Μετά από 11 χρόνια υπηρεσίας, ήρθε η ώρα να γίνει ενα περιποιημένο σέρβις στο παπί-σκυλί.
Το πρώτο βράδυ τακτοποίησα τα εργαλεία και τα σκόρπια αντικείμενα, καθάρισα τον πάγκο εργασίας, σκούπισα το πάτωμα, και είμαι έτοιμη.
Την ίδια μέρα, ο Κώστας είχε πάρει από τα λιντλ ένα κατσαβίδι μπαταρίας το οποίο μου ήταν αδιάφορο. Όταν ξεκίνησα να λύνω το παπί μου λέει λοιπόν "πάρε το κατσαβίδι να το δοκιμάσεις, να αποφορτιστεί κιόλας."
.... Άντε καλά, φέρ'το. Το ρημάδι! Κάνει καλή δουλειά! Δεν το περίμενα
Τα πλαστικά βγήκαν εύκολα. Απλά έκοψα τα "τάιραπ"
Δεν ήταν λίγες οι βίδες που έλειπαν. Απ'όσες είχε πάνω, δεν ήταν όλες ίδιες. Μέχρι και βίδες από πόλους μπαταρίας βρήκα. Ο,τι είχε ο καθένας έβαζε
Και σχεδόν όλες οι βίδες έλυσαν για πλάκα.
Προχωρώντας στα ενδότερα (και βρωμερότερα) βρήκα μέσα σ'όλα και αυτό:
Αφαίρεσα την τάπα αποστράγγισης και το καπάκι του φίλτρου λαδιού κι άφησα τα ίχνη λαδιού να στάξουν σε ένα λεκανάκι.
Το καρμπυρατέρ ξεκουραζόταν στον πάγκο.