Μια στιγμή ανεμελιάς,όπως και τον αγαπημένο μας Κούλη...
..με ώθησε σε βόλτα σχεδόν 500km με σκοπό την άθληση.
Εντάξει νιώθω πολύ άσχημα όπως εκείνος που βόλταρε στην Πάρνηθα και φωτογραφίστηκε με τους ασφαλίτες(δήθεν τυχαίους) εντουράδες .Αλλά οκ δυνατοί χαρακτήρες είμαστε και οι δύο,θα το ξεπεράσουμε πιστεύω.
Η συγκεκριμένη εξόρμηση ήταν παράξενη,με ανατροπές όπως στις Ισπανικές ταινίες, αλλά με εικόνες βγαλμένες απο τα πιο όμορφα όνειρα μας.Ναι ακόμη και τα χαμηλά βουνά μπορούν να σου χαρίσουν τέτοιες.Αλλωστε όσοι με παρακολουθείτε γνωρίζετε οτι μικρή σημασία έχει το ύψος,μεγαλύτερη έχει το τι καιρό θα πετύχεις.Ε,πέτυχα τον ιδανικότερο καιρό για μαγικές εικόνες,και σαν παρορμητικός που είμαι παραλίγο να τις χάσω όλες.Ευτυχώς δεν επικράτησε η λογική αλλά το ένστικτο.Θα αντιληφθείτε στην πορεία τι εννοω...
Απο την Μαγούλα ξεκίνησε το επαρχιακό ταξίδι μου.Κινήθηκα μέσα απο τα Δερβενοχώρια και βγήκα στις Ερυθρές.Λίγο πριν φτάσω πέτυχα ομίχλη η οποία κράτησε για πολλά km.
Απο Ερυθρές κατευθύνθηκα προς Πλαταιές,Ξηρονομή,Θίσβη και ανέβηκα στην Αγία Αννα.Ο Ελικώνας και όλα τα βουνά τριγύρω ήταν μέσα στα σύννεφα.Ο δρόμος ήταν γεμάτος υγρασίες και ως εκ τούτου ο ρυθμός ήταν αρκετά χαλαρός.Οι εικόνες όμως εξ αρχής φανταστικές...