίρομαι!! Δε ξέρω (ακόμα) αν σημαίνει κάτι ή απλά το έχουν καθιερώσει... Αλλα το απολαμβάνω.... Είμαι από τους οδηγούς άλλωστε που πάντα χαιρετώ τις άλλες μοτοσυκλέτες στα ταξίδια άσχετος μάρκας και είδους... Είμαι της παλιάς κοπής... Αλλα έχω αλλάξει 11 μοτοσυκλέτες αυτό δε μου έχει ξανασυμβεί...