Ξανά στα πάτρια εδάφη.Σε ένα δυσπρόσιτο βουνό που αποτελεί φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.Οι συνθήκες ήταν αρκετά δύσκολες λόγω καύσωνα όμως δεν με πτόησαν γιατί είμαι συνηθισμένος και πλέον έχω την εμπειρία να διαχειριστώ τις δυνάμεις μου και να ενυδατωθώ με τις ποσότητες που απαιτεί μια τέτοια εξόρμηση.
Μια μικρή στάση κοντά στο Χάνι Τερόβου ανεβαίνοντας πάντα αξίζει
Απο εκεί με συνοπτικές διαδικασίες βρέθηκα στο Πωγώνι και συγκεκριμένα στη λίμνη της Ζαραβίνας που τη γνωρίζω καλά μιας και το χωριό της Γιαγιάς μου απέχει μόλις λίγα km.Απο εκεί ανέβηκα βόρεια στην Πωγωνιανή.Η διαδρομή είναι πολύ ωραία,στριφτερή και προς το τέλος δεσπόζει η Νεμέρτσικα.Ένα τεράστιο μακρόστενο βουνό που ξεκινάει σε ελληνικό έδαφος και εκτείνεται βαθειά μέσα στην Αλβανία.
Αξίζει όμως να διαβάσετε λίγες πληροφορίες για αυτή τη λίμνη που είναι μέσα στις βαθύτερες της Ελλάδας.
Η λίμνη Ζαραβίνας είναι φυσική λίμνη του νομού Ιωαννίνων στην επαρχία Πωγωνίου σε υψόμετρο 458m.Είναι μία από τις βαθύτερες λίμνες της Ελλάδας με μέγιστο βάθος τα 31,5 μ. ενώ η επιφάνειά της ανέρχεται σε 0,301 τ.χλμ Τα νερά της λίμνης είναι πεντακάθαρα με αρκετά καλή έως άριστη ποιότητα για άρδευση και ύδρευση κάτι που αποτυπώνεται και στον χρόνο ανανέωσης τους που υπολογίζεται το πολύ, σε 10,5 μήνες. Ενδεικτικά ο ρυθμός ανανέωσης των νερών της λίμνης Παμβώτιδας στα Ιωάννινα ανέρχεται σε 5 έτη ενώ της Τριχωνίδας στην Αιτωλοακαρνανία σε 7 έτη Στους γύρω λόφους ζούνε υγιείς πληθυσμοί από αρκούδες, λύκους και ζαρκάδια. Άλλα θηλαστικά είναι τα κουνάβια, οι νυφίτσες, τα αγριογούρουνα, οι αγριόγατες, οι ασβοί, οι αλεπούδες, οι δασομυωξοί και οι σκίουροι.
Στη λίμνη Ζαραβίνα διαβιούν άνω των 11 ειδών ψαριών γλυκού νερού όπως τα Χέλια (Anguilla anguilla), η Πελοποννησιακή Μπριάνα (Barbus peloponnesius), ο Κυπρίνος (Cyprinus carpio), το Σκαρούνι (Luciobarbus albanicus), η Ιονική Πέστροφα (Salmo farioides), η Λιάρα (Telestes pleurobipunctatus) και το Γληνί (Tinca tinca). Επίσης, η περιοχή έχει την Καραβίδα του γλυκού νερού (Astacus fluviatilis) ενώ πιθανολογείται η παρουσία της ηπειρωτικής Τσίμας (Pelasgus epiroticus), ενός ψαριού που βρίσκεται στα όρια της εξαφάνισης. Τέλος συναντώνται και βίδρες (Lutra lutra), ένα σπάνιο υδρόβιο θηλαστικό που απαιτεί πεντακάθαρα νερά και πλούσια παρόχθια βλάστηση.