Λένε ότι όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει. Και ποιός είμαι εγώ που θα εξαιρεθώ απο αυτή τη λαϊκή ρήση? Θα πει κάποιος, εφόσον γελάει μήπως είναι προτιμότερο να μην κάνεις καθόλου σχέδια? Όχι φυσικά. Αν δεν κάνεις σχέδια πως θα πετύχεις αυτό που θες? Ποιά είναι η καλύτερη αντιμετώπιση των αστάθμητων παραγόντων λοιπόν?
Πιστεύω πως είναι τα δευτερεύοντα σχέδια. Δηλαδή αν δω τα δύσκολα να μπορώ να έχω ένα plan B,C,E ώστε να μη βρεθώ να περιπλανιέμαι άσκοπα και να καίω βενζίνη με 1,90 πλέον παρακαλώ!!!
Έτσι, σχεδόν πάντα πριν απο κάθε εξόρμηση μελετάω πιθανούς ελιγμούς σε περίπτωση που δε μου βγει το αρχικό πλάνο. Θα πετυχαίνει για πάντα? Σίγουρα όχι. Πρέπει να με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή? Σαφέστατα όχι.
Ο Ίταμος είναι ένα βουνό νότια της λίμνης Πλαστήρα. Αρκετά χαμηλό στη λίστα με ύψος που μόλις ξεπερνάει τα 1500m. Όταν βέβαια οι συνθήκες είναι δύσκολες το ύψος ενός βουνού είναι αδιάφορο. Ήταν ο αρχικός μου στόχος όμως δεν υπολόγισα την ποσότητα χιονιού που είχε ρίξει εκεί οπότε το μέλλον μου ήταν προδιαγεγραμμένο.
Ο Ίταμος στο βάθος. Δείχνει να έχει παντού χιόνι και ας το κρύβουν τα δέντρα.
Τον δρόμο τον είχαν ανοίξει αλλά είχε ρίξει τεράστιες ποσότητες χιονιού στα 1000m υψόμετρο
Ως εκ τούτου η προσέγγιση που υπολόγιζα μέσω ενός χωματόδρομου στη νότια πλευρά είχε πάει περίπατο. Ανοιχτοί ήταν μόνο οι κεντρικοί δρόμοι ενώ τους παρακείμενους χωματόδρομους με δυσκολία μπορούσε να τους διακρίνει κανείς. Άφησα το μηχανάκι στη διασταύρωση για τη βρύση και τον οικισμό του Ιτάμου ώστε να πάω μέχρι εκεί με τα πόδια και να αξιολογήσω την κατάσταση. Τα δεδομένα δεν ήταν με το μέρος μου.
Συνεχίζοντας το δρομάκι για τον οικισμό.
Φανταστικό κατάφυτο βουνό
Ένα κάτι σαν καταφύγιο σκεπασμένο απο χιόνι
Λίγο πριν τον οικισμό του Ιτάμου. Το χιόνι εκτός του χωματόδρομου είναι πάρα πολύ ενώ η απόσταση απο την κορυφή αρκετή απο αυτό το σημείο και χωρίς κάποιο σηματοδοτημένο μονοπάτι. Εκτός του χωματόδρομου το χιόνι έφτανε πάνω απο το γόνατο οπότε δεν άξιζε να δοκιμάσω να προσεγγίσω την κορυφή απο τόσο μεγάλη απόσταση.
Η εξόρμηση στον Ίταμο είχε αποτύχει. Έπρεπε να σκεφτώ τι εναλλακτικές υπήρχαν. Σκέφτηκα τον Πύργο στην Ευρυτανία αλλά με αμφίβολη προσέγγιση(λόγω εποχής) απο Ρεντίνα-Φουρνά. Αμέσως κατέβηκα στο Καλλίθηρο και απο εκεί πήγα στον Κέδρο. Στην αρχή του βίντεο θα δείτε μερικά αποσπάματα απο τον Ίταμο και το πόσο χιόνι είχε ρίξει εκεί.