Καλησπέρα σε όλους. Καιρό ζαχαρώνω τις μηχανές φίλων και συναδέλφων. Ενας εξ αυτών σταμάτησε να έρχεται με την ταλαιπωρη μοτοσυκλέτα του, την θέση της οποίας πηρε ενα σκούτερ. Τον είδα μια, τον ειδα δύο, την Τρίτη τον ρώτησα:
-Τι έγινε ρε συ με εκείνο το cb που ερχόσουν;
-Ε ρε φίλε μου το έριξαν μια απο αριστερά, μια απο δεξιά, μου σπασανε τα πλαστικά, εσπασε και το μασπιε που πατάς, έσπασε και η μανετα, έχει και μια λακκούβα στο ντεπόζιτο, μου έκανε και κατι σβησιματα και ξενέρωσα και το άφησα.
-Θα το φτιάξεις; Το έχεις έξω;
-Ε ρε φίλε λογικά δεν αξίζει να το φτιάξω, θα παει πολλά λεφτά να τσουλησει και δεν εχω όρεξη να μπλέκω με μαστορια.
-Δεν μου το δίνεις εμένα να περάσω την ωρα μου να δω αν μπορώ να κάνω κάτι;
-Όντως;
-Ναι ρε δεν στο εγγυωμαι αλλα κάτι θα κάνουμε
-Ωραία, στο στέλνω σπίτι με την οδική και κανε ότι θες με την ησυχία σου.
Αντε να δούμε...