Αυτή τη φορά θα δείτε μια διαφορετική εξόρμηση απο αυτές που έχετε συνηθίσει.Ο καιρός δεν επέτρεψε να ανέβω σε κάποιο βουνό, ή καλύτερα, μου το επέτρεψε για κάποια ώρα όμως προτίμησα το Plan B που μου είχε καρφωθεί στο μυαλό αρκετό καιρό.
Στο τέλος της μέρας, μια σχεδόν ''σκοτωμένη'' εξόρμηση(λόγω καιρού) ήταν τελικά υπερπλήρης. Μάλιστα κατάφερα να φάω νύχτα στο επαρχιακό οδικό δίκτυο σε μια βόλτα των 500km. Αυτό και αν είναι κατόρθωμα! Βέβαια αυτό δείχνει και την υψηλή περιεκτικότητά της σε εμπειρίες και εικόνες!
Αγαπημένη Πελοπόννησος λοιπόν αυτή τη φορά με αρχικό στόχο ένα βουνό της κοντά στη Νεμέα. Έφτασα σε ένα λόφο για να επιβλέψω τις καιρικές συνθήκες καθώς το βουνό ήταν σε οπτική επαφή απο εκεί. Πρόκειται για τον λόφο του Προφήτη Ηλία στο Λεόντιο.
Ο καιρός δε με ενέπνευσε για ανάβαση.Ήταν φορτωμένος και ας έλεγαν οι προβλέψεις για πυκνή νέφωση με μικρή πιθανότητα βροχής. Φυσικά απέριψα εκ του ασφαλούς την ανάβαση καθώς η απόσταση απο τη βάση μου είναι μικρή. Αν βρισκόμουν στην Πίνδο θα ανέβαινα προφανώς.
Το Λεόντιο είναι σαφές ότι πήρε το όνομά του απο το μυθικό λιοντάρι της Νεμέας. Αυτό το τρομερό ζώο που είχε τόσο σκληρό δέρμα και δε μπορούσε να τρυπηθεί απο όπλο σύμφωνα με τον μύθο. Τελικά το σκότωσε ο Ηρακλής πνίγοντας το και η πράξη αυτή αποτέλεσε τον πρώτο άθλο του. Το περίεργο ήταν ότι δε μπορούσε καν να το γδάρει νεκρό και η Θεά Αθηνά του πρότεινε να χρησιμοποιήσει τα δόντια του Λέοντα. Αυτή ήταν και η λύση. Ο Ηρακλής φορούσε πάντα το δέρμα του λιονταριού σαν πανοπλία(λεοντή).
Απο το Λεόντιο λοιπόν συνέχισα προς το Γυμνό και την εθνική για το Plan B που είχα στο μυαλό μου.