Τα όρια στη χρήση την βάζουνε τα λάστιχα και όχι τόσο το μηχανάκι.
Και τα λάστιχα δουλεύουν ή στο χώμα ή στην άσφαλτο.
Ένα 250 με κατάλληλα λάστιχα πηγαίνει θαυμάσια ξεκούραστα μεγάλες διαδρομές σε οποιοδήποτε χώμα, από φλαταδούρα
ώς μονοπάτι.
Από την άλλη στην άσφαλτο το χωμάτινο λάστιχο δεν πάει παραπάνω από ότι πάει ένα 250.
Συνήθως φόραγα michelin t63 στο xr που είναι πολύ καλός συμβιβασμός άσφαλτο χώμα για το συγκεκριμένο μηχανάκι.
Στο χώμα όμως η διαφορά του από ένα mx ήταν τεράστια, και στην άσφαλτο βέβαια απλά δεν ήταν επικίνδυνο μέχρι τα 120-130.
Ουσιαστικά με αυτά τα λάστιχα το 600 και το 250 ταξιδεύουν παρόμοια και στο χώμα και στην άσφαλτο, με μόνο πλεονέκτημα του 600 το παιχνίδι στο χώμα
που έρχεται όμως με δώρο το επιπλέον βάρος, κατανάλωση, δυσκολία στα στενά.
Πολύ ωραία τα φτιαγμένα TA με τα 45άρια μπροστινά που περνάνε κοίτες ποταμών με 200 αλλά πρέπει να τα πηγαίνεις εκεί με τρέιλερ γιατί τα λάστιχα που κάνουν τέτοιες διαβάσεις στο χώμα
στην άσφαλτο σπινάρουν την τρίτη στα 120 σου φεύγουν τα σφραγίσματα και στα 300 χιλιόμετρα θέλουν πέταμα.