"
Μμιλάμε για τον "θεσμό", τον ίδιο.
Όταν ένας θεσμός δεν επιτελεί το έργο του, προφανώς θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. (Και οφείλει να)
Πρώτα αυτός καθ' εαυτός ο θεσμός και κατά δεύτερο λόγο αυτοί που τον στελεχώνουν.
Πόσο μάλλον όταν αυτός ο θεσμός συχνά, πυκνά παράγει "τερατογεννέσεις".
Όσο εύκολα μπορεί κάποιος από τους "παραπάνω να πεθάνει για εσένα", άλλο τόσο εύκολα μπορεί να σε "σκοτώσει".
Θέλεις από "ψευτοτσαμπουκά", θες από "'άγνοια", θες από "έλλειψη κατάρτιστης"... (you name it).
Ουκ ολίγες ιστοριές γραμμένες από την ζωή.
Μια μικρή υπενθύμιση για τον "εκδημοκρατισμένο" στρατό.
Σχεδόν δέκα χρόνια πριν στις απαρχές του μνημονίου έγιναν στην Β.Ελλάδα στρατιωτικές ασκήσεις για αντιμετώπιση διαδηλωτών.
Σε ποιο ακριβώς πλαίσιο ενός "σύγχρονου στρατού" "δυτικής αστικής δημοκρατίας" εντάσσεται αυτό, η αντιμετώπιση του "εσωτερικού εχθρού" που λέγανε τον "παλιό καλό καιρό";
Δεν θέλω να το πιάσω ακόμα γενικότερα για το ρόλο του στρατού στα ιστορικά και κοινωνικά δρώμενα ανά τους αιώνες.
Αλώστε μοτο-φόρουμ είμαστε για μοτοσυκλέτες μιλάμε. (Λέμε τώρα!)
Χειρότερο από το να εξαφανίζονται λέξεις από το λεξιλόγιο είναι να μεταστρέφεται η έννοια τους. (Retournement γαλιστί).
Η "αδικία" για παράδειγμα μετονομάζεται σε "δικαιοσύνη", ο "τραμπουκισμός" "προστασία", η "εκμετάλλευση" "εργασία", ο "δωσιλογισμός" "πατριωτισμός" και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί....
Anyways η ζωή συνεχίζεται μέχρι το επόμενο περιστατικό.
(μερικοί μου δίνεται την εντύπωση ότι ζείτε στην Ελβετία και ενημερώνεστε για τα τεκταινόμενα από τις ειδήσεις του ΣΚΑΙ)
*. Ρε συ "Μεγαλογιατρέ" αν ο Τζ. Όργουελ φαντάζονταν ότι τα γραπτά του θα χρησιμοποιούνταν το 2020 σε κάποια μότο-φόρουμ για να βγούνε "λάδι" "μπάτσοι" και "καραβανάδες", μάλλον θα έκοβε το χέρι του με τα ίδια του τα δόντια.