Με το άνοιγμα των νομών ήταν λογικό να βρίσκομαι σε ''ημιάγρια'' κατάσταση και να σκέφτομαι υπερβατικά ολόκληρη την εβδομάδα,μιας και η μεγάλη μέρα το επιτρέπει.Είχα ανάγκη για εξόρμηση στα σύνορα,ψάχνοντας την τεράστια λίστα με τα βουνά που έχουν απομείνει είδα ένα όνομα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον.
Τρικλάριο.Μόνο που το διάβασα ένιωσα σαν να με είχε επιλέξει.Το μοναδικό που απέμενε ήταν να έχει καλό καιρό.Είχα να πάω 5 χρόνια στην περιοχή των Πρεσπών όταν είχα ανέβει στον Βαρνούντα.Μου είχε λείψει η περιοχή μπορώ να πω.Αυτή η φορά έμοιαζε λίγο με εκείνη του 2016 απο άποψη περιπέτειας αλλά οι εικόνες ήταν αρκετά διαφορετικές λόγω της περίεργης μορφολογίας των βουνών που ανέβηκα.
Ψάχνοντας στη λίστα μήπως υπάρχει κάποιο άλλο βουνό που να μπορεί να συνδυαστεί στην εξόρμηση ανακάλυψα το Μάλι Μάδι με υψόμετρο 1795m(τι όνομα και αυτό ε?) και το οποίο απείχε μόλις λίγα χιλιόμετρα απο το Τρικλάριο καθώς τα χωρίζει η κοιλάδα της Κρυσταλλοπηγής.Πολύ ωραία έκατσε αυτό,σκεφτόμουν.Με ενα σμπάρο 2 τρυγόνια!Τα χιλιόμετρα βέβαια της εξόρμησης πολλά,σχεδόν 1050 αλλά τώρα είναι η ευκαιρία να βγουν εξορμήσεις που το χειμώνα είναι απλησίαστες.
χάρτης εξόρμησης
Προφανώς με συνοπτικές διαδικασίες έφτασα όσο πιο σβέλτα γινόταν στο σημείο ενδιαφέροντος.Στο δρόμο για Κρυσταλλοπηγή όπου ο ουρανός είχε το δικό του πρόγραμμα προβολής!
Η φανταστική στριφτερή διαδρομή μέχρι το τελευταίο χωριό των συνόρων